۱۵ درخت با رشد سریع برای کاشت در حیاط خانه یا باغ خانوادگی
ترجمه : هوشنگ جهانبخش : با کاشت این درختان سریع‌الرشد، در عرض تنها چند سال از داشتن زیبایی و یک محوطه خصوصی ، یک حصار سبز و باشکوه در حیاط خود لذت ببرید.
اکثر درختان ۲۰ تا ۴۰ سال طول می‌کشد تا به بلوغ کامل برسند، اما درختان سریع‌الرشد سالانه ۱ تا ۴ فوت رشد می‌کنند. برخی از آنها می‌توانند در کمتر از ۱۵ تا ۲۵ سال به ارتفاع ۵۰ فوت برسند و خیلی سریع‌تر از درختان کندرشد مانند سرو، جینکو یا بلوط سفید، سایه، حریم خصوصی یا بادشکن را برای حیاط شما فراهم کنند. البته، این رشد سریع اغلب نیازمند مکان‌یابی دقیق و نگهداری بیشتر است. با این حال، اگر به درستی انجام شود، درختان سریع‌الرشد می‌توانند ده‌ها سال زیبایی را به حیاط شما هدیه دهند.
نکاتی درباره درختان سریع‌الرشد
با مکان‌یابی و مراقبت صحیح، درختان سریع‌الرشد می‌توانند نسبتاً سریع ظاهر جدیدی به خانه و حیاط شما ببخشند. اما نقطه‌ی مقابل این رشد سریع، طول عمر محدود آنهاست. بسیاری از درختان سریع‌الرشد اغلب بلافاصله پس از رسیدن به بلوغ شروع به زوال می‌کنند. چوب درختان سریع‌الرشد ممکن است در طوفان‌ها بیشتر مستعد شکستگی باشد، بنابراین برای کنترل آنها باید به طور منظم هرس شوند.
قبل از کاشت هر یک از این گزینه‌ها، اندازه نهایی آنها را در نظر بگیرید. از کاشت درخت در نزدیکی خطوط سپتیک و پیاده‌روها که ریشه‌های قوی می‌توانند مشکل ایجاد کنند، خودداری کنید. همچنین، محل کاشت را به خوبی از خطوط تأسیساتی، خانه‌ها و مسیرهای عبور خودرو دور نگه دارید تا در صورت شکستن شاخه‌های بزرگ (یا تنه) در طول طوفان‌ها، آسیب به حداقل برسد.
سرو باتلاقی (Bald Cypress)
سرو باتلاقی (Taxodium distichum) گزینه‌ای عالی برای مکان‌های مرطوب یا باتلاقی است و مشکلات آفت و بیماری کمی دارد. همچنین یکی از معدود درختانی است که آب راکد را تحمل می‌کند. سرو باتلاقی سالانه ۱۸ تا ۲۴ اینچ (۴۵ تا ۶۰ سانتی‌متر) رشد می‌کند و می‌تواند تا ۱۰۰ فوت (۳۰ متر) ارتفاع و ۴۰ فوت (۱۲ متر) عرض داشته باشد. این درخت بومی آمریکای شمالی است و در مناطق مقاومتی ۵-۱۰ با آفتاب کامل بهترین رشد را دارد. سرو باتلاقی یک مخروط‌دار خزان‌کننده است که برگ‌های سوزنی‌شکل دارد و در اواخر پاییز قبل از ریزش به رنگ قرمز مایل به قهوه‌ای درمی‌آید و پوسته‌ی قهوه‌ای مایل به قرمز جذاب آن نمایان می‌شود.
درخت پی‌سوز چینی (Chinese Tallow Tree)
درختان پی‌سوز چینی (با نام علمی Sapium sebiferum) سالانه بین ۳۰ تا ۴۵ سانتی‌متر رشد می‌کنند و در نهایت می‌توانند به ارتفاع حدود ۱۲ متر (۳۹ فوت) برسند. این درختان بسیار سازگار هستند و بهترین رشد را در مناطق ۸ تا ۱۰ با آفتاب کامل و خاک با زهکشی خوب دارند. درختان پی‌سوز چینی – که جایگزین خوبی برای درختان صنوبر در مناطق گرم‌تر هستند – به ویژه در پاییز، وقتی برگ‌هایشان تغییر رنگ می‌دهند، بسیار زیبا به نظر می‌رسند.
