رقابت بهارستانیها این روزها متوجه هیات رئیسه و به ویژه ریاست کمیسیونها شده است موضوعی که بار دیگر بازار لابی و رایزنی را میان وکلای ملت داغ کرده است.
به گزارش اول فارس، پرونده هیات رئیسه که بسته شد مرکز توجهات از سکوی بهارستان به سمت کمیسیونهای تخصصی مجلس تغییر مسیر داد. حالا دیگر سطح لابی ها که البته از یکی دوماه پیش شروع شده بود و در قالب گروههای تلگرامی و … ظهور و بروز کرده بود این روزها به اوج خود رسیده است و اصولگرایان برای رسیدن به کرسی ریاست کمیسیونها پنجه در پنجه یکدیگر انداختهاند. پایان این مسابقه مچاندازی چیزی متفاوت از ترکیب هیات رئیسه مجلس نخواهد بود اما شاید در این میان گروهی که در میان ۱۲ کرسی سهم کمتری داشتند برای کسب بیشترین کرسی در کمیسیونها خیز بلندتری بردارند.
۱۵ کمیسیون تخصصی و ۱۵ هیات رئیسه آخرین رینگ رقابت بهارستانیها در سال اول است؛ موضوعی که این روزها بازار گمانهزنیها را حسابی داغ کرده است و از هر گوشه و کناری زمزمهای به گوش میرسد و طبیعات حرف و حدیث درباره کمیسیونهای مهمی مانند امنیت ملی و سیاست خارجی، آموزش و تحقیقات، برنامه و بودجه و فرهنگی بیشتر از دیگران است.
جدال دو نماینده با سابقه نظامی در کمیسیون امنیت
در طول چهار سال مجلس دهم دعوای نمایندگان بر سر کرسی ریاست کمیسیون امنیت ملی حول محور چهار نفر میچرخید، حشمتالله فلاحتپیشه، ذالنوری، علاءاالدین بروجردی و کواکبیان که در واقع کشمکش میان دو طیف اصولگرا و اصلاحطلب بود اما در مجلس یازدهم هرکسی در هر کمیسیونی کاندیدا شود جریان سیاسیاش یک چیز است و خبری از تنوع افکار وجود ندارد تنها تفاوت شاید در دوز تندروی افراد باشد یعنی یکی رفتار معقولانهتری به خرج بدهد و دیگری با آتش تندتری به پیش برود. ماجرای کمیسیون امنیت ملی با همه حساسیتی که دارد چیزی فراتر از این نخواهد رفت. با همه این حرفها آنطور که از لابه لای زمزمهها میتوان برداشت کرد این است که جنگ ریاست در کمیسیون امنیت ملی جنگ میان چهار نفر است. مجتبی ذوالنوری، محمد صالح جوکار، حسین نوشآبادی و فداحسین مالکی.
مجتبی ذوالنوری جانشین اسبق نماینده ولی فقیه در سپاه پاسداران بود که چهار سال پیش پایش به بهارستان باز شد و به عنوان نماینده مردم قم بر این کرسی تکیه زد و در آخرین سال مجلس هم شانس به او رو کرد و در غیاب مرتضی صفاری با یک رای بیشتر از فلاحتپیشه توانست به ریاست کمیسیون امنیت ملی برسد. ذالنوری در مجلس یازدهم هم خواهان تمدید این ریاست است البته اگر بتواند از سد رقیبانی مانند جوکار معاون سابق پارلمانی سپاه، ملکی سفیر ایران در افغانستان در دولت احمدینژاد و حسین نوشآبادی سفیر اسبق ایران در عمان بگذرد. البته بعید است ملکی و نوشآبادی برای او رقیبی جدی محسوب شوند. با این وجود به نظر میرسد در نتیجه یک گفتوگو و رایزنی که نماینده قم معمولا آن را از مدتها پیش در نظر داشته است داور دست نماینده قم را بلند کند. البته در این میدان احتمال حضور و نقش آفرینی علیرضا زاکانی هم وجود دارد هرچند در این مورد بیشتر از رقابت برای کرسی ریاست کمیسیون صحبت از ریاست مرکز پژوهشهای مجلس مطرح میشود.
