چیزهای زیادی در این دنیا وجود ندارد که بتوانید آنها را برش دهید و از هم جدا کنید، فقط برای اینکه تبدیل به چیز جدیدی شوید. این جادوی گیاهان است. از طریق تکثیر، می‌توانیم یک گیاه را به دو گیاه تبدیل کنیم، آن گیاهان را به گیاهان بیشتری تبدیل کنیم و در نهایت صدها گیاه را به‌وجود آوریم.

به گزارش اول فارس ،  اِکلیل کوهی یا رُزماری (نام علمی: Salvia rosmarinus)، یک سبزی چوبی و چند ساله با برگ‌هایی معطر، همیشه سبز، سوزنی مانند و گلهای سفید، صورتی، بنفش یا آبی، بومی منطقه مدیترانه است.تا سال ۲۰۱۷، با نام علمی Rosmarinus officinalis شناخته می‌شد. این گیاه از خانواده نعناع Lamiaceae است که گیاهان زیادی را نیز در بر می‌گیرد. نام “رزماری” از لاتین ros marinus (“شبنم دریا”) گرفته شده‌است.

تاریخچه گیاه دارویی رزماری

در قرن پانزدهم، مردم شاخه هایی از اکلیل کوهی را منازل خود می سوزانیدند تا آنها را از مرگ سیاه (طاعون) حفظ کند .در جنگ جهانی دوم، اکلیل کوهی (رزماری) را به همراه سرو کوهی می سوزانیدند ، تا از بروز عفونت جلوگیری به عمل بیاید. در منزل اکلیل کوهی از گیاهانی است که در طباخی مورد استفاده قرار می گیرد. مزه تند آن گوشت گوساله سرخ شده را خوشمزه و غذای تهیه شده از مرغ و ماهی را لذیذ می نماید.

در یونان باستان اعتقاد بر این بوده که اکلیل کوهی (رزماری) ذهن و حافظه را تقویت می کند . دانشجویان یونانی در وقت امتحان دادن تاج گل هایی از اکلیل کوهی را به دور سر خود می پیچیده اند. بعدها از اکلیل کوهی برای حفظ خاطره استفاده شد و در تشریفات تدفین، عزاداران شاخه هایی از اکلیل کوهی تازه را بر روی مقبره قرار می دادند تا شخص متوفی فراموش نشود. در مراسم عروسی این گیاه به علامت وفاداری بوده و شاخه هایی از آن در میان دسته گل عروس قرار داده می شده است.

کاربردها

پس از کشت، برگ‌ها، شاخه‌ها و گل‌های گلدار جهت استفاده استخراج می‌شود. از رزماری به عنوان گیاه تزئینی در باغ‌ها استفاده می‌شود. از برگ‌ها برای طعم دادن به غذاهای مختلف، مانند قیمه و گوشت سوخاری استفاده می‌شود.

زراعت

از رزماری به دلیل جذابیت و تحمل به خشکی، به عنوان گیاه زینتی در باغها و برای محوطه سازی، به ویژه در مناطقی با آب و هوای مدیترانه ای استفاده می‌شود.کشت این گیاه آسان بوده و مقاوم در برابر آفات در نظر گرفته می‌شود. رزماری می‌تواند کاملاً بزرگ شود و سال‌ها جذابیت خود را حفظ کند، می‌تواند به شکل‌های رسمی و پرچین‌های کوچک هرس شود و برای درخت آرایی استفاده می‌شود. به راحتی در گلدان پرورش می‌یابد. ارقام خاکی پوشیده، با بافتی متراکم و بادوام، به‌طور زیادی گسترش یافتند.

استفاده در آشپزی

در مقادیری که معمولاً برای طعم دادن به غذاها مانند یک قاشق چای خوری (۱ گرم) استفاده می‌شود، رزماری هیچگونه ارزش غذایی ندارد. نشان داده شده‌است که عصاره رزماری ماندگاری و ثبات حرارتی روغن‌های غنی از امگا ۳ را که مستعد تعفن هستند بهبود می‌بخشد.

عطر

روغن رزماری برای مصرف در عطرهای بدن یا خوشبوکننده‌های اتاق استفاده می‌شود. همچنین به عنوان بخور سوختنی، در شامپوها و محصولات تمیز کننده استفاده می‌شود.

مواد شیمیایی گیاهی

رزماری حاوی تعدادی از موادشیمیاییگیاهیازجمله اسیدرزمارینیک، کافور، اسیدکافئیک، اسیداورسولیک، اسیدبتولینیک، اسیدکارنوزیک و کارنوزول است. اسانس رزماری حاوی ۱۰–۲۰٪ کافور است.

گام به گام برای تکثیر گیاهان رزماری
هنگامی که صحبت از تکثیر رزماری به میان می آید، می توانید قلمه های خود را در مقداری آب شیرین نگهداری کنید تا زمانی که ریشه پیدا کنند یا مستقیماً در مقداری ماسه بکارید. ریشه زایی قلمه در آب معمولاً ریشه ها را سریعتر تولید می کند، در حالی که کاشت قلمه ها در شن و ماسه معمولاً وقتی به خاک منتقل می شوند باعث قوی تر شدن گیاهان می شود. شما روشی را انتخاب می کنید که بهترین نتیجه را برای شما دارد.