درختان پی‌سوز چینی دارای سایبانی دوست‌داشتنی و بیضی‌شکل هستند که برای ایجاد سایه مناسب است. با این حال، بهتر است از کاشت آنها نزدیک عرشه، پاسیو یا تراس خودداری کنید، زیرا در طول سال گل و میوه زیادی می‌ریزند. در عوض، برای افزایش حریم خصوصی، می‌توانید این درخت سریع‌الرشد را در گوشه پشتی محوطه خود بکارید.
صنوبرهای آمریکایی و صنوبرهای لومباردی
صنوبرهای آمریکایی (Cottonwoods) و صنوبرهای لومباردی (Lombardy Poplars)
صنوبرهای آمریکایی (Populus deltoides)، که به خاطر رشد در کنار رودخانه‌ها و مناطق مرطوب شناخته می‌شوند، متأسفانه به دلیل چوب شکننده و ضعیفشان نیز معروف هستند. این درختان سریع‌الرشد، سالانه ۳ تا ۴ فوت (۹۱ تا ۱۲۰ سانتی‌متر) رشد می‌کنند و گاهی اوقات تا ۷۰ فوت (۲۱ متر) نیز ارتفاع می‌یابند. مراقبت از صنوبر آمریکایی بسته به نوعی که می‌کارید متفاوت است، اما به طور کلی، آنها در مناطق ۳ تا ۹ (Zone 3-9) با نور کامل خورشید یا سایه جزئی و خاک با زهکشی خوب رشد می‌کنند.
خویشاوندان آنها، صنوبرهای لومباردی (Populus nigra var. italica) که نام خود را از منطقه‌ای در ایتالیا که منشأ آنهاست گرفته‌اند، می‌توانند سالانه تا ۶ فوت (۱۸۳ سانتی‌متر) رشد کنند. اغلب از آنها به عنوان پرچین‌هایی با ارتفاع ۴۰ تا ۵۰ فوت (۱۲ تا ۱۵ متر) استفاده می‌شود. هم صنوبرهای لومباردی و هم صنوبرهای آمریکایی زیبا هستند، اما زیاد برگ‌ریزی دارند و مستعد ابتلا به آفات و بیماری‌ها هستند.
سکویای سرخس (Dawn Redwood)
سِکوایای سرخس (Metasequoia glyptostroboides) سالانه حدود ۲ فوت (۶۱ سانتی‌متر) رشد می‌کند و در بلوغ به طور متوسط به ارتفاع ۸۰ فوت (۲۴ متر) و عرض ۲۵ فوت (۷.۶ متر) می‌رسد. بنابراین، این درخت سریع‌الرشد برای ایجاد حریم خصوصی در گوشه یک قطعه زمین مسکونی بزرگ عالی است. در طول فصل رشد، ظاهری شبیه به یک درخت همیشه سبز با برگ‌های سوزنی نرم و ظریف دارد. با این حال، در پاییز، برگ‌ها به رنگ‌های قرمز و قهوه‌ای تغییر می‌کنند. در زمستان، برگ‌ها می‌ریزند و شاخه‌های متقارن و رو به بالای درخت و همچنین پوست آن نمایان می‌شوند. سکویای سرخس در مناطق ۴ تا ۸ (Zones 4-8) در خاک مرطوب یا خیس و در نور کامل خورشید بهترین رشد را دارد.
توسکا سیاه اروپایی
توسکا سیاه اروپایی (European Black Alder)
توسکای سیاه اروپایی (Alnus glutinosa) که بومی بیشتر مناطق اروپا است، برای نقاط پست و مرطوب منظره که سایر درختان معمولاً در آنجا زنده نمی‌مانند، ایده‌آل است. این درخت سریع‌الرشد، سیستم ریشه‌ای گسترده‌ای دارد که می‌تواند تا بیش از ۱۶ فوت (۴.۸ متر) گسترش یابد، بنابراین از کاشت آن در نزدیکی پیاده‌روها و خطوط فاضلاب خودداری کنید. توسکای سیاه اروپایی در جوانی به سرعت رشد می‌کند اما در نهایت سرعت رشد آن به ۱۲ تا ۱۵ اینچ (۳۰ تا ۳۸ سانتی‌متر) در سال کاهش می‌یابد. در بلوغ، معمولاً به ارتفاع ۴۰ تا ۶۰ فوت (۱۲ تا ۱۸ متر) و عرض ۲۰ تا ۴۰ فوت (۶ تا ۱۲ متر) می‌رسد. توسکای سیاه اروپایی را در خاک مرطوب با نور کامل خورشید یا سایه جزئی در مناطق ۴ تا ۸ (Zone 4-8) بکارید.