کمیسیون آموزش و یکهتازی وزیر احمدینژاد
کمیسیون آموزش و تحقیقات یکی از همان کمیسیونهای مهم مجلس محسوب میشود که اتفاقا متقضی زیادی هم در میان نمایندگان دارد. محمدمهدی زاهدی وزیر علوم احمدینژاد یکی از نمایندگانی است که در چهار سال مجلس نهم و سه سال مجلس دهم توانست ریاست کمیسیون اموزش را به دست بگیرد و امروز برای خود در این کمیسیون حق آب و گل قائل است و بعید است حاضر شود سکان این کمیسیون را به دست دیگری بسپارد از آنجا که هنوز رقیب جدی هم در برابر او قد علم نکرده است به نظر میرسد زاهدی رئیس کمیسیون آموزش در اولین سال مجلس یازدهم باشد.
پیشکش ریاست کمیسیون اجتماعی برای آقای وزیر
عبدالرضا مصری وزیر رفاه و تعاون در دولت محمود احمدینژاد بعد از آنکه در ماجرای انتخابات هیات رئیسه با تصمیم فراکسیون اکثریت از خیر نواب رئیسی گذشت و به نفع امیرحسین قاضیزاده هاشمی و علی نیکزاد کنار کشید حالا اسمش در میان گزینههای ریاست برای کمیسیون اجتماعی به گوش میرسد. از سوی دیگر احسان قاضیزاده وکیل مردم فریمان در مجلس یازدهم نیز چندان بدش نمیآید در این زمینه با مصری به رقابت بپردازد. اما به نظر میرسد در ماجرای هیاترئیسههای از پیش تعیین شده تکلیف رئیس کمیسیون اجتماعی هم مشخص شده باشد و به پاس اقدام مصری در کنارهگیری از هیات رئیسه ریاست کمیسیون اجتماعی به او تقدیم شود.
کمیسیون اقتصادی رقابت پورابراهیمی و شمسالدین حسینی
شمسالدین حسینی وزیر اقتصاد دولت احمدینژاد یکی از مدعیان جدی ریاست کمیسیون اقتصادی است البته او در این میدان بیرقیب نیست و محمدرضا پورابراهیمی نماینده کرمان در مجلس نهم و دهم که اتفاقا در مجلس دهم سه سال ریاست این کمیسیون را به عهده داشت نیز از مدعیان این کرسی است البته به نظر میرسد سابقه وزارت شمس الدین حسینی و ائتلاف وزاری احمدینژاد با پایداریها کفه ترازو را به سود حسینی سنگین کند و ریاست این کمیسیون به نام شمس الدین حسینی رقم بخورد.
مدعی ریاست مجلس در انتظار ریاست کمیسیون انرژی
فریدون عباسی رئیس سازمان انرژی اتمی در دولت محمود احمدینژاد در یازدهمین دوره مجلس ردای نمایندگی به تن کرده است و از جمله افرادی بود که علم رقابت با محمدباقر قالیباف برای نشستن بر کرسی ریاست به دست گرفت هرچند سهم او از انتخابات هیات رئیسه ۱۷ رای بود اما همچنان امیدش را برای رئیس شدن از دست نداده است و احتمالا برای ریاست کمیسیون انرژی خیز بردارد. فریدون حسنوند هم که در طول مجلس دهم ریاست این کمیسیون را به عهده داشت نیز به عنوان رقیب عباسی در این میدان ظاهر خواهد شد اما به نظر میرسد در این میدان رقابت این فریدون عباسی باشد که بر روی کرسی ریاست تکیه بزند.
روی رینگ کمیسیون برنامه و بودجه چه کسانی حاضر می شوند؟
تا پیش از دعوای مجلس یازدهمیها بر سر اعتبارنامه غلامرضا تاجگردون و تلاششان برای لغو نمایندگی او، نماینده گچساران به عنوان یکی از گزینههای اصلی و جدی برای کرسی ریاست برنامه و بودجه مطرح بود کرسی که از مجلس نهم تا آخرین روز مجلس دهم سکانش را به دست داشت اما حالا دیگر بعید است در میان نمایندگان اصولگرا شانسی داشته باشد. اما هرچه تاجگردون از این دایره دور شده است حاجیبابایی ریاست این کمیسیون را بیش از هر زمان دیگری به خود نزدیک میبیند به هر حال او ۲۱ سال است که سابقه نمایندگی دارد و عضو کمیسیون برنامه و بودجه بوده است. از آنجا که حاجیبابایی در جریان اولین هیات رئیسه مجلس یازدهم رقیب جدی قالیباف برای کرسی ریاست بود و روز آخر دست از رقابت برداشت هیچ بعید نیست به عنوان تشکر از او رای نماینده برای ریاست کمیسیون برنامه و بودجه به سبد او ریخته شود اما از سوی دیگر الیاس نادران از دیگر نمایندگان تهران و عضو جمعیت رهپویان از مدعیان ریاست است که اتفاقا قدرت نفوذش هم در میان اصولگرا کم نیست.
