به گزارش اول فارس در حالی که هزاران خانواده شیرازی روز سیزده‌بدر را در دامان طبیعت و کنار رودخانه قره‌آغاج جشن گرفته بودند، غروب تلخی در انتظارشان بود.
جوانی ۲۵ ساله به نام «علی» که همراه خانواده و دوستانش برای پایان دادن به تعطیلات نوروزی به این منطقه آمده بود، در چشم برهم زدنی به کام امواج خروشان رودخانه کشیده شد.
یکی ازشاهدان حادثه به خبرنگار اول‌فارس چنین گفت: «یک لحظه چشم برداشتیم، فریاد زنانی که ایستاده بودند بلند شد. علی انگار زیر پایش خالی شد… جریان آب او را مثل برگ خشکی به وسط رودخانه کشاند.»
نبرد غواص ها در تاریکی با رودخانه بی‌رحم قره آقاج
به گفته خانم رضا زاده شهروند شیرازی که در محل حاضر بود، غواصان آتش‌نشانی بلافاصله پس از تماس با سامانه ۱۲۵ به منطقه اعزام شدند، اما عمق ۷ متری و جریان زیرآبی خطرناک رودخانه، نخستین گروه امداد را به عقب راند: «محلی‌ها می‌گفتند این قسمت از رودخانه گودالی مخفی دارد که مثل هیولایی آدم را می‌مکد. غواصان اول بسختی پایین رفتند… سه ساعت گذشت، اما خبری نشد. بعد گروه دوم با تجهیزات کامل آمدند.»
تلاش سه ساعته در دل شب؛ فریاد مادری که زمین ماند
در حالی که خانواده علی و جمعیت حاضر با چراغ موبایل‌ها روشنیِ مسیر را برای غواصان فراهم می‌کردند، عملیات نجات به نبردی حماسی تبدیل شد.
هادی عیدی‌پور، رئیس سازمان آتش‌نشانی شیراز تأیید کرد: «غواصان ما در تاریکی مطلق و جریان شدید آب، سه ساعت بی‌وقفه جنگیدند تا جسد این جوان را از عمق رودخانه بیرون کشیدند.»
اما آن سوی ماجرا، صدای مادر علی بود که تا آخرین لحظه نام پسرش را فریاد می‌زد: «بیچاره مادرش… داداش علی هم مثل مجنونها دور رودخانه می‌دوید و التماس می‌کرد برادرش را نجات دهند.»
سیزده‌بدری که به خاکستر غم نشست
شاهدان می‌گویند پس از کشف جسد در شب ۱۴ فروردین، سکوت سنگینی بر منطقه حاکم شد: «تصور کنید همه خانواده‌ها با گل و بلبل و شادی آمده بودند، اما در پایان روز، اشک جای خنده را گرفت. حتی طبیعت هم گویی عزادار بود.»
چرا مناطق پرخطر بدون اخطار باقی می‌مانند؟
این حادثه بار دیگر زمزمه‌های اعتراضی درباره عدم نصب تابلوهای هشداردهنده در نقاط خطرناک رودخانه قره‌آغاج را بلند کرده است. شهروندان می‌پرسند: «چرا باید فاجعه تکرار شود تا مسئولان به فکر بیفتند؟»
علی، جوانی که رودخانه او را با خود برد…
اکنون تنها چیزی که از علی در کنار قره‌آغاج باقی مانده، کفش‌های خاک آلود اوست و فریادهای خانواده‌اش که در ویدیوهای منتشرشده در فضای مجازی، قلب هر بیننده‌ای را می‌فشارد. غواصان آتش‌نشانی شیراز اما این بار نه در نقش قهرمانان پیروز، که سوگواران خاموش این تراژدی بودند.
