بیش‌فعالی چیست؟ این اختلال یکی از اختلالات شایع و در عین حال با تشخیص سخت برای پزشکان است. اختلال بیش‌فعالی بیماری پیچیده‌ای است و اغلب تشخیص داده نمی‌شود. درباره کودکی که با چنین اختلالی تشخیص داده می‌شود ۳ علامت را نباید از یاد ببرید که شامل پرتحرکی، کمبود توجه و تمرکز و در نهایت اعمال تکانه‌ای (کارهای ناگهانی و غیرقابل پیش‌بینی) است.
زمانی که پزشک بتواند جزئیات لازم را از والدین و مدرسه به دست آورد می‌توان معیارهای لازم را در نظر گرفت. علائم اختلال بیش‌فعالی- کم‌توجهی باید در بیشتر از یک مکان دیده شود مثلا خانه و مدرسه و البته اینکه برای چند ماه این علائم بروز کند.
وقتی کودکی مبتلا به بیش فعالی دارید، ممکن است به رویکرد متفاوتی برای نظم و انضباط نیاز داشته باشید. چند تغییر ساده در استراتژی‌های فرزندپروری شما می‌تواند ابزارهایی را در اختیار فرزندتان قرار دهد که برای مدیریت مؤثرتر رفتارش نیاز دارید.
به گزارش اول فارس، برای اصلاح رفتار کودک مبتلا به ADHD، سعی کنید وظایف پیچیده را به مراحل کوچک و قابل اجرا تقسیم کنید. تشویق مفید است پس مثبت بمانید. سعی کنید با تمرکز بر اهداف بزرگتر، تخلفات کوچکتر را کنار بگذارید.
کودکان مبتلا به ADHD ممکن است در یک جا نشستن، انجام وظایف، مدیریت تکانه ها و پیروی از دستورالعمل ها مشکل داشته باشند. این راهبردهای انضباطی می تواند در کمک به کودک با رفتارهای چالش برانگیز برای پیروی از قوانین مفید باشد:
۱.توجه مثبت را ارائه دهید
تربیت کودک مبتلا به بیش فعالی می تواند خسته کننده باشد. منبع بی پایان آنها از انرژی و تمایل به صحبت مداوم می تواند حتی صبورترین والدین را خسته کند.
زمان بازی مثبت رفتار جلب توجه را کاهش می دهد و عملکرد شما را موثرتر خواهد کرد. مهم نیست که رفتار آنها چقدر سخت بوده است، هر روز یک بار با کودک خود وقت بگذارید تا بتوانید توجه مثبتی به او داشته باشید.
تنها ۱۵ دقیقه توجه مثبت یکی از ساده ترین و در عین حال موثرترین راه ها برای کاهش مشکلات رفتاری است.
۲.دستورالعمل های ساده و موثر بدهید
بچه‌هایی که فاصله‌ی توجه کوتاهی دارند، به کمک بیشتری نیاز دارند. اغلب اوقات، آنها در وهله اول دستورالعمل ها را نمی شنوند. برای مؤثرتر کردن دستورالعمل های خود ، با جلب توجه کامل فرزندتان شروع کنید. قبل از درخواست، تلویزیون را خاموش کنید، تماس چشمی برقرار کنید و دستی را روی شانه فرزندتان بگذارید.
از دستورات زنجیره ای مانند “جوراب های خود را بپوشید، اتاق خود را تمیز کنید و سپس سطل زباله را بردارید” خودداری کنید. کودک مبتلا به ADHD احتمالاً جوراب های خود را می پوشد و سپس در راه رفتن به اتاق خود، به جای تمیز کردن آن، کار دیگری برای انجام دادن پیدا می کند. هر بار یک دستور بدهید.
از کارهای گسترده ای مانند “اتاق خود را تمیز کنید” دوری کنید. درعوض، یک چک لیست تهیه کنید یا هر بار یک کار را تعیین کنید، مانند مرتب کردن رختخواب، گذاشتن لباس های کثیف در مانع، تعویض کتاب ها در قفسه و غیره ادامه دهید.
از فرزندتان بخواهید آنچه را که شنیده برای شما تکرار کند تا مطمئن شوید که کاملاً متوجه شده است.
۳.تلاش فرزندتان را تحسین کنید
خوب بودن رفتار فرزندتان را در نظر بگیرید و به آن اشاره کنید. تحسین، کودکان مبتلا به ADHD را به رفتار تشویق می کند و بازخوردهای مکرر مهم است.
تمجید خود را مشخص کنید. به جای گفتن «کار خوبی است»، بگویید: «عالی است که ظرفت را درست زمانی که از تو خواستم در سینک گذاشتی». فرزندتان را به خاطر پیروی از دستورالعمل‌ها، ستایش کنید و او را تشویق کنید که این کار را ادامه بدهد.
