ماجرای سه ایرانی که حضرت عیسی(ع) را از نزدیک دیدند+عکس

بنا بر شواهد تاریخی، حضرت عیسی مقارن با دوره پادشاهی فرهاد پنجم اشکانی و مادر رومی او تئا موزا، متولد شد.

اول فارس : یکی از داستانهای بسیار معروف و شناخته شده در ارتباط با تولد مسیح ، روایت انجیل متی است از “سه مجای/مجوس/مغ”  Three wise men/ Three Magi است که ستاره تولد مسیح نجات دهنده را در آسمان دیدند و راهی طولانی را از شرق تا اورشلیم پیمودند تا مسیح تازه متولد شده را بیابند و هدایای خود را تقدیم او دارند.

آنها با “هرود” حاکم رومی اورشلیم ملاقات می کنند و پیشگویی خود را بر او بازگو می کنند و از او می خواهند تا به آنها بگوید این پادشاه نجات دهنده جهان که از میان یهودیان برمی خیزد کجا زندگی می کند.

هرود با شنیدن داستان شگفت انگیز آنها کاهنان یهود را احضار می کند و از آنها می پرسد مسیح شما در کجای این سرزمین ظهور خواهد کرد و آنها می گویند مطابق پیشگویی ها، محل تولد او  بیت اللحم Bethlehem   خواهد بود. هرود از مغ ها می خواهد که به سوی بیت اللحم حرکت کنند و اگر کودک را یافتند به او اطلاع دهند تا او نیز به کودک ایمان آورده و او را گرامی دارد.

آن سه مجای Magi (مغ) به بیت اللحم می روند و مسیح را اندکی پس از میلادش می یابند و هدایای خود را تقدیم او می دارند ولی بر اساس الهامی که بر آنها آشکار می گردد محل تولد و کودک را به هرود معرفی نمی کنند و از راهی که آمده اند به سوی شرق باز می گردند.

این ملاقات که آن را با عنوان ستایش مسیح توسط مجای/ مغ ها    “Adoration of the magi” می شناسند، ملاقاتی بسیار مهم و یکی از نشانگان برگزیده شدن مسیح نزد مسیحیان است و هر سال اندکی پیش از کریسمس و میلاد مسیح، داستان ملاقات این سه مغ در کلیساها نقل می شود و مجسمه هایی برای نمایش این داستان در معرض دید عموم قرار می گیرد.

سه مغ (Magi)، سه مجوس (in greek, Megus)، سه شاه، سه پادشاه مقدس و سه مرد عاقل، شخصیت‌های مذهبی (بنا بر شواهد زرتشتی ایرانی) به نامهای کاسپار، ملکیور و بالتازار بودند که بر اساس انجیل متی به دنبال ستاره ای رو به غرب نهادند و برای ارج نهادن به متولد شدن عیسی به دیدارش شتافتند؛ و برای زادروزش زر (gold)، مُر (Myrrh resin) و کندر ( frankincense) هدیه بردند.

نقاشی بر روی موزاییک زیر مربوط به سال ۵۶۵ میلادی‌ در ایتالیا

متی تنها انجیلی که نامهای سه مغ در آن ذکر شده، آنها را از شرق معرفی می‌کند که برای پرستش مسیح، پادشاه یهودیان آمده‌ بودند. با اینکه تعداد مغها در انجیل مشخص نیست، ولی بر اساس سه هدیه تصور می‌شود که سه نفر بوده‌اند.

 
در نقاشی‌های بیزانس معمولاً سه مغ در پوشاک ایرانی اشکانی با شلوار، شنل و کلاه آن دوره هستند، ایرانیان زرتشتی توسط اعراب و یونانیان مجوس نامیده میشدند، مغان زرتشتی خود را مردان عاقل و فرزانه مینامیدند و ستاره شناسانی ماهر بودند. رسم هدیه دادن مخصوصا بعد از سفر هنوز هم به شدت در ایران رایج است.

مُغ یا مُگ به معنی دانا، عالم، بزرگ، تنها لقب ثبت‌شده از روحانیان غرب ایران در دورهٔ ماد، هخامنشی، اشکانی و ساسانی است. در دورهٔ اشکانی و ساسانی مغ برای موبدان زرتشتی و میترایی و بعضی دیگر ادیان دوران ساسانی و هخامنشی به‌کار می‌رفت. اولین کاربرد مغ در سنگ‌نبشته بیستون و مربوط به گئومات مغ است.

جالب اینجاست که تعداد این مردان  حتی در قدیمی ترین تصاویر موجود ترسیم شده از ملاقات آنها با مسیح آنها سه نفر ترسیم شده اند که امروزه به نامهای کاسپر (Caspar)، ملچیور (melchior) و بالتازار (balthazar) مشهورند. و اما این کلمه “مجای” که در ترجمه های انجیل متی به فارسی “مجوس” ترجمه شده است از کجا ریشه گرفته است؟

در خارج از سرزمین ایران برای نخستین بار به کلمه Magus“ماگوس/مجوس” و جمع آن Magi “مجای” در آثار هرودت تاریخ نگار یونانی بر می خوریم. هرودت ۵۲۰ سال پیش از میلاد مسیح و شش قرن قبل از نوشته شدن انجیل متی واژه “ماگوس/ مجوس” را با دو معنا به کار می برد نخست آن را به عنوان تیره ای از مردم ماد مطرح می سازد و سپس از مجای (مغ ها) به عنوان طبقه ای مقدس در ایران زمین نام می برد ولی دیگر اشاره ای به قومیت آنها (مادی بودن آنها) نمی کند. (کتاب تواریخ صفحات ۱۰۱ و ۱۳۲.)

