ارتباط میان نعوظ کامل و پایدار و قدرت عضلات در مردان کشف شد

در این پژوهش چه انجام شده است ابتدا جست‌وجوی نظام‌مند در پایگاه‌های علمی صورت گرفته و از میان صدها مدخل ۳۲ مطالعه واجد شرایط وارد تحلیل شده است. در این چارچوب، شواهد متغیرهایی مانند توده عضلانی قدرت پنجه دست به‌عنوان نمایه ساده و رایج قدرت عمومی عضله و امتیاز پرسشنامه‌های استاندارد عملکرد جنسی سنجیده و سپس با روش‌های آماری مقایسه شده‌اند.

مهم‌ترین یافته‌ها عبارت است از نخست، وجود رابطه مثبت و پایدار میان قدرت عضله و کیفیت نعوظ که در مردان سالمند و نیز در افراد دارای دیابت اضافه‌وزن چاقی یا کاهش توده و توان عضلانی پررنگ‌تر دیده می‌شود. دوم، برتری قدرت نسبت به حجم عضله به این معنا که داشتن توده عضلانی زیاد بدون قدرت کافی لزوما با عملکرد بهتر همراه نیست. سوم، پایداری ارتباط قدرت عضله با امتیازهای عملکرد جنسی حتی پس از وارد کردن سطح تستوسترون در مدل‌های تحلیلی که نشان می‌دهد بخشی از پدیده به سلامت خود عضله و سامانه عروقی مربوط است نه صرفا به هورمون‌ها.

محدودیت‌های شواهد موجود قابل توجه است بخش مهمی از مطالعات مرور‌شده از نوع مقطعی بوده و تنها همبستگی را نشان می‌دهند و نه علت را ضمن آن‌که تعریف و سنجه‌های کیفیت عضله در پژوهش‌ها یکدست نیست. بنابراین، انجام کارآزمایی‌های طولی و مداخله‌ای بیشتر برای آزمون فرضیه علی و سنجش اثر تمرین‌های هدفمند بر شاخص‌های نعوظ توصیه می‌شود.

جمع‌بندی به زبان ساده و روشنِ مرور تازه در یک نشریه تخصصی پزشکی جنسی نشان می‌دهد قدرت عضلانی بالاتر با عملکرد بهتر جنسی در مردان هم‌سو است و این اثر حتی پس از در نظر گرفتن نقش تستوسترون نیز پابرجا می‌ماند. پیام عمومی آن است که تقویت قدرت عضله در کنار اصول دیگر سلامت نه‌تنها برای قلب و قند خون سودمند است بلکه می‌تواند کیفیت زندگی جنسی را نیز بهبود بخشد.

این متن توصیه پزشکی شخصی نیست و در صورت تداوم علائم ارزیابی تخصصی لازم است