رکنا: فرار از خانه یکی از معضلات موجود در هر جامعه ای است. معمولاً یکسری آسیب ها و دلایل اجتماعی و خانوادگی باعث می شود تا دختران، پسران و حتی افراد بزرگسال و میانسال تصمیم به این اقدام کنند.
هرگاه صحبت از فرار از خانه می شود، ذهن افراد به سمت دختران می رود، اگرچه این موضوع به دلایل فرهنگی و اجتماعی برمی گردد و نگرانی ها از تهدیدات جنسی و سوءاستفاه های این چنینی از دختران بیشتر است. به این ترتیب لازم است تا در خصوص این معضل اجتماعی بررسی شود و تلاش کرد تا جلوی این اتفاقات گرفته شود و یا به حداقل برسد.
دکتر مجید ابهری، آسیب شناس اجتماعی در خصوص مسئله فرار از خانه اظهار داشت: فرار از خانه یکی از آسیب های اجتماعی است که هم خود آن آسیب اساسی در جامعه محسوب شده و هم موجب بروز آسیب های مختلف دیگری می گردد. از نگاه آسیب شناسی اجتماعی، خروج بدون اجازه و اطلاع والدین از خانه به مدت طولانی، فرار از خانه قلمداد می گردد. برای پسران تا سن ۱۵ سالگی، این خروج، فرار از خانه تلقی نمی شود، اما بیش از ۱۵ سال، دیگر فرار گفته نشده و خروج از خانه به حساب می آید. همچنین برای دختران نیز تا سن ازدواج و بالای ۳۰ الی ۴۰ سال، خروج از خانه بدون اطلاع و اجازه از والدین، فرار از خانه به حساب می آید.
علل فرار از خانه
ابهری در آسیب شناسی و علل فرار از خانه در بین افراد افزود: همان گونه که در کتاب های آسیب شناسی اجتماعی خود آورده ام، در تشریح علل فرار از خانه می توانیم به موارد زیر اشاره کنیم:
اولین دلیل، بدرفتاری والدین با فرزندان به دلایلی مثل اعتیاد یا ازدواج مجدد؛ به عبارتی پدر، همسری دیگر گرفته باشد یا مادر ازدواج مجدد کرده باشد. اعتیاد پدر یا مادر و یا هردوی آن ها نیز جزو عوامل موثر در بدرفتاری و در نتیجه فرار از خانه است.
همچنین زندانی شدن والدین یا یکی از آن ها، مشکلات اقتصادی و پرجمعیت بودن خانواده نیز ازعوالم فرار از خانه محسوب می شوند. معمولاً در ۴۰ سال گذشته که اینجانب مدیریت مراکز ساماندهی دختران و پسران فراری را داشتم، کسانی که از خانه فرار کردند، در خانواده های پرجمعیت زندگی می کردند و غیبت آن ها برای چند ساعت و چند روز به چشم نمی آمده. به طور کلی مشکلات اقتصادی، بدرفتاری و تنبیهات بدنی هم دلایل دیگر فرار از خانه به حساب می آیند.
نگرانی از فرار دختران از خانه نسبت به پسران بیشتر است
این استاد دانشگاه در تشریح آسیب های موجود در فرار دختران از خانه ابراز داشت: اگر دختران در ۲ روز اولی که از خانه فرار می کنند، به دست نیروی های انتظامی و پلیس نیوفتند و به خانه برگردانده نشوند، در باندهای فساد، فحشا و صدور کارگران جنسی گرفتار می شوند و دیگر برگشت آن ها به خانه اثر و فایده ای ندارد. بنابراین پسران در هنگام خروج از خانه ممکن است دچار اعتیاد یا مشکلات دیگر شوند اما نگرانی و دغدغه برای دختران فراری بیشتری است چرا که ممکن است در باندهای فحشا، صدور فحشا و کارگران جنسی نگه داری شوند.
