۵۰ دوبیتی عاشقانه ناب و زیبا

☆☆☆☆☆☆☆

۲
هرکه فرهاد شود در ره عشق
همه کس در نظرش شیرین است
تهمت کفر به عاشق نزنید
عاشقی پاکترین آیین است

☆☆☆☆☆☆☆

۳
نگارینا دل و جانم ته داری
همه پیدا و پنهانم ته داری
نمی‌دونم که این درد از که دارم
همی دونم که درمانم ته داری
(باباطاهر)

☆☆☆☆☆☆☆

۴
با هر که دلم ز عشق تو راز کند
اول سخن از هجر تو آغاز کند
از ناز دو چشم خود چنان باز کنی
که‌آن دم زده لب به خنده‌ای باز کند
(مهستی گنجوی)

☆☆☆☆☆☆☆

۵
در عشق تو از بس که خروش آوردیم
دریای سپهر را به جوش آوردیم
چون با تو خروش و جوش ما درنگرفت
رفتیم و زبان‌های خموش آوردیم

☆☆☆☆☆☆☆

۶‌
ای کاش دلم اسیر و بیمار نبود
در بند نگاه او گرفتار نبود
من عاشق و او ز عشق من بی خبر است‌
ای کاش دل و دلبر و دلدار نبود

☆☆☆☆☆☆☆

۷
در مذهب عاشقان قرار دگر است
وین باده ناب را خمار دگر است
هر علم که در مدرسه حاصل گردد
کار دگر است و عشق کار دگر است

☆☆☆☆☆☆☆

۸
کم نامه‌ی خاموش برایم بفرست
از حرف پرم گوش برایم بفرست
دارم خفه می‌شوم در این تنهایی
لطفاً کمی آغوش برایم بفرست

☆☆☆☆☆☆☆

۹
دلبرم اندر خیالم خود نمایی می‌کند
در فراقش‌ ای دل من بینوایی می‌کند
او برفت و پشت پا زد بر دل و دنیای من
کار دل را بین که بهرش بیقراری می‌کند

☆☆☆☆☆☆☆

۱۰
ترسم آخر ز غم عشق تو دیوانه شوم
بیخود از خود شوم و راهی میخانه شوم
آنقدر باده بنوشم که شوم مست و خراب
نه دگر دوست شناسم نه دگر جام شراب

☆☆☆☆☆☆☆

۱۲

☆☆☆☆☆☆☆

۱۳
دلم را جز تو کس دلبر نباشد
به جز شور تو ام در سر نباشد
دل فایز تو عمدا می‌کنی تنگ
که تا جای کس دیگر نباشد

☆☆☆☆☆☆☆

۱۴
بیا کز عشق تو دیوانه گشتم
به درد عشق تو همخانه گشتم
چو خویش جان خود جان تو دیدم
ز خویشان بهر تو بیگانه گشتم

☆☆☆☆☆☆☆

۱۵
گلستان جای تو‌ ای نازنیننم
مو در گلخن به خاکستر نشینم
چه در گلشن چه در گلخن چه صحرا
چو دیده واکنم جز ته نوینم

☆☆☆☆☆☆☆

۱۶
ز ما آن چشم وابرو می‌برد دل
لب و دندان و گیسو می‌برد دل
بت فایز ز وضع و طرز رفتار
نه من دل داده‌ام او می‌برد دل

☆☆☆☆☆☆☆

۱۷
تو که دور از منی دل در برم نی
هوایی غیر وصلت در سرم نی
به جانت دلبرا کز هر دو عالم
تمنای دگر جز دلبرم نی

☆☆☆☆☆☆☆

۱۸
سیه چشمی به کار عشق استاد
به من درس محبت یاد می‌داد
مرا از یاد برد آخر ولی من
بجز او عالمی را بردم از یاد

☆☆☆☆☆☆☆

۱۹
نگار خوب شکّر بار چون است؟
چراغ دیده و دیدار چون است؟
طبیب عاشقان را باز پرسید
که تا آن نرگس بیمار چون است؟

☆☆☆☆☆☆☆

۲۰‌
ای کاش که من پیر شوم در بغلت
با دست تو زنجیر شوم در بغلت
پرواز پر از حس رهایی ست ولی‌
ای کاش زمین گیر شوم در بغلت

☆☆☆☆☆☆☆

۲۲
دوباره مشک دریا یک دوبیتی
سرودی عشق را با یک دوبیتی
تنت روی زمین یک چارپاره
دو دستت روی شن‌ها یک دوبیتی

☆☆☆☆☆☆☆

۲۳
اگر خواهی بسوزانی جهان را
رخی بنما بیفشان گیسوان را
بت فایز اشارت کن به ابروت
بکش تیغ و بکش پیر و جوان را

☆☆☆☆☆☆☆

۲۴
نه هر چشمی ز جسمی می‌برد جان
نه هر زلفی دلی سازد پریشان
نه هر دلبر ز فایز می‌برد دل
رموز دلبری سری است پنهان

☆☆☆☆☆☆☆

۲۵
از تو نمی‌شود سخنی عاشقانه گفت:
حتی نمی‌شود که برایت ترانه گفت
از تو نمی‌شود که به گیسو پناه برد
از سجده‌های گیسوی تو روی شانه گفت

☆☆☆☆☆☆☆

بیشتر بخوانید: گزیده ای از بهترین شعرهای عاشقانه

۲۶‌
ای ابر چراست روز و شب چشم تو‌تر
وی فاخته زار چند نالی به سحر‌
ای لاله چرا جامه دریدی در بر
از یار جدایید چو مسعود مگر
مسعود سعد سلمان

