روز حافظ در تقویم ایرانی، ۲۰ مهرماه را به خود اختصاص داده است. بزرگداشت حافظ، هرساله بهانه خوبی برای گردهمایی دوستداران ادبیات فارسی، شعر، فلسفه، منطق و عرفان است. اغلب این گردهمایی‌ها در شیراز و به ویژه در حافظیه یعنی آرامگاه حافظ در شیراز برگزار میشود.
سید محی الدین حسینی ارسنجانی روزنامه نگار و فعال فرهنگی و اجتماعی استان فارس در گزارشی به شرح زیر از دلایل کاهش سطح کیفی یادمانهای سالانه “حافظ” انتقاد و چنین نوشت:
سید محی الدین حسینی ارسنجانی
پیش درآمد:وقتی به ادیبان سترگ و نام آشنای زمانه بی مهری و بی توجهی شود یا بنیادی مهم همچون بنیاد حافظ به درستی در اجرای یادمانهای حافظ مشارکت داده نشود و به جای تصمیماتی صرفا ادبی و فرهنگی در این باره به اهل سیاست رجوع و امور فرهنگی و هنری و ادبیمان را با سیاستمداران و سیاست بازان همراه و هماهنگ کنیم، باید به ناچار به جای دعوت و بهره مندی از استادان بزرگ شعر و ادبیات و حافظ پژوهان برجسته به حضور در آیینهای یاد روز حافظ دست به دامان نوآموزان وادی فرهنگ و هنر شده و به سراغ افراد غیرمرتبط با شعر و ادب و کسانی برویم که آنها نه یک شعر از حافظ را به درستی میتوانند بخوانند و نه علم و اطلاعشان از این شخصیت پر رمز و راز ادبی کافیست.گذشته از آن برخی از مفاخر ادبی ایران که عمری درباره حافظ و دیگر شعرا تحقیق و مطالعه وپژوهش و تالیف داشته اند بواسطه سطح نازل برنامه های یاد روز حافظ چه در شیراز و چه در دیگر نقاط کشورمان حاضر به سخنرانی در محافلی اینچنینی که افراد هم طراز و هم قطار با خودشان را در اینگونه جلسات و نشستها غایب میدانند،نیستند.
منکر تلاشهای ارشاد فارس در برپایی یاد روزهای سالانه نیستیم.
منکر زحمات و خدمات مدیران کل سابق و فعلی فرهنگ و ارشاد اسلامی فارس و همکارانشان در برپایی همه ساله یادمانهای حافظ شیرازی نیستیم و میدانیم همین یک یادمان و یک رویداد ادبی و فرهنگی چه وقتی از اداره کل ارشاد و نهادهای همکار میگیرد و با چه محدودیتهای مالی و اعتباری رو برو هستند و چه هماهنگی هایی باید انجام شود و چه جلسات فشرده ای باید گرفته شود تا سالی بیاید و روزی بنام ۲۰ مهر فرا برسد و حافظ پر رنگ تر از دیگر روزهای سال دیده شود و نشستی برپا گردد و یادمانی به سرانجام برسد اما باید قبول کرد برپایی سبک و نازل یادمان حافظ لطمه به شان و شعور ادبا و شعرا وارد کرده و مقام آسمانی این شیر وادی ادب را زیر سوال میبرد و سطح کارهای فرهنگی برای شهری مثل شیراز که داعیه دار انجام امور فاخر و ماندگار بوده را نازل و کم رنگ مینمایاند.پس اگر اینگونه مراسمی به این نحو غیر حرفه ای،عجولانه و فاقد برنامه فکری و عملیاتی یا بدون پشتوانه و پیوستهای فرهنگی لازم برگزار نگردد بسیار بهتر از برگزاری برنامه هایی است که سرانجامش قهر مفاخر ادب با متولیان برگزاری این یادمان و نارضایتی عمومی از عدم برخورد صحیح منادیان فرهنگ با ادب دوستان و حافظ شناسان و شیراز پژوهان خواهد شد.
