بازگشت پیرمرد گمگشته به خانهاش در گچساران پس از ۸۳ سال/ او به زبان پاکستانی مسلط است
خداخواست عیوضی، پیرمرد ۹۶ ساله گچسارانی پس از ۸۳ سال دوری از خانواده، به زادگاهش برگشت.
به گزارش اول فارس ، این داستان زندگی «خداخواست عیوضی»، پیرمردی ۹۶ ساله است که بیش از هشت دهه از سرزمین مادریاش، به دیارش گچساران بازگشت تا با خانواده جدیدش قلبها را به هم پیوند بزند.
این پیرمرد که در سن نوجوانی ترک دیار کرده بود، پس از ۸۳ سال دوری، با همت جمعی از مسئولان و دلسوزان، مجدداً قدم بر خاک کهگیلویه و بویراحمد گذاشت.
آغاز سفری طولانی و ناخواسته
شیروان شکوهی، فرهنگی بازنشسته گچسارانی و پسرخاله آقای عیوضی گفت: آقای عیوضی حدود سال ۱۳۱۸ شمسی در سن ۱۳ سالگی همراه با برادرش، محمد، از منطقه بابامحمد گچساران قدیم خارج شدند و به بوشهر رفتند.
وی میگوید: مدتی بعد، این دو برادر از هم جدا شدند به طوری که محمد در ایران ماند و خداخواست راهی کشورهای حاشیه خلیج فارس شد.
این معلم بازنشسته ادامه داد: خداخواست عیوضی سالها در امارات و قطر زندگی کرد به شکلی که امروز نیز به زبان پاکستانی مسلط است.
او تصریح کرد: آقای عیوضی در امارات ازدواج کرد اما پس از جدایی، فرزندان نزد همسرش باقی ماندند و پس از ترک امارات با کاروانی به ایران بازگشت و در منوجان استان کرمان ساکن شد.
به گفته وی، این پیرمرد گچسارانی در کرمان نیز ازدواج کرد و صاحب فرزندان متعددی شد به طوری که حاصل این ازدواج، ۶ پسر، ۲ دختر و اکنون ۲۱ نوه است.
داستان آقای عیوضی به اینجا ختم نمیشود، زیرا در این سالها، وفاداری او به یک قول قدیمی بود.
خداخواست عیوضی گفت: طی همه این سالها به دلیل تعهدی که به خانواده همسرم داده بودم اجازه بازگشت به زادگاهم را نداشتم.
او افزود: قول داده بودم در همان منطقه بمانم و محل زندگیاش را ترک نکنم، اما با این وجود دلتنگی برای زادگاه همواره در دلم سنگینی میکرد.
پیگیریهای مسئولانه، پلی به سوی وصال
ماجرای بازگشت از جایی آغاز شد که استانداری کرمان با استانداری کهگیلویه و بویراحمد تماس گرفت و فردی با هویت سجلی «خداخواست عیوضی» را معرفی کرد که ادعا میکرد اهل این استان است.
مدیرعامل بیمه عشایر و روستایی کهگیلویه و بویراحمد هم مأمور پیگیری این موضوع در استان میشود.
مختار اسدیان با پیگیریهای مستمر موفق شد تا این وصال پایان یابد و پس از چندین روز گفتگو، دیدار تاریخی در حرم مطهر امامزاده جعفر (ع) گچساران، محلی که ریشه خانوادگی پدر خداخواست در آنجا بود، رقم خورد.
شبکهای از خویشاوندان گمشده
به گفته شاهدان برادر خداخواست، «حاج محمد»، در سالهای ابتدایی پیروی انقلاب اسلامی تلاش کرده بود ارتباط خود را با خانواده برقرار کند و در روستایی از توابع لامرد فارس ساکن بود.
همچنین، مشخص شد که خواهرزادهای به نام «موسی فرازبخت» نیز وجود داشته که متأسفانه هر دو برادر «حاج محمد و موسی» دار فانی را وداع گفتهاند، اما فرزندان آنان امروز پیوند خانوادگی را زنده نگه داشتهاند.
او با انتشار تصاویر این دیدار در فضای مجازی، فرزندان مرحوم حاج محمد و موسی نیز از زنده بودن این دیدار مطلع شدند و پیوندهای خانوادگی به شکل گستردهتری برقرار شد زیرا پس از بازگشت خانواده خداخواست به منوجان، بستگانشان از داراب فارس نیز به دیدن آنها آمدند.
دو پسر خاله در کنار هم با شباهت خیلی زیاد
سمت راست دایی خداخواست و سمت چپ دایی ولی خان شکوهی (عیوضی)
به گفته شکوهی، جمعی از خانواده «خداخواست» شامل ۹ نفر، چند روزی مهمان گچساران بودند و با استقبال گرم بستگان مواجه شدند. انتشار تصاویر این دیدار در فضای مجازی، باعث شد فرزندان مرحوم حاج محمد و مرحوم موسی نیز از این اتفاق مطلع شوند؛ کسانی که در ابتدا باور نمیکردند چنین دیداری پسازاین همهسال ممکن باشد، اما با شنیدن مشخصات و نشانهها، به واقعیت ماجرا پی بردند.
در ادامه، پس از بازگشت خانواده خداخواست به منوجان، بستگانشان یعنی فرزندان مرحوم حاج محمد و مرحوم موسی در منطقه شمسآباد داراب استان فارس نیز با آنان دیدار کرده و یک شبانهروز از ایشان پذیرایی کردند.
آرزوی نهایی در ۹۶ سالگی
آقای عیوضی، به رغم سن بالا، همچنان از سلامت نسبی برخوردار است و طبق گفته پسرخالهاش، نماز را با رکوع و سجود کامل و بهصورت ایستاده بهجا میآورد.
حال آرزوی بزرگ او محقق شد و او میخواهد فرزندان و نوادگانش را با اقوام و خویشان خود در گچساران و منطقه امامزاده جعفر آشنا کند.
شکوهی در پایان سخنان خود با قدردانی از تمامی کسانی که بانی این دیدار تاریخی شدند، تأکید کرد: این دیدار پس از هشت دهه جدایی، بار دیگر نشان داد که ریشههای خانوادگی، حتی در گذر زمان و جغرافیای دور، قابل احیا هستند.