درخت پاگودای ژاپنی
درخت پاگودای ژاپنی (Sophora japonica یا Styphnolobium japonicum) برای تولید تاجی وسیع از برگ‌های سبز و گل‌های تابستانی کرم‌رنگ و معطر، نیاز به مراقبت چندانی ندارد. این درخت سریع‌الرشد، بومی چین و ژاپن، در محدوده کوچکی از ایالات متحده به خوبی رشد می‌کند. در مناطق ۶ تا ۸ و مناطق معتدل منطقه ۵، سالانه ۱۲ تا ۱۵ اینچ (۳۰ تا ۳۸ سانتی‌متر) رشد می‌کند و در بلوغ می‌تواند به ارتفاع و عرض ۷۵ فوت (۲۳ متر) برسد. درختان پاگودای ژاپنی به دلیل مقاومت در برابر گرما، آلودگی و خشکی، در چشم‌اندازهای شهری مورد علاقه هستند. این درختان آفتاب کامل یا سایه جزئی را تحمل می‌کنند و برای رشد بهینه به خاکی غنی و با زهکشی خوب نیاز دارند.
درخت بطری‌شوی لیمویی (Lemon Bottlebrush)
درخت بطری‌شوی لیمویی (Callistemon citrinus) از نظر فنی یک درختچه است، اما با سرعت ۱۰ تا ۱۵ اینچ (۲۵ تا ۳۸ سانتی‌متر) در سال رشد می‌کند و در نهایت به ۲۵ فوت (۷.۶ متر) ارتفاع می‌رسد. در اواخر بهار و تابستان در مناطق ۹ تا ۱۰، گل‌های روشن، قلم‌مانند و با بوی لیمو این درخت، مرغ مگس‌خوار و زنبورها را به خود جذب می‌کنند. بطری‌شوی لیمویی نسبت به گرما و خشکی مناطق جنوبی مقاوم است اما می‌تواند در اقلیم‌های شمالی نیز در گلدان‌های بزرگ رشد کند، به شرطی که برای زمستان به داخل منتقل شود. برای رشد بهتر، بطری‌شوی لیمویی را در آفتاب کامل یا سایه جزئی در خاکی با زهکشی خوب قرار دهید.
سرو لیلاند (Leyland Cypress)
می‌توانید از سرو لیلاند (Cupressocyparis leylandii) به صورت تکی استفاده کنید یا آن را به صورت گروهی برای ایجاد یک پرچین بلند و سریع‌الرشد جهت حفظ حریم خصوصی و ایجاد پوشش بکارید. این درخت سالانه ۱ تا ۳ فوت (۳۰ تا ۹۱ سانتی‌متر) رشد می‌کند و گاهی اوقات به ۵۰ تا ۷۰ فوت (۱۵ تا ۲۱ متر) ارتفاع می‌رسد. سرو لیلاند آفتاب کامل و خاک با زهکشی خوب را در مناطق ۷ تا ۱۰ ترجیح می‌دهد. اگر نمی‌خواهید به ارتفاعات سر به فلک کشیده برسد، آن را به طور منظم هرس کنید تا اندازه‌اش تحت کنترل باشد.
افرا نقره‌ای و افرا قرمز
افرا نقره‌ای (Acer saccharinum)، یکی از رایج‌ترین درختان در ایالات متحده، بومی بخش شرقی آمریکای شمالی است. این درخت سالانه ۱ تا ۲ فوت (۳۰ تا ۶۱ سانتی‌متر) رشد می‌کند و اغلب به ۱۰۰ فوت (۳۰ متر) ارتفاع و ۷۰ فوت (۲۱ متر) عرض می‌رسد. افرا نقره‌ای یک درخت سایه‌گستر رایج است، اما متأسفانه ریشه‌های کم‌عمق و شاخه‌های ضعیفی دارد.