بنیادهای فرهنگی در فارس و شیراز چه کاره اند؟
اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی فارس تنها یکی از چندین اعضای ستاد برگزاری یادمان های سالانه یاد روز حافظ است و کم کاری دیگر نهادها و اعضای عضو ستاد برگزاری یاد روز حافظ را از نظر دور داشت.بنیاد حافظ شناسی اگر در برگزاری این مراسم مهم دخالت ننموده و بازی داده نشده یا دعوت نگردیده که بدا به حال ما و شهر ما واگر همه کاره یا لا اقل عضو مهم و اثر گذار برپایی چنین رویداد مهم فرهنگی سال بوده اما هنری به خرج نداده واقدامی نکرده که در نوع عملکرد چنین بنیادی که نام حافظ را به یدک میکشد اما کاری در طول سال به نفع حافظ و دوستدارانش به پیش نمیبرد باید تجدید نظر کرد.حمیدرضا قانعی مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی فارس در بخشی از سخنان خود خطاب به حاضران در برگزاری یکی از رویداد های متعلق به حافظ در شیراز گفته است: “….علاقه مردم شیراز به شعر بر کسی پوشیده نیست و انتظار ما در این برنامه ریزی نیز همین بود که با استقبال مردم مواجه شود.قانعی با اشاره به محل برگزاری این برنامه، اظهار داشته با توجه به محدودیتهای خیابان، این محیط دنج مقابل تالار حافظ را برای لذت بردن هرچه بیشتر همشهریان عزیز، فراهم کرده ایم تا با فراغ بال به استفاده از این محفل فرهنگی بپردازند…” از سخن این مقام مسئول اگر چه در وهله اول باید تشکر باشد و در وهله دوم به نوع برگزاری مراسم و مکان و زمان جلسه و ترکیب سخنرانان آن باید نقد داشت اما دلیل تمامی مشکلات موجود بر سر راه برگزاری یک نشست ابرومند و ملی و جهانی برای حافظ نمیتوان اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی را مقصر دانست و بس!همه ارگانهای اجرایی وفرهنگی بویژه بنیاد فارس شناسی مسبب و مسئول این نوع از رفتار خود در برابر عارفی فرزانه و شاعری ادیب، همچون حافظند و بایستی از سالهای سال پیش تا به امروز فضاها و امکانات و مقدمات برگزاری آیینهای باشکوه در مقایس جهانی برای چهره ای جهانی همچون حافظ را فراهم می آوردند.به راستی بنیادهای فرهنگی در برابر حافظ و سعدی و ملاصدرا و دیگر مفاخر استانی و ملی ما که به شهرتی جهانی رسیده اند چه کاره اند و چه وظایفی دارند؟
کم کاری حوزه فرهنگی شهرداری در برگزاری یادمان حافظ
وقتی شهرداری،این روزها از درآمد هنگفت و همه جانبه برخوردار و مشکلات مالی کمتری دارد حق این بوده و هست که برای یک سال یا همه سال هم که شده ماموریت و رسالت فرهنگی و ادبی و هنری خود در برابر شهر و شهروندان و ادیبان و شاعران را با برگزاری سه، چهار برنامه فاخر و در خور شان و شخصیت حافظ و شهروندان فهیم شیرازی برگزار کند. یکی از جمله برنامه های معاونت فرهنگی شهر شیراز میتواند بزرگداشت ارزشمند و جاودانه چهره نامدار علم و ادب ایران و جهان حضرت خواجه شمس الدین محمد حافظ شیرازی شاعر نامی و حافظ کل قرآن باشد. مشارکت مالی شهرداری در اجرای برنامه های مهم و ماندگار فرهنگی و ادبی مطالبه نخبگان علمی و فرهنگور ان و ادیبان است و مردم باید نقش پر رنگ شهرداری در اجرای یک یادمان باشکوه برای یک شاعر جهانی همچون حافظ یا سعدی را عینا و عملا مشاهده کنند.
هر سخن جایی و هر نکته مکانی دارد!
