فرد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی در واقع همواره بر روی لبه یک مرز یا خط در حال حرکت بوده و هر لحظه امکان دارد از یکسوی مرز سقوط کند.
این افراد در روابط خود آشفته و بیثبات هستند و برای ازدواج با چنین فردی حتما باید از مشاور کمک بگیرید. اگر بارها عاشق و شیفتۀ افرادی شدهاید که به این اختلال مبتلا هستند باید نگاهی دوباره به علائق خود درباره افراد بیندازید.
به گزارش اول فارس ، افراد دارای شخصیت مرزی به دلیل تخلیههای شدید هیجانی قدرت تاثیرگذاری بالایی دارند و میتوانند اطرافیان و بهویژه افرادی را که با آنها در ارتباط عاطفی قرار دارند تحت تاثیر قرار دهند و به آنها آسیب برسانند.
این اختلال یکی از انواع اختلالات شخصیت است که بیثباتی در روابط میان فردی، خُلق و خو، اهداف، عواطف، احساسات و و رفتار از مشخصههای آن است.
فرد مبتلا به این اختلال در واقع همواره بر روی لبه یک مرز یا خط در حال حرکت بوده و هر لحظه امکان دارد از یکسوی مرز سقوط کند.
این افراد به دلیل داشتن عواطف ناپایدار یک لحظه شاد و لحظهای دیگر افسردهاند. آنها در یک لحظه آرام و در لحظهای دیگر نزاعطلباند و تغییر سریع احساسات در آنان کاملا ملموس است.
هستۀ اصلی این اختلال ناشی از این است که اینان واجد توانایی درک عواطف و احساسات نسبت به خود و دیگران نیستند. حالتی که از آن به عنوان حالتی برزخی یاد میشود به این معنا که این افراد نمیتوانند یک حس را به طور کامل تجربه کنند و پاسخهایی متناسب با آن از خود بروز دهند.
اختلال شخصیت مرزی یک بیماری روانی است که:
احساس راحتی درونی برای یک فرد را غیر ممکن می کند
مشکلات زیادی در کنترل اضطراب و تکانه ها و احساسات ایجاد میکند.
مشکلات زیادی پیرامون روابط بین فردی ایجاد می کند
شخص دچار اختلال شخصیت مرزی میزان بالایی از خشم و آشفتگی را تجربه میکنند. به راحتی با شنیدن حرف های دیگران احساس توهین شدن به آنها دست می دهد.
اشخاص مبتلا به شخصیت مرزی ممکن است با افکار باورهای دردناک درباره خود و دیگران دست و پنجه نرم کنند. این ممکن است باعث ایجاد آشفتگی در زندگی شغلی، خانوادگی و اجتماعی آنها شود. بعضی از افراد مبتلا به این اختلال به خود آسیب می رسانند.
برای اکثر اشخاص با اختلال شخصیت مرزی، علائم در سن بلوغ یا اوایل جوانی آنها آغاز می شود. اختلال شخصیت مرزی، شرایط ویژه ای در ذهن و بدن است. اگر شخصی دچار این اختلال شخصیت است، خطایی مرتکب نشده و خود باعث آن نیست.
شیوع اختلال شخصیت مرزی
اختلال شخصیت مرزی در اوایل بزرگ سالی یعنی حداقل در سن ۱۸ سالگی شروع شده و اگرچه میزان شیوع این اختلال ۱.۶ درصد گزارش شده، ولی شیوع آن در بیماران روانی بستری تا ۲۰ درصد هم گزارش شده است.
مطالعات انجام شده نشان میدهد که این بیماری در میان زنان شایعتر از مردان است. همچنین ۶۰ تا ۸۰ درصد از زنان مبتلا به این اختلال در دوران کودکی و بلوغ خود مورد آزار جنسی قرار گرفتهاند.
علت قهر و کناره گیریهای این افراد آن است که جدایی و کنارهگیری یک راهبرد تطبیقی بر جای مانده از دوران کودکی آنهاست روشی که در دوران کودکی این افراد مناسب بوده، اما در بزرگسالی میتواند آثاری مخرب بر زندگی آنها و اطرافیانشان بر جای بگذارد.
نشانههای شخصیت مرزی
روابط متزلزل، رفتارهای پرخطر، زیادهروی در مصرف مواد مخدر و مشروبات الکل، خشم نابهجا و افراطی، رفتارهای خودتخریبی مانند خودزنی و خودکشی (معمولا ساختگی)، احساس پوچی، ترس از رها شدن و تنها ماندن، تصویر شخصی ناپایدار و عدم ارتباط با واقعیت و تفکرات پارانویایی گذرا از جمله مهمترین علائم ابتلا به این اختلال هستند.
