روزنامه وطن امروز تیتر اول روز شنبه خود را به کنایه به حسن روحانی و عملکرد ضعیف اقتصادی دولتش اختصاص داده است.
به گزارش اول فارس این روزنامه در یادداشتی با عنوان هفت سال از عمر یک ملت از شکست ایده‌های روحانی و رشد اقتصادی منفی هفت درصدی سال ۹۸ نوشته است.
در این مطلب باعنوان” ۷ سال از عمر یک ملت” به قلم کمیل نقی‌پور در روزنامه وطن امروز آمده است: امروز هفتمین سالگرد انتخاباتی است که در نتیجه آن حسن روحانی به عنوان رئیس‌جمهور انتخاب شد. روحانی پدیده انتخابات سال ۹۲ به حساب می‌آمد؛ کسی که به عنوان یار پوششی اکبر هاشمی‌رفسنجانی در انتخابات حاضر شده بود، پس از رد صلاحیت او، پا در کارزار انتخاباتی سال ۹۲ گذاشت. خردادماه گرم سال ۱۳۹۲ اما پرخاطره‌ترین ماه زندگی این سیاستمدار آن زمان ۶۵ ساله بود؛ خردادی که در واپسین روزهای آن، روحانی به عنوان رئیس‌جمهور ایران انتخاب شد و اینگونه شخصی که حضورش در انتخابات «اشتباهی» بود، کلید ساختمان پاستور را در دست گرفت. اما آنچه از یک کاندیدای غیرجدی، یک رئیس‌جمهور ساخت، اظهارات، شعارها و وعده‌های حسن روحانی بود. حسن روحانی زمانی پا در عرصه انتخابات گذاشت که دلار ۳ هزار تومانی سر و صدای زیادی در مطبوعات و بازار به راه انداخته بود، سکه با افزایش چند ده هزار تومانی نسبت به سال ۹۱ به کمی بیشتر از یک میلیون تومان رسیده بود و همین موضوع یک نقطه ضعف جدی برای دولت دهم و حتی جریان اصولگرایی به حساب می‌آمد، از سویی نزاع میان رئیس‌جمهور و رئیس مجلس و… وضع آشفته‌ای را در عرصه سیاسی به بار آورده بود که بر نوسانات اقتصادی نیز بی‌تاثیر نبود، مذاکرات هسته‌ای ایران و کشورهای ۱+۵ مانند ۱۰ سال گذشته بدون آنکه به توافق جامعی ختم شود، همچنان ادامه داشت. حسن روحانی دقیقا دست خود را بر نبض همین موضوعات گذاشت، به عنوان مثال وی در نطق‌های انتخاباتی‌اش با انتقاد از سیاست‌های هسته‌ای کشور این سیاست‌ها را منجر به وارد آمدن فشارهای اقتصادی بر مردم عنوان کرد و این اظهارنظر را مطرح کرد که همزمان با چرخ سانتریفیوژها باید چرخ کارخانه‌ها نیز بچرخد. او وعده داد بزودی با کشورهای غربی به یک توافق هسته‌ای دست می‌یابد که در نتیجه آن تمام تحریم‌های اقتصادی و غیراقتصادی برداشته می‌شود. او وعده داد ۱۰۰ روزه مشکلات و معضلات اقتصادی را برطرف و در ماه‌های اول معضل اشتغال را حل می‌کند! یا اینکه آنچنان مردم را از درآمد سرشار می‌کند که اصلا به یارانه ۴۵ هزار تومانی نیازی نداشته باشند. شعارها و وعده‌هایی که بیانگر آن بود در آینده کوتاه‌مدت زندگی ایرانیان متحول می‌شود، فیلم تبلیغاتی خوب، بهره‌گیری از فرصت مناظرات تلویزیونی و بهره‌گیری از برخی گروه‌های مرجع مثل بازیگران و ورزشکاران در نهایت او را به ریاست‌جمهوری رساند.
حسن روحانی هشتمین سال ریاست‌جمهوری خود را آغاز می‌کند اما نه‌تنها مشکل بیکاری حل نشده، بلکه بار بیکاری بیش از هر زمان دیگری بر دوش کشور سنگینی می‌کند. تورم در تاریخ ایران رکورد زده و قیمت خانه در ایران هم مانند تورم رکورددار شده است. مشکل اجاره‌بها و مسکن به صورت تصاعدی بیشتر شده است. مردم باک ماشین خود را با بنزین ۳ هزار تومانی پر می‌کنند و همانند زمان ریاست‌جمهوری هاشمی برای خرید خودرو باید حواله بخرند و در صف باشند و در یک جمله اگر بخواهیم وضعیت اقتصادی را در این مدت خلاصه بیان کنیم باید گفت رشد اقتصادی در سال گذشته منفی ۷ بوده است. میراث حسن روحانی در سیاست خارجی نیز دست کمی از اوضاع و احوال اقتصادی ندارد. گشایش اوضاع کشور پس از توافق هسته‌ای سرابی بیش نبود، روحانی به رغم آنکه صنعت هسته‌ای را تعطیل کرد و به یک برنامه کوچک شده هسته‌ای تن داد اما گسترده‌ترین تحریم‌ها در تاریخ علیه جمهوری اسلامی به اجرا درآمد. دولتی که کشور را به امید دستیابی به توافق هسته‌ای و حل مشکلات اقتصادی در نتیجه بستن با کدخدا تعطیل کرده بود، به نظر می‌رسد در این روزها و پس از ۷ سال متوجه شده مسیر را اشتباه رفته است. ۷ سال عمر یک ملت زمان کوتاهی نیست. ۷ سال زمان برای پی بردن به اشتباه زمان زیادی است. با این حال همچنان یک روزنه امید وجود دارد؛ فقط یک سال تا پایان این جماعت مانده است.
نظرات