یکی از سخنرانان امسال رویداد نکو داشت حافظ در آستانه ۲۰ مهر یک روانشناس بوده که ضمن احترام به جایگاه علمی وی این بار به جای استادان نامی و قدیمی دانشگاههای تهران و مشهد یا تبریز و اصفهان و شیراز او به سخن درباره حافظ پرداخته حال آنکه هر سخن جایی و هر نکته مکانی دارد! وی با بیان اینکه شیراز را به حافظ میشناسند و هر برخوردی از مردم شیراز دیده شود،نمودی ازاصالت ادبی و هنری این شهردارد،گفته است: “…وظیفه ما،در این مورد سنگین است و بر ماست که به گونه ای رفتار کنیم که هر مهمانی به شهرمان آمد، نشانی از شعرها و ادب حافظ را در ما ببیند که سراسر زیبایی و آداب و اخلاق بوده است…” آیا به راستی این گفته فرد سخنران یاد روز حافظ با روح برگزاری اینچنین یادمان،مدعوین وسخنرانانش در اینچنین شهری با اینچنین شاعری همخوانی داشته و دارد؟
یاد روز حافظ و بی برنامگیها!
مهندس موید محسن نژاد مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان فارس هم درست در آستانه برگزاری یاد روز حافظ اعلام میکند که بر اساس برنامه‌ریزی‌های اولیه قرار بود آیین یادروز حافظ شیرازی شامگاه ۱۹ مهرماه در حافظیه برگزار شود و رئیس جمهور سخنران ویژه آن باشد، اما با ایجاد تغییراتی، این برنامه شامگاه پنجشنبه ۲۰ مهر برگزار میشود.! اینگونه میشود که به دلیل فشردگی برنامه های سفر رییس جمهوری تعدادی از برنامه های دیدار وی با اهالی فرهنگ و هنر و ادب فارس لغو میگردد.سید رسول موسوی نژادیان معاون هنری اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی فارس نیز در جمع رسانه ها از احتمال تغییرات در برنامه های پیش روی این مناسبت سخن گفته و اظهار داشته است: “…درصورت توقف بازدید عمومی برای آماده سازی حافظیه پیش از آیین یاد روز، در روز چهارم از هفته بزرگداشت حافظ برخی برنامه ها ۲۱ مهر ماه برگزار میشود.
سطح نازل برنامه های یادروز شاعر جهانی حافظ لسان الغیب
به دلیل نقش پر رنگ سیاست در اجرای برنامه های رویداداد فرهنگی در شیراز و فارس بویژه در یاد روز حافظ، آیینهای هفته بزرگداشت جناب حافظ شیرازی،امسال نیز همچون سالهای پیش به نحوی تکراری با سخنرانانی نه چندان مشهور و برنامه هایی غیر فاخر برگزار شد.حافظیه، باید همه ساله در روزهای قبل و بعد از ۲۰ مهر باید پذیرای مسئولین کشوری، استانی، فرهنگوران و هنرمندان از سراسر ایران و مدعوینی ویژه از کشورهای مختلف باشد و علاوه بر توفیق مردم برای دیدار معنوی با جناب حافظ و بازدید رایگان از حافظیه در روز ۲۰مهر ،چهره های نامدار شعر و ادب سلسله جلسات فنی و تخصصی حوزه کاری خود بویژه نقد و تفسیر اشعار حافظ را تجربه کنند اما همه ساله شاهد تحقق این آمال و آرزوها در عمل نیستیم.در برخی از سالها از گذشته تاکنون یادروز حافظ که ملی و بین المللی تبلیغ و به صورت ملی و منطقه ای برگزار میگردد نه تنها به گلباران آرامگاه خواجه اهل راز حافظ شیرازی اکتفا شده بلکه شان پایتخت فرهنگی و دارالعلم بودن شیراز هم به زیر سوال رفته است.بر اساس برنامه ریز یها هر سال از میان ادارات کل فرهنگ و ارشاد اسلامی، میراث فرهنگی، مرکز اسناد و کتابخانه ملی و بنیاد فارس شناسی،یکی عهده دار برنامه ریزی و اجرای برنامه های یاد روز حافظ بود، اگرچه کار برنامه‌ریزی به‌صورت مشترک انجام میشد، اما متولی اجرا یک دستگاه بود تا اشکالی در اجرایی شدن برنامه‌ها بوجود نیاید.