اختلال شخصیت مرزی معمولا همراه با سایر اختلالات روانی است که شایعترین آنها شامل افسردگی، اختلال دوقطبی، اختلالات اضطرابی و اختلالات مربوط به خوردن میشود.
شخص مبتلا به اختلال شخصیت مرزی بسیاری از علائم زیر را دارد:
ترس دائمی از اینکه کسی ممکن است او را ترک کند. این ممکن است تلاش دیوانه واری در جهت نگه داشتن روابطی که شخص دیگر مایل به آن نیست باشد.
داشتن روابطی که شدتی غیر معمولی و ناپایدار دارد. برای مثال ایده آل پنداشتن فرد دیگر و ناگهان تنفر شدید از او
داشتن درک هویت بسیار متزلزل از خود. آنها نمی دانند که واقعا چه کسی هستند.
ریسک پذیری و تکانش وری به شیوه ی بسیار خطرناک، مثلا روابط جنسی پرخطر، سوء مصرف مواد مخدر یا الکل، رانندگی پرخطر و یا پرخوری عصبی
آسیب رساندن به خود به صورت مکرر، نشان دادن رفتار های خودکشی و یا صحبت درباره ارتکاب به آن
تجربه احساسات شدید در دوره های زمانی کوتاه مثل افسردگی و اضطراب و بی قراری
شخص مبتلا به اختلال شخصیت مرزی احساس دائمی خلأ و پوچی درونی دارد.
تجربه خشم غیرعادی و شدید و نامتناسب با عامل ایجاد کننده آن و همچنین عدم توانایی در کنترل آن خشم. مثلا درگیر شدن در دعواهای فیزیکی و مشت زدن به اشیا
در زمان استرس، به دیگران بسیار مشکوک می شوند و احساس گسستگی از دیگران، خودشان، محیط و حتی بدنشان دارند.
علل بروز اختلال شخصیت مرزی
متخصصان معتقدند ریشه ابتلا به اختلال شخصیت مرزی را باید در عوامل ژنتیک و مغزی در کنار علل اکتسابی و بحرانهای دوران کودکی جستجو کرد، اما نقش تجارب دوران کودکی به ویژه سه سال اول زندگی در ابتلا به این بیماری بسیار مهم است.
از مهمترین عللی که میتوانند به بروز این اختلال در فرد منجر شوند میتوان به موارد زیر اشاره کرد: عدم ثبات مادر به دلایل مختلف، طرد در کودکی، عدم وجود دلبستگی امن در دوران کودکی، درگیری بین والدین، تنبیه کودک، بیتوجهی به احساسات کودک، تجربه آزارهای جنسی، جسمی و روانی.
همچنین ریسک ابتلا به این اختلال در افرادی که در کودکی در تلاش برای استقلال هویت و ابراز آن مورد تمسخر واقع شدهاند بیشتر بوده و این افراد در بزرگسالی احساس پوچی عمیقی کرده و تلاش میکنند احساس ارزشمندی را جایگزین این احساس در خود کنند.
ازدواج با فرد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی
ازدواج با فردی که مبتلا به اختلال شخصیت مرزی است بسیار پرچالش و مخاطره آمیز است.
این فرد در ابتدای آشنایی بسیار هیجانزده بوده و از طرف مقابل خود یک بت تمام عیار میسازد به نحوی که این باور را ایجاد میکند که فرد مقابل نیمه دیگر اوست. البته نوع رفتار و واکنشهای فرد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی، با توجه به ویژگیهای فردی با یکدیگر متفاوت است.
در شرایط مثبت این افراد برای خوشحال کردن طرف مقابل هر کاری میکنند، اما به دلیل عواطف ناپایدار این فرد بعد از مدت زمان کوتاهی طرف مقابل را به باد انتقاد گرفته و نه تنها او را مورد بیاحترامی قرار میدهد که به جای عشق شورانگیز ممکن است دچار نفرت از طرف مقابل شود.
این افراد در روابط خود آشفته و بیثبات هستند و برای ازدواج با چنین فردی حتما باید از مشاور کمک بگیرید. اگر بارها عاشق و شیفتۀ افرادی شدهاید که به این اختلال مبتلا هستند باید نگاهی دوباره به علائق خود درباره افراد بیندازید.
شیفتگیهای مکرر نسبت به این افراد نشان میدهد که شما شیفته افرادی هستید که از این ویژگیها برخوردارند: دمدمی مزاج و بی ثبات، عزت نفس ضعیف، عصبانی و خشن، تکرار قهر و افسردگی در طرف مقابل، آسیبزننده به روج و جسم شما.
