چندی پیش امیرحسین جمشیدی، مدیرکل دفتر فنی استانداری فارس در جمع رسانه ها از حل معضل بیست ساله باغشهرها با الحاق آنها به شهر خبر داد.

بیش از بیست سال از شکل گیری رسمی باغشهر در فارس می گذرد و مسؤولان استان تصمیم دارند با الحاق به شهر مشکل تخلف را با گذاشتن کلاه قانونی بر سر موضوع، حل کنند.

خبرگزاری فارس ، شیراز:  شروع طرح ساخت باغشهرها به سال ۱۳۸۶ زمانی که توسط رئیس جمهور وقت در جلسات شورای عالی مسکن مطرح شد برمی گردد که یک سال بعد یعنی اوایل ۱۳۸۷ نتایج و جمع بندی های دولت درباره پروژه باغشهرها اعلام شد.

به این ترتیب مقرر شد در ۳۰ استان کشور از جمله فارس این پروژه با هدف ایجاد محیطی برای فراغت مردم و همچنین احداث کمربند سبز احداث شود.

معاون عمرانی وزیر کشور نیز در همان سال ۱۳۸۷ اعلام کرد: به زودی ثبت نام از متقاضیان ایجاد باغشهرها آغاز می شود.

به گفته وی، «بیش از یک میلیون و ۵۰۰هزار هکتار از مرغوبترین منابع طبیعی کشور برای خانه سازی در نظر گرفته شده و در مرحله نخست ۲۴ هزار هکتار که حدود ۳ هزار هکتار آن مربوط به تهران است، واگذار می شود».

رهبر معظم انقلاب از همان ابتدا نسبت به معایب این پروژه هشدار داده و ۱۷ اسفندماه ۱۳۸۹ (روز درختکاری) در جمع مسئولان بخشهای مختلف منابع طبیعی، محیط زیست، شهرداری تهران و اعضای شورای اسلامی شهر تهران با توصیه مؤکد به دولت و مجلس برای در اولویت قرار دادن مسائل محیط زیست و حفظ منابع طبیعی در برنامه ریزی ها، از طرح باغ شهرها اظهار نگرانی جدی کردند و افزودند: این موضوع که اخیراً مطرح شده است، زمینه را برای ورود افراد سوءاستفاده کننده و تخریب جنگلها و منابع طبیعی فراهم خواهد کرد.

ایشان در این جلسه گفتند: «آقاى رئیس جمهور هم چند بار با من مطرح کردند، به ایشان هم گفتم. من نمی دانم چه پیش می آید، سوءاستفاده چی ها چه کار خواهند کرد. با این دید نگاه کنید که راه را باز نکنید. یک عدهاى سوءاستفاده چى اند. هرجا که براى یک کار عام المنفعه اى در نظر گرفته می شود – همین آمارهائى که آقاى شهردار محترم دادند – من می دانم و مطمئنم که یک عدهاى نشسته اند و کمین گرفته اند ببینند چطور می توانند این طعمه را بربایند.»  با این وجود باغ شهر ها آغاز شد و همچنان که پیش بینی می شد اکنون به معضل جدی و کهنه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جامعه تبدیل شده است.

چندی پیش امیرحسین جمشیدی، مدیرکل دفتر فنی استانداری فارس در جمع رسانه ها از حل معضل بیست ساله باغشهرها با الحاق آنها به شهر خبر داد.

موضوعی که خلاف رویه اولیه مبنی بر قرار گرفتن باغ شهرها در حاشیه شهرها بود. همچنین سبب ارزش افزوده برای این املاک می شد.

وی در این باره به خبرگزاری فارس توضیحاتی داد که به تفصیل ذکر می شود.

بیست سال است درگیر باغشهرها هستیم

قصد دارید باغشهر را به شهر الحاق کنید؟

جمشیدی: هنوز هیچ چیز معلوم نیست، ما بیست سال است درگیر این موضوع هستیم که باغشهرها را می توانیم قانون مند کنیم یا خیر.

فلسفه اصلی باغ شهرها این بود که اهالی شهر یک باغچه داشته باشند که هم اوقات فراغت را بگذراند در عین حال تولیدی هرچند کم هم داشته باشند. ولی موضوع منحرف شد، یک عده افراد سودجو زمین زراعی را غیرمجاز تفکیک کردند.

ما آماری گرفتیم ۲۵۰ هزار باغشهری شناخته شده داریم که غالباً دیوار کشی شده اند، غالبأ انشعابات آب و برق غیرمجاز دارند، از باغشهرها احداث بنا صورت گرفته و ساختمان ساخته شده، بعضا در آنها هم سکونت دارند. در واقع سرمایه های کشور  در آنها صرف شده است.