حافظ را چه به سیاست و سیاست بازان؟!
از مهر سال ۱۳۹۹ تا مهر ۱۴۰۱ هم کرونا؛فاصله انداز فعالیتهای متولیان برپایی یاد روز حافظ شد.تاثیر دل مشغولی مدیران تمهیدگر مقدمات سفرهای ریاست جمهوری به فارس چه امسال و چه سالهای گذشته در عدم تنوع بخشی به برنامه های یاد روز حافظ بی تاثیر نیست اما واقعا حافظ را چه با سیاست؟! همین توجه به امور غیر مرتبط با حوزه فرهنگ و گرایشهای سیاسی افراد متولی برگزاری یادمانهای فرهنگی از جمله یاد روز حافظ باعث بروز برخی انتقادات تند و جدی از متولیان اینگونه برنامه ها از جمله انتقاد به نحوه گرامی داشت یاد روز حافظ در شیراز انجامیده است.
برگزاری یاد روز حافظ که معمولا با حضور یکی از شخصیت‌های طراز اول کشور و عمدتا شخص رییس جمهور یا رییس مجلس شورای اسلامی و وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی برگزار میشود، نباید صرفا رنگ و بوی سیاسی و دولتی به خود گیرد و یا به برپایی برنامه‌ای صرفا عمومی اکتفا شود،بلکه باید متخصصین و تحصیل کردگان ادبی و شاعران مطرح و استادان زبان و ادب پارسی باید در مجالس و محافل یادبود شاعران جهانی همچون حافظ و سعدی حضور یابند.در استانه برپایی یاد روز حافظ که میشود گاهی سه، چهار مدیر به جای یک مدیر به تشریح برنامه‌های یادروز حافظ میپردازند!
غفلت از حضور متخصصان شعر و ادب در نشستهای ادبی!
یکی از برنامه‌های بسیار با اهمیت یاد روز حافظ، در سالهای اخیر برپایی نشستهای تخصصی است که در قالب یک روز کامل در دو بخش صبح و بعد از ظهر و بعضا دو روز متوالی برگزار میشد، و در این سالها یا مورد غفلت واقع شده یا به دلیل کاهش بار علمی و کیفی جلسات حافظ خوانی، شعر خوانی در آرامگاه حافظ و دیگر برنامه های عمومی و اختصاصی با نخبگان ادبی نیز در حاشیه رویدادی که یک تا دو روز به‌طول می‌انجامید ، به‌گونه‌ای جای داده میشد که همه برنامه‌ها به‌خوبی اجرا و پوشش داده شود.
امسال، نشست تخصصی و یاد روز حافظ به لحاظ عدم حضور کافی و عدم استقبال شایسته حافظ پژوهان مطرح و ادیبانی توانا،حقیقتا به نحوی کم فروغ برگزار شد.برخی ناهماهنگی های موجود در برقراری رابطه با مفاخر ملی حوزه ادب و ادبیات ، ضعف در ایجاد بستری واحد برای تهیه و ارسال و انعکاس اخبار یاد روز حافظ و مشخص نبودن افراد کمیته‌ای که کار اطلاع رسانی را نه به رسانه ها بلکه به ادیبان و استادان ادبیات دانشگاهها و شاعران ملی و منطقه ای عهده‌دار باشد،همه و همه دست به دست هم میدهد تا برنامه‌های شیخ صبور و آرام و شیرازی ما که دیگر صرفا متعلق به شیراز نبوده و وجودش متعلق به اهل دنیا هست بصورتی عجولانه در زادگاه او برگزار گردد.شاعری که جهان در برابر قامت بلند و سروگونه شعر و توان او در ایجاد ایجاز در غزلسرایی، سر ارادت خم کرده است.
کنگره تحقیقات ایرانی کجا و یادروز های شعرای جهانی کجا؟!