علائم اختلال شخصیت مرزی بر حالت روحی فرد، روابط او و توانایی هایش در کنترل رفتار وی اثرگذار است. پس تعجبی ندارد که اختلال شخصیت مرزی تاثیر بسیار بزرگی بر زندگی جنسی او دارد. درحالی که تعداد کمی از محققان، اختلال شخصیت مرزی و تاثیر آن بر جنسیت را مطالعه کرده اند، تحقیقات زیادی نشان می دهند که افرادی که به اختلال شخصیت مرزی دچارند مشکلات جنسی متعددی را تجربه میکنند.
نگرش ها درباره ی روابط جنسی بیماران مرزی
تحقیقات نشان داده است که زنان مبتلا به اختلال شخصیت مرزی نگرش های منفی بیشتری نسبت به رابطه جنسی دارند. مثلا، زنانی که از اختلال شخصیت مرزی رنج می برند، احساسات مخلوط بیشتری را نسبت به روابط جنسی گزارش کرده اند، و همچنین به احتمال بیشتری احساس می کنند که برای انجام رابطه جنسی با شریکشان تحت فشارند. علاوه بر این، گزارش شده زنانی که اختلال شخصیت مرزی دارند عموما بیشتر از رابطه جنسی شان احساس نارضایتی دارند.
در مورد مردان اما، اطلاعات بسیار کمتری در مورد اینکه اختلال شخصیت مرزی چگونه بر نگرش های جنسی آنان اثر میگذارد، در دسترس است. دلایل متعددی می تواند برای این نگرش منفی درباره ی رابطه جنسی وجود داشته باشد.
اولا، بسیاری از زنانی که مبتلا به اختلال شخصیت مرزی هستند، خود قربانی کودک آزاری بوده اند، که این موضوع به صورت کلی می تواند در نگرش منفی نسبت به رابطه جنسی در بزرگسالی نیز اثرگذار باشد.
همچنین، زنان دارای اختلال شخصیت مرزی احتمالا در روابط عاطفی درگیری و جر و بحث های زیادی را تجربه می کنند، پس ممکن است حس خوبی نسبت به رابطه جنسی نداشته باشند.
روابط جنسی مرزی ها پرخطر است
رفتار تکانشی یکی از علائم اختلال شخصیت مرزی است که در DSM-V آمده است. در زمینه جنسیت، روندی که به رفتار تکانشی ختم می شود، میتواند به رفتار جنسی پرخطر نیز منجر شود.
کسانی که دچاراختلال شخصیت مرزی هستند، زمانی که بیشتر درمعرض خطر رفتار های تکانشی قرار می گیرند، واکنش های هیجانی شدیدی را تجربه می کنند. همچنین مواقعی که تحت تاثیر الکل یا مواد مخدر دیگر توانایی بازداری رفتاری خود را از دست می دهند. غم شدید، ترس، حسادت، یا حتی احساسات مثبت نیز می تواند منجر به رفتار جنسی تکانشی در این افراد شود.
بی بند و باری
علاوه بر ورود به روابط جنسی پرخطر یا تکانشی در مرزی ها، شواهدی وجود دارد که نشان می دهد افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی بیشتر متمایل به بی بند و باری جنسی می شوند. این با رابطه جنسی تکانشی متفاوت است چرا که در بی بند و باری فرد تعمدا شریک های جنسی متعددی دارد در حالی که در رابطه جنسی تکانشی فرد گاه گاه و از روی هوس، رابطه جنسی برقرار می کند.
بیشتر بخوانید:
آنچه راجع به رابطه جنسی مجازی « سکس چت » نمی دانید
دوری جستن از رابطه جنسی
در حالی که بعضی از مطالعات نشان داده اند که رفتارهای جنسی در افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی افزایش می یابد، شواهدی وجود دارد که نشان می دهد برخی از این افراد از رابطه جنسی دوری می جویند. مثلا در تحقیقی در سال ۲۰۰۳، دکتر ماری زانارینی و همکارانش دریافتند که افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی به دلیل ترس از وخیم تر شدن علائمشان از رابطه جنسی دوری می کنند.
زندگی جنسی مرزی ها
با اینکه این تحقیق فاصله زیادی با نتیجه بخش بودن دارد (و مشخصا در مورد مردان مبتلا به اختلال شخصیت مرزی تقریبا مسکوت مانده است)، شواهدی در دست است که نشان می دهد افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی مشکلات جنسی متنوعی را تجربه میکنند. محتمل است که تاثیر علائم اختلال شخصیت مرزی بر روی روابط جنسی در افراد مختلف اساسا متفاوت باشد، و اشکال مختلفی به خود گیرد. اینکه علائم آن ها چگونه در زندگی جنسی آن ها نقشش ایفا می کند، ممکن است نیازمند مقداری تامل یا حتی صحبت با یک درمانگر باشد.منبع:عصر ایران ، پرسونالوژی
نظرات