قانون با تفکیک اراضی مخالف است نه احداث باغ 

مدیریت استان با یک مجموعه غیرقانونی ۲۵۰ هزار قطعه ای شکل گرفته روبروست، چند ایده وجود داشت. عده ای می گویند این مجموعه ها تخریب شوند چون خلاف قانون بوده و برگردند به حالت اولیه؛ عده ای می گویند بالآخره چون سرمایه ای مصر ف شده باید سامان دهی شوند. قانون گذار هم میگوید باید برگردد به شکل اولیه. اما وقتی تخریبی انجام میشود به حالت زراعی اولیه برنمی گردد.

آب و قانون، دو مشکل اصلی باغ شهرها 

ما را مأمور کردند که بررسی کنید چکار می شود انجام داد، یک کارگروه تشکیل دادیم و یک طرح پیشنهادی برای ساماندهی باغ شهرهای موجود ارائه دادیم که هنوز هم تصویب نشده است.

دو اشکال کلی به باغ شهرها وارد است؛ یکی بحث تامین آب آنهاست، یکی هم که مغایرت قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغات. البته قانون هم  با شکل گیری باغ مخالف نیست، با تفکیک زمین های کشاورزی مخالف است. اگر این دو اشکال برطرف شود، مسئله حل میشود و طرح ساماندهی که ما ارائه دادیم در همین راستا است.

آب منطقه ای صراحتا اعلام کند آیا توان آبیاری باغ شهر ها را دارد یا خیر؟

ما در این طرح از شرکت آب منطقه ای خواستیم به صراحت اعلام کند که امکان تامین آب این مجموعه را دارد یا خیر و این تامین آب می تواند از طریق پساب باشد، یا تغییر کاربری چاه ها و یا از طریق انتقال آب از مناطق دیگر صورت گیرد.

شیراز دشت ممنوعه است

شیراز دشت ممنوعه است و امکان حفر چاه جدید وجود ندارد و از همین منابع موجود اگر آب منطقه ای به عنوان متولی صراحتا اعلام کند می تواند آب باغشهرها را از  این سه طریق تأمین کند، مشکل اولیه حل می شود.

خیلی از باغشهرها همین الان چاه دارند اما چاه زراعی است. و این مسئله هم وجود دارد که
اینها عوارض کشاورزی را می پردازند اما برای باغی و خدماتی استفاده می کنند. در این جا هم حق دولت ضایع می شود.

آیا قانون را دور می زنیم؟ 

مشکل دوم، قانون را که نمیتوان تغییر داد. اگر این اراضی مجموعه باغشهرها به محدوده قانونی شهر یا روستا الحاق شوند، دیگر شامل قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغات نمی شوند.

قانون را دور می زنید؟

جمشیدی: این بحث را قبول دارم. من خودم به عنوان کارشناس، اینکه یک باغشهر الان از صفر احداث شود را هم خلاف قانون می دانم هم خلاف مباحث کارشناسی. اما ما در واقع الان با موضوعی روبرو هستیم که شکل گرفته است و بیست سال است با آن درگیر هستیم.

 شما با این ایده به جای پرداخت هزینه به آنها ارزش افزوده می دهید؟!

جمشیدی: برای الحاق باید با شهرداری توافق کنند و ۴۳ درصد اصلاحیه ماده ۱۰۱ شهرداری ها را بپردازند.

همه عوارض قانونی باید پرداخت شود. چون ساخت و ساز غیر مجاز هم انجام شده باید در کمیسیون ماده ۱۰۰ جریمه تخلفات را پرداخت می کند.

این شیوه چراغ سبزی برای باغ شهرهای بعدی نیست که ده سال دیگر باز هم یک مجموعه چندهزار قطعه ای الحاق شوند؟ اصلا تضمینی وجود دارد؟ 

جمشیدی: در شیوه نامه پیشنهادی هم آمده است که این شیوه نامه فقط برای باغشهرهایی است که تا قبل از سال ۱۴۰۰ شکل گرفته و کارگروهی با محوریت دادستانی تشکیل می شود که مجموعه هایی که جدید می خواهد شکل بگیرد به جد پیگیری کنند. روی گوگل محدوده همه را مشخص کردیم و خارج از آن شامل این طرح نمی شود.

قبول دارم تخلف انجام میشود؛ امور اراضی پول اجاره کردن یک بولدزر هم ندارد

 ما مداوم با شکل گیری باغات جدید روبرو هستیم، کی این روند متوقف می شود؟

جمشیدی: قبول دارم تخلف در حال انجام است. اما امور اراضی هم محدودیت های خودش را دارد. بودجه اش خیلی اندک است. پول اجاره کردن یک بولدزر هم ندارند.