فهرستی از لوازم مورد نیاز برای تکثیر رزماری:
رزماری تازه و طبیعی
هرس یا قیچی تیز و تمیز
فنجان کوچک آب شیرین (یا ظرف ادویه جات تمیز) برای تکثیر در آب
گلدان کوچک پر شده با ماسه نجار

قلمه رزماری خود را تهیه و جمع آوری کنید
می توانید شاخه های ارگانیک رزماری را از فروشگاه مواد غذایی خریداری کنید یا از یک گیاه موجود قلمه بگیرید.

برای گرفتن قلمه های خود، مهم است که بدانید دو نوع چوب روی گیاهان رزماری وجود دارد: نرم و سخت.

نوک هر شاخه نرم است، به این معنی که می توانید هر نوک را بدون شکستن خم کنید. چوب سخت کهنه تر و پایین تر از شاخه است، و اگر بخواهید آن ساقه ها را خم کنید، می شکند.

برای تکثیر، به یک برش نرم به طول حدود ۱۰.۱۶ تا ۱۵.۲۴ سانتی منر نیاز دارید. اگر از یک گیاه برداشت می کنید، به دنبال مکانی باشید که ساقه از چوب نرم به چوب سخت میرسد.

قیچی تیز خود را بردارید و پایین ساقه را با زاویه ۴۵ درجه ببرید. این کار مویرگ ها را باز می کند تا گیاه بهتر بتواند آب را جذب کند و ریشه های جدید رشد دهد.

یک  قیچی تیز خود را بردارید و پایین ساقه را با زاویه ۴۵ درجه بگیرید. این کار مویرگ ها را باز می کند تا گیاه بهتر آب را جذب کند و ریشه های جدید رشد دهد.

قلمه های رزماری خود را در یک فنجان کوچک یا در یک گلدان پر از شن قرار دهید

اگر می‌خواهید قلمه‌هایتان را تا زمانی که ریشه‌ها تشکیل شود در آب نگه دارید، مطمئن شوید که فنجان به اندازه‌ای کوچک است که قلمه‌ها را صاف نگه دارد و فقط ساقه، نه برگ‌ها، آب را لمس کند. من دوست دارم یک ادویه‌دان قدیمی با سوراخ‌های بزرگ در کلاهک که می‌تواند قلمه‌ها را در جای خود نگه دارد، تمیز کنم. ظرف خود را با آب تازه پر کنید.

اگر قلمه های خود را فوراً می کارید، مطمئن شوید که گلدان شما سوراخ های زهکشی خوبی دارد. من دوست دارم از گلدان های تراکوتا استفاده کنم. گلدان را با ماسه سنگفرش (نه شن بازی) پر کنید که در هر فروشگاه سخت افزاری موجود است. ماسه یک محیط عالی برای ریشه زایی گیاهان است زیرا رطوبت را در خود نگه می دارد.

در حالی که نیازی به استفاده از هورمون ریشه زایی برای گیاهان ندارید، ایده خوبی است که نوک زاویه دار قلمه های خود را در مقداری دارچین فرو کنید تا از پوسیدگی ساقه در هنگام تلاش برای ایجاد ریشه جلوگیری کنید.

شن و ماسه خود را مرطوب کنید و در وسط آن را با انتهای مداد یا میخ اگر دارید، سوراخ کوچکی ایجاد کنید.

برش را داخل سوراخ قرار دهید، مراقب باشید نوک آن خم نشود. همه برگها باید بالای ماسه باشند. قلمه را با ماسه نگه دارید تا در حالت عمودی نگه داشته شود، زیرا شروع به تولید ریشه می کند.

می توانید چندین قلمه را در یک ظرف بکارید.

از قلمه های رزماری خود مراقبت کنید
اگر قلمه های شما در آب است، آب قدیمی را بریزید و هر دو روز یکبار با آب تازه پر کنید. ظرف خود را در مکانی نیمه سایه نگه دارید.

اگر قلمه های شما در گلدان هستند، مطمئن شوید که شن و ماسه مرطوب می ماند اما خیس نمی شود. قلمه های خود را در جایی قرار دهید که نور روشن اما غیر مستقیم دریافت کنند.

روش آب باید در عرض چند هفته شروع به تولید ریشه کند. پس از تشکیل ریشه، قلمه های خود را به یک گلدان کوچک پر از خاک و کمپوست منتقل کنید. مجدداً از یک مداد یا دیبر برای ایجاد یک سوراخ به اندازه کافی استفاده کنید که ریشه قلمه هنگام کاشت به هم نخورد.

اگرچه مدت زمان بیشتری طول می کشد، یک قلمه گلدانی باید در عرض چهار تا شش هفته ریشه های واقعا سالمی را تشکیل دهد. پس از مشاهده رشد جدید، می توانید گیاهان خود را به گلدان های جداگانه پر از خاک یا باغچه آشپزخانه خود منتقل کنید.

مطمئن شوید که اجازه دهید خاک گیاه رزماری شما قبل از بازگشت خشک شود و دوباره آبیاری کنید. رزماری دوست ندارد زیاد آبیاری شود.

تماشای رشد و شکوفایی قلمه های ریز به شکل گیاهان جدید رزماری شگفت انگیز است. شما می توانید به معنای واقعی کلمه رزماری را سال به سال پرورش دهید و با تکثیر مداوم گیاهان خود هرگز تمام نشوید. حتی می توانید برای تعطیلات به دوستان و همسایگان خود بچه رزماری هدیه دهید. اگر رزماری خود را برای زمستان در یک پنجره آفتابی نگهداری کنند، تا بهار گیاه بالغی خواهند داشت.

نزدیک شدن به این درخت باعث مرگ شما می شود + عکس