اینکه در کلانشهرهایی مثل تهران و تبریز و اصفهان در ایران و شهرهای مهم دنیا مثل کلن در آلمان و پاریس در فرانسه و لندن در انگلستان یا دیگر شهر های مهم جهان، یادروز حافظ را به درستی و با شکوه برگزار میکنند به دلیل مقامات بالای این شاعر و ادیب و عارف و حکیم الهی است و لذا باید بزرگداشت اینچنین چهره محبوب بسیار بهتر و فراتر از بزرگداشتها و نکوداشتهای سالیان قبل در شیراز مهد شعر و ادب با حضور برجستگان شعر و ادب دنیا برگزار شود.شیراز در قبل از انقلاب کنگره های بزرگ و ماندگاری همچون کنگره نکوداشت فردوسی و حافظ و سعدی و مولوی و…برگزار نموده است.
کنگره های سالانه تحقیقات ایرانی که در اوایل دهه پنجاه با حضور چهره های درجه اول ادبیات ایران و جهان در شیراز و برخی مراکز استانهای کشور برگزار شد و زنده یاد استاد دکتر محمد حسین اسکندری مدرس نمونه دروس ادبی و چهره اخلاق مدار دانشگاه شیراز به جمع آوری دو جلد از بهترین مقالات ادبی و تخصصی ادیبان معاصر حاضر در کنگره مذکور بویژه مقالات انان در زمینه شعر و ادب پارسی بویژه سعدی و حافظ شیرازی اقدام نمود یکی از آبرومندانه ترین کنگره های ملی و نشستهای تخصصی ایران و ایران شناسی در نیم قرن اخیر در مقیاس جهانی بود.
به نظر میرسد افراد برگزار کننده یاد روز حافظ و زاد روز سعدی باید افرادی از جنس هنر و علاقه مند واقعی به شعر و ادب پارسی و دوستدار این دو شاعر جهانی باشند و بعد میدان یا فرصت قبول مسئولیت در اجرای کارها و برنامه های مهمی مثل بزرگداشتهای مفاخر ملی را به آنها داد.
شو تبلیغاتیست یا یادمان شاعری جهانی؟!
دکتر سید احمدرضا دستغیب نماینده پیشین مجلس و رییس پیشین شورای اسلامی شهر شیراز نیز در گفتگو با خبرنگار ما اعلام داشت: “… در خاطرم هست چند سال پیش که مسئولیت شورای شهر شیراز را برعهده داشتم در نامه‌ای به مدیر کل وقت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان فارس و دیگر ادارات از برگزاری شوهای تبلیغاتی و فاقد ارزش فرهنگی و هنری در آرامگاه حافظ
انتقاد کردم…”وی اظهار میدارد: “… در آن نامه قید کرده بودم که: “…به دنبال برخی انتقادات شهروندان و انجمنهای فرهنگی و هنری و نیز بررسی و تأیید کارشناسان شورای اسلامی شهر شیراز، شاهد برگزاری شوهای تبلیغاتی و برنامه های فاقد ارزش فرهنگی و هنری در مجموعه حافظیه هستیم که دون شأن و جایگاه این مکان فکری و معنوی بوده و لازم است از اجرای این قبیل برنامه ها به جد جلوگیری شود. “دستغیب اشاره کرد در نامه خود ابراز امیدواری کرده مجموعه عرفانی حافظیه همچنان جایگاه برگزاری برنامه‌های فاخر فرهنگی و هنری متناسب با شأن و جایگاه این شاعر پرآوازه شیرازی باشد و برنامه‌هایی با کیفیت پایین تر و تبلیغاتی در دیگر مکانهای عمومی شهر شیراز برگزار شود.
رییس اسبق شورای اسلامی شهر شیراز در نامه دیگری خطاب به شهردار این شهر، نسبت به پارک خودروهای شخصی و اداری در پیاده راه مقابل حافظیه، به‌شدت اعتراض کرده بود.