☆☆☆☆☆☆☆

۲۷
از باد صبا دلم چو بوی تو گرفت
بگذاشت مرا و جستجوی تو گرفت
اکنون ز من خسته نمی‌آرد یاد
بوی تو گرفته بود خوی تو گرفت

☆☆☆☆☆☆☆

۲۸
بگیر این گل از من یاد بودى
که تنها لایق این گل تو بودى
فراوان آمدند این گل بگیرند
ندادم چون عزیز من تو بودى

☆☆☆☆☆☆☆

۲۹
دوش از درم آمد آن مه لاله نقاب
سیرش نه بدیدیم و روان شد به شتاب
گفتم که دگر کِیَت بخواهم دیدن؟
گفتا که به وقت سحر اما در خواب
شیخ بهایی

☆☆☆☆☆☆☆

۳۰
نی باغ به بستان نه چمن می‌خواهم
نی سرو و نه گل نه یاسمن می‌خواهم
خواهم ز خدای خویش کنجی که در آن
من باشم و آن کسی که من می‌خواهم

☆☆☆☆☆☆☆

۳۲
گفتم عقلم گفت که حیران منست
گفتم جانم گفت که قربان منست
گفتم که دلم گفت که آن دیوانه
در سلسله‌ی زلف پریشان منست
عبید زاکانی

☆☆☆☆☆☆☆

۳۳‌
ای عشق شکسته ایم مشکن ما را
این گونه به خاک ره میفکن ما را
ما در تو به چشم دوستی می‌بینیم‌
ای دوست مبین به چشم دشمن ما را

☆☆☆☆☆☆☆

۳۴
به روی تو تبسم کردم‌ ای عشق
خودم را در تو گم کردم‌ ای عشق
ز شوق یک نماز اسمانی
به خاک تو تیمم کردم‌ ای عشق

☆☆☆☆☆☆☆

۳۵
در خویش چو بر مغز رسیدم از پوست
گفتم بود این مقام جای من و دوست
چون نیک نظر نمودم از دیده دل
دیدم به میان منی نباشد همه اوست
صغیر اصفهانی

☆☆☆☆☆☆☆

۳۶
دل من در خیابان دو بیتی‌ست
مسیرم خط پایان دو بیتی‌ست
کتاب و دفترم راجمع کن دل
که امشب نیز باران دو بیتی‌ست

☆☆☆☆☆☆☆

۳۷
دوباره شور بر پا می‌کند عشق
و غم‌ها را مداوا می‌کند عشق
برای درد بیماران قلبی
همین جا‌ها مطب وا می‌کند عشق

☆☆☆☆☆☆☆

۳۸
از سینه تنگم دل دیوانه گریزد
دیوانه عجب نیست گر از خانه گریزد
من از دل و دل از من دیوانه گریزان
دیوانه ندیدم که ز دیوانه گریزد
دولتشاه قاجار

☆☆☆☆☆☆☆

۳۹
اگر با من تو می‌ماندی چه می‌شد
مرا از خود نمی‌راندی چه می‌شد
کتاب خوب عشق پر پرم را
اگر یک بار می‌خواندی چه می‌شد

☆☆☆☆☆☆☆

۴۰‌
ای دوست غم تو سربه سر سوخت مرا
چون شمع به بزم درد افروخت مرا
من گریه و سوز دل نمی‌دانستم
استاد تغافل تو آموخت مرا

☆☆☆☆☆☆☆

۴۲
دل عاشق به پیغامی بسازد
خمارآلوده با جامی بسازد
مرا کیفیت چشم تو کافیست
ریاضت‌کش به بادامی بسازد

☆☆☆☆☆☆☆

۴۳
سودای ترا بهانه‌ای بس باشد
مستان ترا ترانه‌ای بس باشد
در کشتن ما چه میزنی تیغ جفا
ما را سر تازیانه‌ای بس باشد

☆☆☆☆☆☆☆

۴۴
بیا فانوس شب‌های سیاهم
تویی مقصود من گم کرده راهم
بیا‌ ای چشم ماهت شهر خورشید
دمی بنشین به شادی در نگاهم

☆☆☆☆☆☆☆

۴۵
سبز‌ترین بهار تقدیم تو باد
آواز خوش هزار تقدیم تو باد
گویند که لحظه ایست روییدن عشق
ان لحظه هزار بار تقدیم تو باد

☆☆☆☆☆☆☆

۴۶
من از باران عاشق می‌نویسم
ز خورشید شقایق می‌نویسم
نه از شبنم نه از باران نه از گل
من از داغ جدایی می‌نویسم

☆☆☆☆☆☆☆

۴۷
یکی در آرزوی دیدن توست
یکی در حسرت کنار بودن توست
ولی من ساده بی ادعایم
تمام هستی‌ام خندیدن توست

☆☆☆☆☆☆☆

۴۸‌
ای یار بیا که با تو راهی بشوم
هرچیز که تو دوباره خواهی بشوم
چهره بگشا کنار من با من باش
شیدای رخ تو گاه گاهی بشوم

☆☆☆☆☆☆☆

۴۹
احساس تو چون طراوت باران است
بر زخم شکوفه‌های گل درمان است
هروقت که در هوای تو میچرخم
انگار نفس کشیدنم اسان است

☆☆☆☆☆☆☆

۵۰
طنین تو سرود عاشقانه‌ست
هوای تو همه شعر و ترانه‌ست
به گوش من بخوان افسانه عشق
که دنیا پر ز نیرنگ و فسانه‌ست