درد پنهان دل من از تماشا خانه های شیراز

■رحیم هودی ، بازیگر سینما تئاتر

هنر نمایش و جوانان خوش ذوق شیراز عاشق سرگردان، مجنون وار در پی جور مکان تمرین و صحنه های اجرا برای مردمان خردمند تماشاگر « تئاتر آئینه زندگی».تالار نمایش ابوریحان بود و چندین گروه نمایش با برنامه و زمان بندی شده که هر گروه باید روز و ساعت تمرین برنامه ریزی شده که هر گروه باید روز و ساعت تمرین باید بیش از دو ساعت محل تمرین را برای گروه دیگر آماده شود .
در این مورد چند بار وسیله روزنامه های شیراز و مجله ها فرهنگی و هنری نوشته شد. غم بزرگی بود برای مجنونان عاشق صفت هنر نمایش .

بزرگان و مدیران مدبر شیراز که فعالیت های فرهنگی و هنرپروری استان را بعهده داشتند مکان سیلوی شیراز و انتقال آن بمکانی دورتر از شیراز خبر دادند که آن محل را می شود با همت وزارت فرهنگ و هنر مجتمع فرهنگی و چندین سالن نمایش های مختلف و نمایشگاه های هنری باشد.

مقام محترم وزارت فرهنگ و هنر با دعوت آقای استاندار با حضور مردم فرهنگ پرور و هنرمندان شیراز مراسم کلنگ زنی با دست آقای وزیر فرهنگ و هنر بر زمین سیلو کوبیده شود.همه فریاد شادی دل را با دست زدن ها سرود نشاط انگیز سر دادند سکوت سیلو را شکستند.

یک سال گذشت خبری نشد.یادآور شدم «یا زمین سیلو سخت و سنگی بوده یا کلنگ تیز نبوده» وگرنه بازوی هیچ مقامی برای سازندگی مجتمع بزرگ فرهنگی و هنر مردمی ضعیف نیست.با این مطالب بودجه ای در نظر گرفته شد و مهندسان و طراحان آماده کار شدند اولین گودال و شالوده سازی شروع شد.نقل و نبات و شیرینی و شادی بپا شد اما؟!.. اما؟!..نشد آنچه که باید می شد در همان مکان هنرآموز اینکه میل داشتند در همان مکان یک متر از زمین سیلو بلندتر نمایشنامه ای در همان مکان اجرا کنند هنرآموز جوان بعد از کلاس فن بازیگری گفت: آ. اجازه می توانم مزاحم شوم و کمک کنید .گفتم بفرمایید چه کمکی؟

گفت: آقا می خواهم روی همین جا نمایش اجرا کنم.گفتم آقای فیجانی ایمان عزیز اینجا آماده نیست هیچ امکان اجرا ندارد میتوانی در سالنهای آماده و امکانات( لازم کارکنی) گفت: برای نمایش ما امکان دارد چون نمایش نامه ( خطی بسرخی خون نوشته فرهاد ارشاد ) با چند نفر تمرین می کنیم بچه ها کمک می کنند و اجرا می شود و با راهنمایی شما.فیجانی عزیز با کمال میل کمک می کنم چرا فقط همین مکان را در نظر داری.

گفت: آرزو دارم همین مکان اجرا شود که می شود تئاتر،در مکانی که امکانات درست ندارد می توان مردم را برای تماشا آماده کرد،مهم تماشاگران هستند از شهامت و عشقش لذت بردم و گفتم در خدمت تو و یارانت هستم .بعدازظهر همان روز به سمت سیلو کلنگ خورده رفتم .نگران کار ناتمام تعطیل شده چه انتظار داشتم و اینک به ناامیدی رسیدم با چه شوق شاهد زیباترین چهره های خندان جوانان اما چه شد که نشد آنچه باید می شد؟!!

چه روز خوبی بود و گذشت.فیجانی ها و دوستانشان آمدند با عشق و ذوق جوانی نرمش و ورزش شروع شد همه آماده تمرین و بحث و گفتگو روخوانی نمایش ( خطی بسرخی خون) با صدای فرهاد ارشاد شنیده شد.بازی سازان هر نقش معرفی شدند.همه آماده و تشنه راهنمایی که به باور نقش برسند و ایمان بیاروند که نقش دروغ نیست حقیقت دارد.همه آماده و تشنه راهنمایی که به باور نقش خود برسند و ایمان بیاروند که نقش دروغ است باید به حقیقت برسد. زمان می خواهد و تمرین پی در پی.در این مکان و این نمایش؟ چه خواهد شد.

بیان فیجانی تداعی می شد که تماشاگران خردمند امکانات را پدیدار خواهند کرد.امید آنکه چهار راه حافظ و سیلو با همت مقام فرهنگ پروران همان طرح مجموعه سالن های مختلف را پیدا کند.امید که تا زنده ام ساخته شود.

پی نویس اول فارس:

استاد رحیم هودی، چهره ماندگار تئاتر فارس، در سال ۱۳۱۴ در شیراز متولد شد و از کودکی با عشق به نمایش در تعزیه‌ها و تئاتر سعدی فعالیت کرد. او نه تنها بازیگر، بلکه معلمی دلسوز بود که در دوران تدریس فیزیک، تئاتر را به دانش‌آموزان آموخت و نمایش‌های ماندگاری خلق کرد. هودی از بنیان‌گذاران تئاتر نوین شیراز است و از سال ۱۳۶۲ وارد سینما شد و در فیلم‌ها و سریال‌های متعددی ایفای نقش کرد. او همواره بر اهمیت تئاتر و حمایت از هنرمندان پیشکسوت تاکید دارد و پس از نیم قرن فعالیت، همچنان راهنما و مشاور هنرمندان جوان است. مستند «آموزگار شهر من» به زندگی هنری او پرداخته است.