وی در آن نامه خطاب به حیدر اسکندر پور شهردار وقت شیراز چنین آمده بود: ” همانگونه که اطلاع دارید مسیر تردد مقابل حافظیه حدفاصل چهارراه حافظیه تا چهارراه ادبیات چند سالی است که به عنوان پیاده راه تبدیل شده و به منظور بهره برداری فرهنگی و اجتماعی شهروندان و گردشگران در نظر گرفته شده است. تبدیل یکی از لاین‌های این معبر به پارکینگ خودرو های شخصی و دولتی بعنوان عاملی در ایجاد اخلال در تردد شهروندان پیاده و به خطر افتادن جان افراد شده است،لذا تمهیدی برای این معضل اندیشیده و ضمن ممانعت از توقف خودروها در این معبر، زمینه بازگشت آرامش و امنیت به پیاده‌راه حافظیه فراهم شود تا مردم به هنگام ورود به برنامه های یاد روز حافظ و…به زحمت نیفتند. “حافظ مهمترین شاعر جهانی و حافظیه مهمترین جاذبه گردشگری ملی در ایران است پس هر دو را باید دید و این دو را به درستی معرفی نمود.
یاد روزهای سالانه حافظ در بی خبری اهل ادب!
رییس شورای اصولگرایی دو دوره قبل (مهندس غلام مهدی حقدل ) هم در سالهای پیش از حضور دستغیب اصلاح طلب بر مسند ریاست شورای شهر از نحوه برگزاری نادرست و ناقص یادواره حافظ و برگزاری این یاد روز در بی‌خبری اهالی فرهنگ و ادب و هنر گلایه کرده بود.
وی نیز در گفتگو با خبرنگار ما اظهار داشت:”…یادم هست که با گلایه از عدم اطلاع‌رسانی همه جانبه مراسم بزرگداشت «روز حافظ» در عرصه شهری، منطقه‌ای، ملی و حتی بین المللی آن سال از مراسم یاد روز حافظ در شیراز با عنوان مراسمی در بی خبری یاد شد.
وی با بیان اینکه در شهر قونیه ترکیه بواسطه نام مولانا،برنامه ریزی هایی در زمینه های مختلف گردشگری انجام میشود و از این ظرفیت نهایت استفاده را میکنند افزود:شیراز مأمن بزرگان ادبی همچون حافظ و سعدی است که نه تنها افتخار ملی که افتخار جهانی محسوب می‌شوند، اما هیچ استفاده درستی از این ظرفیت نشده ونمیشود.
رئیس اسبق شورای شهر شیراز خاطر نشان کرد: اینکه یک روز را در تقویم به نام حافظ ثبت کنیم و گردهمایی چند ساعته‌ای در این راستا برگزار کنیم، اگرچه اقدام خوبی است؛ اما کافی نیست و باید از تمام جنبه‌های وجود این بزرگمرد ادبی بهره برده شود.
حقدل با بیان اینکه یاد روز حافظ میتواند بعنوان یک فرصت طلایی رونق و اعتبار شهر شیراز را در عرصه های ملی و بین المللی پررنگ‌تر کند تصریح کرد:به نظر میرسد مشکل این نحوه اجرای مراسم بزرگداشت حافظ، نه بی‌پولی که عدم برنامه ریزی بلند مدت و آینده‌نگری است.
وی با اشاره به اینکه معاونت فرهنگی شهرداری شیراز نیز ظرفیتهای قابل توجهی برای مشارکت در این برنامه دارد، بیان کرد:نگاه همه‌جانبه به موضوع یاد روز حافظ و برنامه‌ریزی مناسب برای بزرگداشت ملی و جهانی این روز مستلزم حضور فراگیر نهادهای مختلف و مردم علاقه‌مند به فرهنگ و ادب است.حقدل گفت:انتظار میرود برنامه‌های آتی یاد روز حافظ شیرازی با همکاری و هم‌اندیشی نهادهای متولی فرهنگ و ادب و گردشگری بصورت شکیل تر و وزین تر از سالهای گذشته برگزار شود.”
هفته جهانی یاد روز حافظ؛شعاری غیر واقع!
محمود شالویی رئیس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی ایران هم با اشاره به جایگاه حافظ در شعر ایران و همچنین شخصیت جهانی او گفته است:درهفته جهانی حافظ و حتی بعد از آن، شعر و اندیشه‌های این شاعر تبیین و ترویج میشود. حافظ دارای آرا و شخصیت منحصر به فرد است.متون او از آیه های کلام الهی گرفته شده و استفاده از شعر حافظ به معنای بهره مندی از متون معنوی است.