کمیسیون بهداشت تنها اصلاحطلب مدعی
مجلس یازدهم یکی از بیسابقهترین ادوار مجلس در یکدست بودن ترکیب سیاسی است و اگر قرار باشد طیف مقابل اصولگرایان را بشماریم تعدادشان به اندازه انگشتان دو دست هم نخواهد رسید برای همین در میان مدعیان ریاست کمیسیونها نمیتوان سراغی از رقبای اصلاحطلب گرفت، با این وجود اما مسعود پزشکیان نماینده مردم تبریز تنها اصلاحطلبی است که در کمیسیون بهداشت نامش میتواند در میان کاندیداهای ریاست قرار بگیرد و از انجا که در سالها با اصولگرایان نشست و برخاست داشته است و رای قومیتی را هم پشت سر خود دارد رئیس شدنش چندان دور از ذهن نیست البته در این میدان حسینعلی شهریاری و عبدالحسین روحالامینی هم حضور پررنگی خواهند داشت و به نظر میرسد اگر قرار باشد رقابت تنگاتنگی رخ بدهد این رقابت میان روحالامینی و پزشکیان شکل بگیرد.
رقابت احمدینژادیها در کمیسیون شوراها
احمدرضا علیرضابیگی استاندار آذربایجان شرقی در دولت محمود احمدینژاد و محمدرضا میرتاجالدینی معاون پارلمانی رئیس جمهور در دولت دهم از نمایندگانی هستند که مدعی کرسی ریاست در کمیسیون شوراها هستند اما در این رقابت به نظر میرسد سابقه حضور میرتاجالدینی در مجلس مانند امدادهای غیبی به کمک او بیاید و از آنجا که در این چند ماه در جریان جلسات و نشستها برای انتخابات هیات رئیسه حضور پررنگی داشته است رای اعضای کمیسیون شوراها او را به ریاست این کمیسین برساند.
میرسلیم یا انواری؟!
وقتی بحث درباره کمیسیونهای مجلس یازدهم و گمانهزنیها در باره ریاست به کمیسیون صنایع و معادن میرسد چند اسم بیشتر در ذهن نمیچرخد و اولین اسم مصطفی میرسلیم است. میرسلیم که بعد از ناکامی در انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۶ برای ریاست مجلس خیز برداشت در جریان اولین انتخابات هیات رئیسه با رأی کمتر بعد از فریدون عباسی قرار گرفت. هرچند برخی این رای را یک رسوایی سیاسی برای میرسلیم دانستند اما به نظر میرسد او همچنان سودای ریاست در سر داشته باشد حتی اگر این سودا از ریاست جمهوری به ریاست کمیسیون صنایع تنزل پیدا کرده باشد. رضا تقیپور انواری وزیر ارتباطات و فناوری دولت محمود احمدینژاد و مشاور رئیس جمهور سابق در امور ارتباطات و فناوری از دیگر نمایندگانی است که رقیبی برای میرسلیم در کمیسیون صنایع خواهد بود اما کدام یک بر این کرسی تکیه خواهند زد؟ این سوال را شاید با نگاهی به انتخابات هیات رئیسه بتوان پاسخ داد. درواقع از آنجا که میرسلیم در رقابت با قالیباف و فریدون عباسی ۱۲ رای یعنی کمتر از فریدون عباسی کسب کرد هیچ بعید نیست در این حوزه نیز غائله را به رقیب ببازد و انواری ریاست کمیسیون را به عهده بگیرد.
کمیسیون عمران مثلث ریاست
علی نیکزاد وزیر مسکن محمود احمدینژاد و وزیر مسکن دولت در سایه سعید جلیلی هفته پیش ردای نائب رئیسی به تن کرد با این وجود اما به نظر میرسد نسبت به ریاست کمیسیون عمران نیز چندان بیمیل نباشد از سوی دیگر اقبال شاکری دکترای مهندسی عمران دارد و هماکنون عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر و عضو شورای شهر تهران در دوره چهارم از دیگرنمایندگانی است که باید برای رسیدن به کرسی ریاست کمیسیون با نیکزاد وارد رقابت شود. اما از آنجا که نام نیکزاد یکبار با رای نمایندگان در ردیف نواب رئیس مجلس قرار گرفت احتمالا در این میدان کفه ترازو به سمت رقیبش یعنی شاکری سنگینی خواهد کرد.