پسرعموی آن، افرا قرمز (Acer rubrum)، که آن نیز بومی آمریکای شمالی است، به خاطر رنگ خیره‌کننده برگ‌های پاییزی خود شناخته می‌شود. افرای قرمز کوچک‌تر رشد می‌کند: ۵۰ فوت (۱۵ متر) ارتفاع و ۴۰ فوت (۱۲ متر) عرض. افرای قرمز و نقره‌ای را در آفتاب کامل یا سایه جزئی با خاک با زهکشی خوب در مناطق ۳ تا ۹ بکارید.
درخت لاله (Tulip Tree)
درختان لاله (Liriodendron tulipifera)، که به خاطر گل‌های زرد-نارنجی شبیه لاله در بهار معروف هستند، برگ‌های سبز مومی شکلی دارند که در پاییز به رنگ زرد-طلایی خیره‌کننده تبدیل می‌شوند. این درختان سریع‌الرشد، سالانه ۱۵ تا ۱۸ اینچ (۳۸ تا ۴۶ سانتی‌متر) رشد می‌کنند و می‌توانند تا ۱۰۰ فوت (۳۰ متر) ارتفاع داشته باشند. چوب آنها ضعیف است، اما می‌توانید درختان جوان را طوری تربیت کنید که زوایای شاخه‌ای وسیع و قوی ایجاد کنند تا از شکستگی جلوگیری شود. درختان لاله در مناطق ۵ تا ۹ با آفتاب کامل یا سایه جزئی و خاک با زهکشی خوب بهترین رشد را دارند.
کاج سفید شرقی (Eastern White Pine)
کاج‌های سفید شرقی (Pinus strobus)، بومی آمریکای شمالی، با سوزن‌های کاج ابریشمی و ظریف و شاخه‌های بلند و زیبا، درختانی سریع‌الرشد و مشهور به ظاهر باشکوه خود هستند. آنها سالانه ۱۲ تا ۱۵ اینچ (۳۰ تا ۳۸ سانتی‌متر) رشد می‌کنند و می‌توانند به ۱۰۰ فوت (۳۰ متر) ارتفاع برسند. این درختان را در آفتاب کامل در مناطق ۳ تا ۸ با خاک با زهکشی خوب پرورش دهید.
کاتالپا جنوبی (Southern Catalpa)
کاتالپا جنوبی (Catalpa bignonioides)، یک درخت سایه‌گستر قدیمی، در بهار گل‌های سفید زیبایی تولید می‌کند. غلاف‌های باریک دانه که پس از گل‌ها ظاهر می‌شوند، می‌توانند باعث کثیفی شوند، بنابراین بهتر است کاتالپا را در حیاط خلوت بکارید. این درخت سالانه ۱۲ تا ۱۵ اینچ (۳۰ تا ۳۸ سانتی‌متر) رشد می‌کند و در نهایت به ۴۰ فوت (۱۲ متر) ارتفاع و عرض می‌رسد. بومی مناطق جنوب شرقی آمریکای شمالی است و در آفتاب کامل با خاک با زهکشی خوب در مناطق ۵ تا ۹ بهترین رشد را دارد.
میرتل چروکیده (Crape Myrtle)
میرتل چروکیده (Lagerstroemia) ممکن است بزرگترین درخت در این لیست نباشد – معمولاً حدود ۲۵ فوت (۷.۶ متر) می‌رسد – اما یک انتخاب عالی برای ایجاد سایه و حریم خصوصی در یک پاسیو یا قطعه زمین کوچک است. این درخت که مورد علاقه باغبانان در جنوب شرقی است، به دلیل رشد سریع، انفجار گل‌های تابستانی و برگ‌های پاییزی خود شناخته شده است. آن را در مکانی با آفتاب کامل بکارید و خاک را به طور یکنواخت مرطوب نگه دارید (اما غرقاب نباشد)؛ این درخت در مناطق ۶ تا ۱۰ مقاوم است.