وی افزود: حافظ درس زندگی، اصالت و انسانی به ما می‌آموزد و به همین دلیل شعار برنامه‌های امسال، حافظ شاعر زندگی انتخاب شده است.در تلاش هستیم تا با برگزاری برنامه‌های مختلف نظر اندیشمندان و پژوهشگران خارجی را درباره حافظ شیرازی جمع بندی و به مرحله چاپ برسانیم.
شالویی با اشاره به برنامه‌های بزرگداشت هفته حافظ در قالب کارگاه های هنری، ادبی، همایشهای علمی، رونمایی از پوستر و و همچنین کار ویژه ارکستر سمفونیک با موضوع حافظ، اظهار داشت:مشابه این برنامه‌ها در کشور های اروپایی، آمریکا و دیگر کشورهای آسیایی هم برگزار میشود.
حبیبی دبیر اجرایی برنامه‌های هفته حافظ در ایران نیز گفته است: با همکاری شهرداری استانها، تمام شهر‌هایی که خیابان حافظ دارند،در روز بیستم مهر ماه این خیابان‌ها را آذین بندی میکنند…”
به زعم و به دیدگاه نکته سنجان و اهل تدبیر و ادب اینگونه مراسم اجرا شده و در حال اجرا در حافظیه شیراز آنهم در ایام مربوط به یاد روز این شاعر زمینی و آسمانی نه تنها آیینی ملی هم نیست بلکه آیینی محلی و منحصر به شهر شیراز است که آن هم به درستی و فاخر اجرا نمیگردد چه برسد که بخواهد عنوان آیین جهانی یاد روز حافظ را به خود بگیرد! شاید هم در مسیر اجرای جهانی شدن یاد روزهای حافظ ازسوی چهره های حقیقی یا حقوقی شیطنت و اخلال یا تعمدی در کار باشد!
سخن پایانی:
برگزاری یادمانها و یاد روزهای سالانه حافظ شیرازی باید بدون دخالت دولتیها و اهل سیاست و با حضور و همت مجموعه ای از ادیبان و استادان ادبی، شاعران و اساتید فرهیخته دانشگاهها و با مدیریت مستقیم بنیاد حافظ شناسی با برخورداری از بودجه ها و اختیارات کافی برگزار گردد ودست هر آنکس که اطلاع یا علاقه و همتی در برگزاری یاد روزهای مفاخر فرهنگی در سطوح ملی و بین المللی نداشته باشد کوتاه گردد.
بویژه آنکه در شیراز شهری با مشخصه های تاریخی و فرهنگی و گردشگری باید برنامه های فاخر با حضور چهره های سرشناس ایران و جهان که عمری در کار فرهنگ و ادب و هنر بوده و هستند به اجرا در آید ،نه انکه افرادی که هیچ کاره اند و خود را همه کاره حافظ و سعدی میدانند و ابدا انها را نه میشناسند و نه با روح لطیف چهره ای بزرگوار همچون حافظ یا با با مرام و اندیشه و مسلک و رفتار او همخوانی نداشته و ندارند بخواهند بانیان برگزاری مراسم سالانه یاد روز او در استانه ۲۰مهرماه هر سال باشند.
همچنین باید مدعوین اصلی یاد روز حافظ جملگی از مفاخر علمی و ادبی و حافظ پژوهان،حافظ شناسان، مفسران غزلیات و مصححین دیوان شعر حافظ و در نهایت عموم مردم دوستدار حافظ باشند.
برگزاریهای یاد روزهای ادبی و فرهنگی و هنری و اجرای آیینهای تجلیل از چهره های نامدار ملی با شهرت جهانی اگر قرار است سرسری و بی پشتوانه فکری و بدون تامین اعتبارات لازم برگزار گردد همان بهتر که برگزار نگردد و شان و شخصیت چنین نامداران عرصه های فرهنگ و تمدن ایران زمین نیز به زیر سوال نرفته و چهره محبوبشان نزد عوام و خواص دچار عیب و خدشه نگردد.
نظرات