در قانون مشخص شده عوارض تغییر کاربری ها که به خزانه واریز می شود قانونا باید برگردد و در جلوگیری از این اتفاق صرف شود اما مقدار کمی از آن برمی گردد. با این وجود گاهی وقتی  اقدام به تخریب می کنند. همین اواخر در سیاخ دارنگون اقدام به تخریب شد. بحث برخورد چند بعدی است باید ابعاد اجتماعی و امنیتی را مورد توجه قرار داد.

 غوغای باغ شهرها اطراف شهرستان ها 

چون در این موضوع منفعت اقتصادی است، حجمش هم زیاد شده و نه فقط امور اراضی که اگر تمام جهاد کشاورزی هم به آن ها کمک کنند باز توان مقابله کافی وجود ندارد، فقط اطراف شیراز را نبینید، نگاه کنید اطراف فسا چه خبر است، اطراف گراش چه خبر است، اطراف جهرم چه خبر است.
در محمد آباد جهرم ما اخیرا چهل قطعه را تخریب کردیم.

اولین قدم تقویت امور اراضی است، چرا غیر از بودجه دولتی اعتباری  از محل مسؤولیت اجتماعی برخی صنایع یا معادنجذب نمی کنید؟

جمشیدی: ما نامه به استاندار زده ایم برای جذب بودجه، البته تا به حال از این منظر نگاه نکرده بودیم. پیشنهاد می دهیم.

استانداری سه بار باغ شهر داد

 چقدر تعارض منافع نمی گذارد موضوع حل شود؟ مسؤولین خودشان باغ شهر دارند؟ 

جمشیدی: این امکان وجود دارد. اما شاید یکی از دلایلی که تهیه شیوه نامه پیشنهادی به من سپرده شد این بود که ذی نفع نیستم. به این دلیل که علاقه ای به باغ شهر ندارم تا به حال نداشته ام.
سه بار تا به حال استانداری باغ شهر داده شد. مثلا باغ شهرهای اهل بیت که استانداری مسئول تقسیمش بود، یا باغ شهرهای همای شهر. اما من نگرفته ام.

در ترکان ساخت باغشهر متوقف شد

تضمینی هست در ده سال دیگر باز این پروسه ساخت و الحاق تکرار نشود؟

جمشیدی: ما امیدواریم ده سال دیگر این اتفاق نیفتد. در روستاهای اطراف خندق کشیده ایم که یک هشدار باشد و در بعضی موارد هم موفق بوده ایم مثل ترکان، که ساخت و ساز غیر مجاز کنترل شده است. یا در کرونی که به روستا الحاق شد، موفق بود.

در گود گویم سیصد هکتار فضای سبز ایجاد شده است 

ما فقط عیوب باغ شهر ها را گفتیم اما مثلا در منطقه ای مثل گود گویم در گوگل هم نگاه کنید، می بینید بعد از محدوده قصردشت، بزرگترین مجموعه باغی که شکل گرفته آنجا بوده است.

محدوده باغات قصر دشت هزار هکتار بوده که الان مفیدش هفتصد هکتار باقی نمانده، اما الان در گودگویم سیصد هکتار شکل گرفته که ریه شهر است.

درگیری بیست ساله با باغ شهر ها با الحاق به شهر پایان می یابد؟

بیش از بیست سال از شکل گیری رسمی باغ شهر در فارس می گذرد و مسئولان استان تصمیم دارند با الحاق به شهر مشکل تخلف را با گذاشتن کلاه قانونی بر سر موضوع، حل کنند.

اینها عوارض کشاورزی را می پردازند اما برای باغی و خدماتی استفاده می کنند. در این جا هم حق دولت ضایع می شود.

آیا قانون را دور می زنیم؟ 

مشکل دوم، قانون را که نمیتوان تغییر داد. اگر این اراضی مجموعه باغشهرها به محدوده قانونی شهر یا روستا الحاق شوند، دیگر شامل قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغات نمی شوند

 قانون را دور می زنید؟

جمشیدی: این بحث را قبول دارم. من خودم به عنوان کارشناس، اینکه یک باغشهر الان از صفر احداث شود را هم خلاف قانون می دانم هم خلاف مباحث کارشناسی. اما ما در واقع الان با موضوعی روبرو هستیم که شکل گرفته است و بیست سال است با آن درگیر هستیم.

 شما با این ایده به جای پرداخت هزینه به آنها ارزش افزوده می دهید!

جمشیدی: برای الحاق باید با شهرداری توافق کنند و ۴۳ درصد اصلاحیه ماده ۱۰۱ شهرداری ها را بپردازند. همه عوارض قانونی باید پرداخت شود. چون ساخت و ساز غیر مجاز هم انجام شده باید در کمیسیون ماده ۱۰۰ جریمه تخلفات را پرداخت می کند.