افراد فراری از ترس تنبیه اعضای خانواده، به منزل بر نمی گردند
مجید ابهری در لزوم تنبیه نکردن افراد توسط خانواده ها، پس از دستگیری و بازگشت شان به خانه گفت: معمولاً بعد از پیدا کردن این افراد توسط نیروهای پلیس و بازگرداندن آن ها به خانه و خانواده، نباید با آن ها بدرفتاری نمود، زیرا بسیاری از دختران و پسران از ترس تنبیه و کتک از بازگشت به خانه خودداری کرده و برای همین سعی می کنند تا در مقابل چشم نیروهای پلیس و نیروی انتظامی قرار نگیرند. متاسفانه در پارک ها دلالان و واسطه های سرگردان حضور دارند که با شناسایی دختران فراری، آن ها را با وعده پول و اشتغال به مراکز فحشا می برند و سقوط آن ها به منجلاب ها و باتلاق های اینگونه، مساوی است با نابودی آن ها.
این آسیب شناس اجتماعی به لزوم حمایت والدین از فرزندان فراری شان تاکید کرد و گفت: پدر و مادر باید محیط خانه را مناسب بازگشت و اقامت فرزندان نمایند، با آن ها دوست باشند و اجازه ندهند که جای خالی عاطفی آن ها را واسطه ها و دلالان و کسانی که از آن ها سوءاستفاده جنسی و قاچاق فروشی می کنند، پر نمایند.
تهران مقصد اصلی دختران و پسران فراری است
مجید ابهری در خصوص وضعیت فرار از خانه در مناطق کشور اظهار داشت: تهران اصلی ترین مقصد دختران و پسران فراری است. زیرا وسعت و تنوع مراکز در آن گسترده تر است و این موضوع باعث می شود بسیار دیرتر به اینگونه افراد دسترسی داشته باشیم. بعد از تهران نیز شهرهای بزرگی مثل مشهد، رشت، اصفهان و شیراز از اهداف افراد فراری هستند. در مقابل، استان های جنوبی مثل خوزستان، لرستان و استان های حاشیه ای کشور، بیشترین فراریان را در آمار دختران و پسران کسب کرده اند
عضو گروه تلگرام اول فارس شوید
عضو گروه واتساپ اول فارس شوید
نادری لردجانی
تاریخ : ۱ - تیر - ۱۴۰۳
سوال دکتر اسفندیاری نابجا و سوال از پزشکیان نبود و به نوعی ورود به حریم خصوصی و تخریب دکتر فاضلی بود. شایسته نبود دکتر اسفندیاری چنین سوال شخصی را از همراه دکتر پزشکیان کند. به هر حال شروع این کنش و این تحریک و حرکت نابجا ، ناشی از ناپختگی و یا قصد و غرض دکتر اسفندیاری بود.
اما در ادامه ترک صحنه و بخصوص از همه مهمتر کندن میکروفن و بویژه پرتاب ان به طرف میز پزشکیان و در صحنه رسانه ملی هم از دکتر فاضلی شایسته نبود و حرکت درستی نبود. می توانست سکوت کند و یا صحنه را محترمانه ترک کنند.
در چلنج و مناظرات بهم ریختن طرف های مقابل یکی از روش های امتیاز گیری است.
بهر حال این حرکت چه شروع ان جناب دکتر اسفندیاری و چه پایان ان پرتاب میکروفن در رسانه شایسته نبود. و دقیقا نشان دهنده عمق فاجعه نهفته بطن و درون مردم و ناشی از فشارعای روحی و روانی از اقتصاد و …. جامعه است
همین فشارها در جامعه به قتلها و برخوردها و شورش ها و اعتصابات و … تبدیل شده و خواهد شد.
قلی پور
تاریخ : ۱۳ - شهریور - ۱۴۰۱
انشالله پیداش می کنن. همکارن سردار حبیبی بی نظیرند