دولت آقای روحانی از بدنه کارشناسی تهی است

 به گزارش اول فارس، ابراهیم عباسی در گفت وگو با ایلنا با بیان اینکه معتقدم مدیریت بحران در بحران اخیر به خوبی عمل نکرد گفت: حتی به باور من، در هیچ دورانی مدیریت بحران تا این‌اندازه تناقضگویی نداشت.

رئیس دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه شیراز با اشاره به اینکه در علوم سیاسی، اعتقاد بر این است که مسئولان در هنگامه بحران‌ها نباید صحبت کنند؛ بلکه باید عمل کنند افزود: زیرا صحبت‌ها تفسیرهایی متفاوت در جامعه پیدا می‌کند؛ به ویژه هنگامی که صحبت هایی متناقض از ساختار سیاسی به گوش جامعه می‌رسد.

عباسی تصریح کرد: ناکارآمدی در مدیریت بحران اخیر، خود به نوعی سبب ایجاد بی اعتمادی مردم شد؛ زمانی هم که صحبت‌های متناقض مطرح شود، بی‌اعتمادی افزایش می یابد.

رئیس دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه شیراز با اشاره به اینکه در تصمیم اخیر، اعتمادسازی برای مردم صورت نگرفت ادامه داد: در اتفاق اخیر  مردم مشاهده کردند که نهادهای انتخابی مردم ، مانند مجلس در آن نقشی نداشته و همه چیز به شکل دیگری اجرا شد.

رئیس دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه شیراز با توجه به اینکه  افزایش قیمت سوخت در اغلب کشورها، تصمیمی بحران آفرین است گفت: مسئله سوخت برای جامعه مسئله‌ای بسیار حساس است. معتقدم تصمیم اخیر، شاید یک تصمیم عقلایی بود، اما در زمان مناسب اجرا نشد و نحوه اجرای صحیحی نداشت.

عباسی گفت: دولت‌ها معمولاً چنین تصمیماتی را باید در زمانی اتخاذ کنند که شاخص‌های اقتصادی دارای ثبات است و سرمایه اجتماعی دولت مستقر نیز بالاست. در چنین شرایطی دولت‌ها با اقناع عمومی، دست به افزایش قیمت سوخت می‌زنند.

دولت در پایین ترین سطح سرمایه اجتماعی خود قرار دارد

وی ادامه داد: اما در حال حاضر در ایران، هم دولت روحانی در پایین ترین سطح سرمایه اجتماعی خود قرار دارد و هم شاخص های اقتصادی و فشارهای خارجی در بدترین حالت خود از ابتدای انقلاب اسلامی است. بنابراین چنین تصمیمی که می‌توان آن را عقلایی فرض کرد، هم در زمانی نامناسب و هم به شیوهای نامناسب اجرایی شد و تبعاتی بر جای گذاشت.

رئیس دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه شیراز با اشاره به اینکه پیش از گرفتن چنین تصمیماتی، باید فرایند اقناع‌سازی صورت گیرد بیان کرد:  به عنوان مثال شاید اگر این تصمیم در جلسه‌ای غیرعلنی با مجلس مطرح و ضرورت‌های اجرای آن توضیح داده می‌شد، ممکن بود مجلس نیز با این تصمیم همراه می‌شد. در آن صورت نمایندگان می‌توانستند در حوزه‌های انتخابی خود با مردم صحبت کنند و بخشی از وظیفه اقناع سازی افکار عمومی را انجام دهند.یا مثلا از رسانه ها خواسته می شد که این وظیفه را برعهده بگیرند.

عباسی گفت: متاسفانه ما در کشورمان حزب به معنای واقعی خود نداریم تا بتواند تصمیمات دولت را برای مردم اقناع‌سازی کند. از سویی برخی اصلاح‌طلبان که از جایگاهی اجتماعی برخوردارند، از دولت فاصله گرفته‌اند و اصولگرایان هم اپوزیسیون قانونی دولت هستند؛ بنابراین دولت در شرایطی که از نظر سرمایه اجتماعی و فشارهای خارجی در شرایط خوبی نبود و هیچ وسیله‌ای هم برای اقناع‌سازی نداشت، قیمت بنزین را افزایش داد.

رئیس دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه شیراز با اشاره به اینکه ظرفیت قانون اساسی ما امکان برپایی اعتراض مسالمت‌آمیز را برای مردم در نظر گرفته، افزود: پس از وقایع سال ۹۶ نیز بیان شد که اگر ما برای مردم مسیرهایی را برای بیان اعتراض فراهم می‌کردیم، چنین بحرانی ایجاد نمی‌شد. خاطرم هست حتی شورای شهر تهران در نظر داشت مکانی را برای تجمعات مردم در نظر بگیرد که گویا میسر نشد.

وی با بیان اینکه امروز مکانی مشخص و مسیر قانونی مشخصی برای بیان اعتراضات مردم وجود ندارد افزود: اگر هم به وزارت کشور تقاضایی برای برپایی اعتراض داده می‌شود، به بهانه‌های مختلف رد می‌شود و نتیجه آن می‌شود که ناگهان با بحرانی مواجه می‌شویم که پیامدهایش صدها و هزاران برابر آن اعتراضات است.

رئیس دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه شیراز در ادامه گفت: در بحران اخیر نیز اعتراضات ابتدا مدنی بود و مردم حضور داشتند، اما اپوزیسیون برانداز مانند منافقین و سلطنت طلبان که پایگاهی نیز در بین مردم ندارند، منتظر چنین بزنگاهی بودند تا مسیر اعتراض را به سمت تخریب‌کردن عوض کنند. از سویی نباید تا مسئله‌ای پیش می‌آید، اول از همه به سراغ دانشگاه برویم، چراکه اتفاقاً این گروه های اپوزیسیون جایگاهی در دانشگاه ندارند و نمی‌توانند در دانشگاه فعالیت کنند.

رئیس دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه شیراز با اشاره به اینکه متاسفانه بین مردم و نخبگان سیاسی ما ـ چه نخبگان اصلاح طلب و چه نخبگان اصولگرا ـ بی اعتمادی شکل گرفته است ادامه داد: از این‌رو  معتقدم در چنین مواردی، باید افراد وجیه‌المله با مردم سخن بگویند؛ افرادی که مردم حرف های آنها را گوش می‌دهند.

عباسی افزود: مشکلات ما از آنجا شروع شد که بیشتر نخبگان سیاسی ما به حاشیه رفتند و از سویی افرادی که مثلاً در صدا وسیما حضور می‌یابند، همه از یک طیف تکراری نخبگان سیاسی هستند و به همین خاطر مردم از این نخبگان خسته می‌شوند. از سویی درگیری بین نخبگان سیاسی ما هم زیاد شده است و مخالفان و موافقان با یکدیگر دعواهای زیادی دارند.

وی در ادامه گفت: متاسفانه نقش دانشگاه در حل مسائل اجتماعی تضعیف شده است. نهادهای کشور از استادان علوم سیاسی، جامعه شناسی و…، نظر نمی‌خواهند و استادان دانشگاه نیز ارتباطی با آنها ندارند. که این عدم ارتباط، حلقه‌هایی مفقوده ایجاد می‌کند و سبب می‌شود هر نهاد به صورت جزیره‌ای عمل کند.