تقریبا امروز این توافق وجود دارد که این واژه Magi (مجای) صورت جمع (plural) برگردان یونانی کلمه “مغ” پارسی است که بعدها در زبان لاتین نیز همان شکل یونانی خود یعنی ”ماگوس/مجوس” که فرم مفرد مجای است را حفظ کرده و در زبان عربی نیز ماگوس/ مغ، ”مجوس” تلفظ گردیده است. اعراب نخست این واژه را برای طبقه روحانیان زرتشتی در ایران و سپس آن را برای تحقیر و متفاوت دانستن ایرانیان برای همه آنها به کار بردند. فارغ از آن که دانش ورزی و خرد آن چنان با نام مغ “ماگوس” پیوند خورده است که تا حتی دوران رنسانس واژه ماگوس مفهومی مترادف دانشمند، ستاره شناس و حکیم باستانی داشته است که تاثیر آن بر واژه های لاتین مشتق از ماگوس/ مجای Magus/ Magi حتی تا امروز آشکار است.

۷ معمای جالب و سرگرم کننده که فقط افراد باهوش می توانند آنها را حل کنند

در اکثر واژه نامه های انگلیسی کلمه ماگی معادل با طبقه ای روحانی در میان ایرانیان معنا شده است.

قرن­‌ها بعد، مارکوپولو ادعا می­‌کند که گور این سه نفر را در ساوه دیده است که: «هنوز می‌توان سه اسکلت را با موها و ریش‌هایشان که باقی مانده است دید. نام این سه: بالتازار، گاسپار و ملکیور بوده است.»در سنت‌های کلیسای غرب عبارت «مجوسی­ای چند» را به قرینه «هدایای سه گانه: طلا، کندر و مر» سه نفر می‌دانند. هنوز تا سده هشتم میلادی نامی به این سه نفر داده نشده بود. هرچند در سنت کلیسای غربی، نام این سه را بالتازار، گاسپار و ملکیور نامیده و بالتازار پادشاه عرب، ملکیور پادشاه پارس، و گاسپار پادشاه هند به‌شمار رفته‌اند، اما در اسناد شرقی و سریانی نام‌های ایرانی لرونداد، گشنسب و هرمزد نامیده شده‌اند.

بدا کشیش انگلیسی (۶۷۳ تا ۷۳۵م) این سه نفر را نماینده سه قاره اروپا، آسیا و آفریقا می‌دانست و از آن زمان تصویرگران کلیسایی ایشان را به صورت سفید پوست(اروپایی)، رنگین پوست(آسیایی) و سیاه پوست(آفریقایی) ترسیم کرده‌اند. البته در اسناد تصویری(موزائیک، نقش برجسته، مجسمه، کارهای چوبی و نقاشی‌های دیواری و نسخ خطی، چهره آنان همیشه سفید و ایرانی است. این افراد ظاهراً به سرزمین خود بازگشته‌اند، اما شایعاتی هم در مورد شهید شدن این افراد از سوی نیروهای هرود وجود داشت.

اینان اولین شهیدان مسیحی محسوب می‌شوند. امروزه مزار آنان(مزار سه شاه) در کلیسای جامع کلن آلمان، زیارتگاه مسیحیان جهان است و کهن‌ترین ارتباط بین دو ملت(ایران و آلمان) را نشان می­‌دهد. قرائن فراوانی در اثبات ایرانی بودن این افراد وجود دارد. این واقعه نشان می­‌دهد که فرزانگان حقیقت‌پرست ایرانی، پیش از ظهور مسیحیت و مسیحیان، به دنبال نور هدایت مسیح تا فلسطین رفته و نخستین کسانی بودند که مسیحیت او را تأیید کردند، نخستین کسانی بودند که تولد او را به مادرش تبریک گفتند، نخستین کسانی بودند که هدایایی به او اهدا کردند و شاید نخستین کسانی بودند که در راه او شهید شدند.

چهارراه زند نبش خیابان سعدی ، شیراز سال ۱۳۰۷ +عکس

کودکان مسیحی کاتولیک و ارتدکس در آستانه هر سال نو مسیحی، در انتظار فرزانگان ایرانی هستند تا همانگونه که به مسیح هدایای ارزشمند دادند به آنان نیز هدایای عید سال نو را برسانند و در شب عید سال نو در همین خیال می­‌خوابند. متأسفانه به دلیل تسلط نظام تبلیغاتی انگلوساکسونی پروتستان و انگلیسی‌زبان، پاپا نوئل نوردیک، جای فرزانگان ایرانی را گرفته است؛ پیرمردی که با لباس گرم و سوار بر سورتمه گوزن­‌کش از سرزمین‌های برفی و کاج آلود شمال اروپا می­‌آید تا هدایای سال نو را به کودکان مسیحی بدهد. افسوس که جای این سنت ایرانی تأیید شده در انجیل متی حتی در میان مسیحیان ایرانی خالی است.