درخت ارغوان شرقی (Eastern Redbud)
درخت ارغوان شرقی (Cercis canadensis)، بومی آمریکای شمالی، در کمتر از پنج سال به ۷ تا ۱۰ فوت (۲.۱ تا ۳ متر) می‌رسد و از آنجا به رشد خود ادامه می‌دهد – در نهایت به حدود ۲۰ تا ۳۰ فوت (۶ تا ۹ متر) می‌رسد. این درخت برگ‌ریز به دلیل گل‌های صورتی زیبایش که در بهار شکوفا می‌شوند و تعداد زیادی گرده‌افشان را جذب می‌کنند، محبوب است. می‌تواند سایه جزئی را تحمل کند، اما در مکانی با آفتاب کامل بهتر گل می‌دهد. نسبت به خاک حساس نیست، می‌تواند خشکی را تحمل کند و در مناطق ۴ تا ۹ مقاوم است.
سوالات متداول
بهترین زمان برای کاشت درخت سریع‌الرشد چه زمانی است؟
بهترین زمان برای کاشت به نوع درخت و موقعیت مکانی شما بستگی دارد. با این حال، بیشتر درختان باید در بهار یا پاییز کاشته شوند. در بسیاری از مناطق، بهار زمان بسیار خوبی برای کاشت درختان است زیرا دمای خاک در حال گرم شدن است و باران با نظم بیشتری شروع به باریدن می‌کند. در اقلیم‌های دیگر – به ویژه آنهایی که پاییز خنک‌تر و مرطوب‌تری دارند – پاییز زمان بهتری برای کاشت است زیرا به درختان اجازه می‌دهد تا قبل از شروع هوای زمستانی بهتر تثبیت شوند.
اگر بخواهم یک پرچین حریم خصوصی داشته باشم، درختان سریع‌الرشد را چقدر باید از هم فاصله دهم؟
فاصله کاشت درختان به نوع درخت بستگی دارد – حتی هنگام کاشت یک پرچین حریم خصوصی. بیش از همه، به گستره تاج درختی که می‌کارید در زمان بلوغ توجه کنید. اشکالی ندارد که درختان شما در زمان بلوغ کمی روی هم قرار بگیرند، اما اگر آنها را بیش از حد شلوغ کنید، دچار مشکل خواهند شد. در بیشتر موارد، می‌توانید ارتفاع درخت خود را در زمان بلوغ بر سه تقسیم کنید و از آن عدد به عنوان یک راهنما برای فاصله استفاده کنید.
چقدر نزدیک به خانه‌ام می‌توانم یک درخت سریع‌الرشد بکارم؟
این به نوع درخت بستگی دارد. مهم‌تر از همه، ارتفاع و عرض تاج درخت در زمان بلوغ را در نظر داشته باشید و به یاد داشته باشید که ریشه‌ها به فضای کافی برای گسترش نیاز دارند. به طور کلی، ریشه‌های درخت تقریباً ۱ تا ۳ برابر ارتفاع درخت – و گاهی اوقات بیشتر – گسترش می‌یابند. بنابراین، از کاشت درختانی با سیستم ریشه‌ای گسترده و پیچیده نزدیک خانه‌ها، راه‌ها و پیاده‌روها خودداری کنید. به یاد داشته باشید که درختان سریع‌الرشد پس از چند دهه به سرعت رو به زوال می‌روند. درخت خود را به اندازه کافی از خط سقف خود دور بکارید تا شاخه‌های افتاده و درختان باعث آسیب نشوند.
علائم زوال درخت سریع‌الرشد من چیست؟
درختان سریع‌الرشد اغلب بلافاصله پس از رسیدن به بلوغ شروع به زوال می‌کنند. مراقب زرد شدن برگ‌ها، برگ‌های stunted و شاخه‌های شکننده و شکسته باشید. تنه را برای ترک‌ها، پوست کندن، پوسیدگی و قارچ بررسی کنید. ریشه‌ها را برای ضربه، آفات و قارچ بررسی کنید. توجه کنید که آیا درخت شما شروع به خم شدن به یک طرف می‌کند. اگر متوجه این مشکلات شدید، با یک متخصص درخت تماس بگیرید. آنها ممکن است بتوانند درخت را احیا کرده و عمر آن را طولانی‌تر کنند. در غیر این صورت، می‌توانند به شما در برداشتن ایمن درخت در حال مرگ کمک کنند./مت/منبع:Better Homes and Garden