 این شیوه چراغ سبزی برای باغ شهرهای بعدی نیست که ده سال دیگر بازهم یک مجموعه چندهزار قطعه ای الحاق شوند؟ اصلا تضمینی وجود دارد؟ 

جمشیدی: در شیوه نامه پیشنهادی هم آمده است که این شیوه نامه فقط برای باغشهرهایی است که تا قبل از سال ۱۴۰۰ شکل گرفته و کارگروهی با محوریت دادستانی تشکیل می شود که مجموعه هایی که جدید می خواهد شکل بگیرد به جد پیگیری کنند. روی گوگل محدوده همه را مشخص کردیم و خارج از آن شامل این طرح نمی شود.

قبول دارم تخلف انجام می شود؛ امور اراضی پول اجاره کردن یک بولدزر هم ندارد

ما مداوم با شکل گیری باغات جدید روبرو هستیم، کی این روند متوقف می شود؟

جمشیدی: قبول دارم تخلف در حال انجام است. اما امور اراضی هم محدودیت های خودش را دارد. بودجه اش خیلی اندک است. پول اجاره کردن یک بولدزر هم ندارند.

در قانون مشخص شده عوارض تغییر کاربری ها که به خزانه واریز می شود قانونا باید برگردد و در جلوگیری از این اتفاق صرف شود اما مقدار کمی از آن برمی گردد. با این وجود گاهی وقتی  اقدام به تخریب می کنند. همین اواخر در سیاخ دارنگون اقدام به تخریب شد. بحث برخورد چند بعدی است باید ابعاد اجتماعی و امنیتی را مورد توجه قرار داد.

غوغای باغ شهرها اطراف شهرستان ها 

چون در این موضوع منفعت اقتصادی است، حجمش هم زیاد شده و نه فقط امور اراضی که اگر تمام جهاد کشاورزی هم به آن ها کمک کنند باز توان مقابله کافی وجود ندارد، فقط اطراف شیراز را نبینید، نگاه کنید اطراف فسا چه خبر است، اطراف گراش چه خبر است، اطراف جهرم چه خبر است؛ در محمد آباد جهرم ما اخیرا چهل قطعه را تخریب کردیم.

اولین قدم تقویت امور اراضی است، چرا غیر از بودجه دولتی اعتباری از محل مسؤولیت اجتماعی برخی صنایع یا معادن جذب نمی کنید؟

جمشیدی: ما نامه به استاندار زده ایم برا جذب بودجه، البته تا به حال از این منظر نگاه نکرده بودیم. پیشنهاد می دهیم.

استانداری سه بار باغ شهر داد

چقدر تعارض منافع نمی گذارد موضوع حل شود؟ مسئولین خودشان باغ شهر دارند؟ 

جمشیدی: این امکان وجود دارد. اما شاید یکی از دلایلی که تهیه شیوه نامه پیشنهادی به من سپرده شد این بود که ذی نفع نیستم. به این دلیل که علاقه ای به باغ شهر ندارم تا به حال نداشته ام.
سه بار تا به حال استانداری باغ شهر داده شد. مثلا باغ شهرهای اهل بیت، استانداری مسئول تقسیمش بود، یا باغ شهرهای همای شهر. اما من نگرفته ام.

در ترکان ساخت باغشهر متوقف شد

تضمینی هست در ده سال دیگر باز این پروسه ساخت و الحاق تکرار نشود؟

جمشیدی: ما امیدواریم ده سال دیگر این اتفاق نیفتد. در روستاهای اطراف خندق کشیده ایم که یک هشدار باشد و در بعضی موارد هم موفق بوده ایم مثل ترکان، که ساخت و ساز غیر مجاز کنترل شده است. یا در کرونی که به روستا الحاق شد، موفق بود.

در گود گویم سیصد هکتار فضای سبز ایجاد شده است

ما فقط عیوب باغ شهر ها را گفتیم اما مثلا در منطقه ای مثل گود گویم در گوگل هم نگاه کنید، می بینید بعد از محدوده قصردشت، بزرگترین مجموعه باغی که شکل گرفته آنجا بوده است.
محدوده باغات قصر دشت هزار هکتار بوده که الان مفیدش هفتصد هکتار باقی نمانده، اما الان در گودگویم سیصد هکتار شکل گرفته که ریه شهر است.

شما هم نظر بدهید

فال حافظ امروز ۶ بهمن ماه با تفسیر دقیق ، زیبا و متفاوت/دیدهٔ فتحِ ابد عاشقِ جولانِ تو باد

در یکی از کانال های اول فارس عضو شوید 

 کانال  ایتا  /  کانال سروش /کانال  روبیکا / کانال   بله /کانال  واتساپ/  کانال  تلگرام