البته در این مسابقه و وزنکشیهای آن نباید رضاییکوچی که در مجلس دهم همه ادور را رئیس بوده است نیز از جمله افرادی است که در ردای رقیب برای نیکزاد و شاکری ظاهر خواهد شد ظهوری که احتمالا کمترین رای را به خود اختصاص خواهد داد.
رقابت پایداریها برای ریاست بر کمیسیون فرهنگی
مرتضی آقاتهرانی نماینده تهران و دبیرکل جبهه پایداری و نصرالله پژمانفر نماینده مشهد و عضو شورای مرکزی جبهه پایداری از مهمترین نمایندگانی هستند که سابقه ریاست بر کمیسیون فرهنگی را دارند و احتمالا در این دوره مجلس نیز برای کسب این کرسی وارد رقابت با یکدیگر میشوند البته در میان معادلات سیاسی این احتمال وجود دارد که پژمانفر به سود دبیرکلش از میدان رقابت کنار بکشد و سکان ریاست را برای یک سال آینده به دست دبیر کل بسپارد. البته اگر حجتالله اسلام رضا تقوی (رئیس سنی مجلس یازدهم) بین کمیسیون فرهنگی و کمیسیون کشاورزی انتخابش با کمیسیون فرهنگی باشد قطعا یکی از مدعیان ریاست بر کمیسیون فرهنگی خواهد بود آن زمان است که احتمالا رقابت سختی میان آقاتهرانی تقوی شکل خواهد گرفت.
رئیس دادگاه انقلاب به دنبال ریاست کمیسیون قضایی
موسی غضنفرآبادی که خرداد ۹۵ بعد از شکست در انتخابات مجلس دهم با حکم آملی لاریجانی رئیس دادگاه انقلاب شده بود در جریان یازدهمین انتخابات مجلس شورای اسلامی ردای قضاوت و ریاست را از تن درآورد و دوباره کرسی نمایندگی را انتخاب کرد او حالا یکی از مدعیان جدی ریاست کمیسیون حقوقی و قضایی است. حسن نوروزی نماینده رباط کریم و سخنگوی کمیسیون قضایی در مجلس دهم نیز از دیگر مدعیان کرسی ریاست در این کمیسیون است و هرچند احتمال میرود رقابت پایاپایی در این میدان صورت بگیرد اما به نظر میرسد در نهایت این غضنفرآبادی گوی سبقت را از دیگران برباید.
کمیسیون کشاورزی بازگشت نماینده ولی فقیه
حجتالاسلام رضا تقوی از نمایندگان تهران است او تا دی ماه ۹۶ رئیس شورای سیاستگذاری ائمه جمعه بود و تا پیش از دوران نمایندگی نماینده ولی فقیه در وزارت جهاد کشاورزی بود هرچند بعید میرسد با توجه به سابقه او به عضویت در انقلاب فرهنگی انتخابش کمیسیون کشاورزی باشد با این وجود اگر تقوی این کمیسیون را انتخاب کند قطعا ریاستش نیز متوجه او خواهد بود چراکه با نگاهی به سوابق نمایندگان رقیب سرسختی برای او در این حوزه وجود نخواهد داشت و شاید بتواند ساداتینژاد را رقیب تقوی دانست.
کمیسیون اصل ۹۰ احتمال رقابت تقوی و موحد
کمیسیونهایی که احتمال حضور حجت الاسلام تقوی در آن وجود دارد یکی دوتا نیست اما به نظر میرسد تقوی از اینکه خود را به معرض رای همه نمایندگان بگذارد تا وزن خود را در مجلس یازدهم مشخص کند چندان بیتمایل نیست. درواقع از آنجا که ریاست کمیسیون اصل ۹۰ را نمایندگان از طریق سیستم رایگیری در صحن علنی مجلس انتخاب میکنند معرفی سید رضا تقوی به عنوان کاندیدای کرسی ریاست اصل ۹۰ چندان دور از ذهن نیست از سوی دیگر زمزمه کاندیداتوری سیدحاجیمحمد موحد نماینده کهکیلویه بزرگ نیز به گوش میرسد و با توجه به نگاه انتقادی او نسبت به ساز و کار کمیسیون اصل ۹۰ در سالهای اخیر و جایگاه نظارتی این کمیسیون احتمالا رقابت میان این دو روحانی مجلس شکل خواهد گرفت اما با توجه به نفوذ و جایگاه تقوی در میان نمایندگان اصولگرا این رقابت به کام رئیس سابق شورای سیاستگذاری ائمه جمعه تمام خواهد شد.
نظرات