۴.در صورت لزوم از Time-out استفاده کنید
تایم اوت وقت استراحت و خاموشی می تواند راه خوبی برای کمک به کودکان مبتلا به ADHD باشد که بدن و مغزشان را آرام کنند. تایم اوت نباید مجازات سختی باشد. در عوض، می تواند یک مهارت عالی زندگی باشد که در بسیاری از موقعیت ها مفید است.
به کودک خود بیاموزید که در مواقعی که بیش از حد تحریک شده یا ناامید است به یک مکان آرام برود. یک منطقه راحت ایجاد کنید و با آرامش آنها را به آنجا هدایت کنید، نه به عنوان تنبیه، بلکه به عنوان راهی برای تسکین خود. در نهایت، فرزند شما یاد می گیرد که قبل از اینکه دچار مشکل شود، خودش به این مکان برود.
۵.رفتارهای نادرست خفیف را نادیده بگیرید
کودکان مبتلا به ADHD اغلب رفتار جلب توجه از خود نشان می دهند. توجه کردن به آنها، حتی زمانی که منفی است، آن رفتارها را تشویق می کند که ادامه دهند.
نادیده گرفتن رفتارهای نادرست خفیف به آنها می آموزد که رفتار ناپسند نتایج مطلوب را برای آنها به همراه نخواهد داشت. ناله کردن، شکایت، صداهای بلند، و تلاش برای قطع حرف شما را نادیده بگیرید. در نهایت، فرزند شما رفتار خود را ادامه نخواهد داد.
۶.عواقب طبیعی یک رفتار را در نظر بگیرید
هنگام تنبیه کودک مبتلا به ADHD، نبردهای خود را عاقلانه انتخاب کنید. شما نمی خواهید فرزندتان احساس کند که نمی تواند هیچ کاری را به درستی انجام دهد یا اینکه دائماً دچار مشکل می شود. اجازه دادن به برخی رفتارها می تواند به هر دوی شما کمک کند.
گاهی اوقات، اجازه دادن به پیامدهای طبیعی منطقی تر از تلاش برای متقاعد کردن کودک برای انتخاب بهتر است. به عنوان مثال، اگر کودک شما از استراحت برای خوردن ناهار خودداری می کند، به سادگی غذا را کنار بگذارید.
نتیجه طبیعی این است که آنها احتمالا دیرتر گرسنه می شوند و باید تا شام منتظر بمانند تا غذا بخورند. فردا وقتی ناهار سرو می شود انگیزه بیشتری برای خوردن دارند.
۷.یک سیستم پاداش ایجاد کنید
سیستم‌های پاداش می‌توانند راه بسیار خوبی برای کمک به کودکان مبتلا به ADHD باشند تا در مسیر خود باقی بمانند. اما کودکان مبتلا به ADHD اغلب از سیستم‌های پاداش سنتی خسته می‌شوند که از آنها می‌خواهد برای دریافت پاداش بیش از حد منتظر بمانند. ایجاد یک سیستم اقتصادی نوین را در نظر بگیرید که به فرزند شما کمک می کند تا در طول روز توکن کسب کند.
چند رفتار هدفمند کسب درآمد داشته باشید، مانند ماندن در کنار میز در طول وعده غذایی، استفاده از تماس های ملایم با حیوان خانگی، یا کنار گذاشتن اسباب بازی ها پس از استفاده از آنها. سپس، اجازه دهید توکن‌ها با پاداش‌های بزرگ‌تری مانند زمان استفاده از وسایل الکترونیکی یا فرصتی برای انجام یک بازی مورد علاقه با هم مبادله شوند.
۸.با معلم فرزندتان همکاری کنید
وقتی والدین با معلم کودک همکاری می کنند، شانس موفقیت کودک در مدرسه را افزایش می دهد. برخی از کودکان برای موفقیت نیاز به تغییراتی در تکالیف مدرسه خود دارند، مثلاً به آنها اجازه داده شود که در آزمون‌ها وقت اضافی داشته باشند.
بیشتر بخوانید:
اصلاح رفتار نیز ممکن است ضروری باشد. مجبور کردن کودک مبتلا به ADHD به ماندن در استراحت ممکن است مشکلات رفتاری را بدتر کند. بنابراین مهم است که با هم برای ایجاد یک برنامه مدیریت رفتاری که از تلاش‌های فرزندتان برای مدیریت علائم حمایت می‌کند، کار کنید.
یک برنامه مدیریت رفتار که بین خانه و مدرسه انجام می شود می تواند مفید باشد. به عنوان مثال، یک کودک ممکن است در مدرسه امتیاز یا نشانه هایی دریافت کند که می تواند با امتیازات در خانه مبادله شود.منبع:verywellfamily
نظرات