کوریره دلاسرا و شروع دوباره رقص باله ” ایران و امریکا “

چیزی بین ایران و ایالات متحده در حال حرکت است. اما چه اتفاقی می افتد؟

به نظر می رسد که رقص باله دوباره شروع شده است. یک قدم به جلو ، یک قدم عقب ، یک قدم به طرف. ما در مورد ایران صحبت می‌کنیم و مذاکره بعدی که انجام می‌شود، چه کسی می داند. در روزهای اخیر برخی نشانه‌ها از طرف ایالات متحده مبنی بر اینکه آنها مایل به قبول دعوت اتحادیه اروپا برای بازگشت به نشستن دور میز با تهران و دیگر شرکای توافق هسته ای هستند که توسط ترامپ رها شده است ، تا به مصالحه ای رسیده و اختیارات بازرسی آژانس بین المللی انرژی هسته ای در ایران حفظ شود.

بازرسانی که حتی در صورت کاهش نظارت ها تا سه ماه در تهران باقی می مانند ، منتظر تصمیم واشنگتن – از تهران خواهند ماند که تحریمهای اعمال شده توسط ایالات متحده را هنگامی‌که ایران توافق نامه را تا آخرین مرحله رعایت کرد،  لغو کنند.

در همین حال ، چه اتفاقی در دیمونا ، سایت هسته ای اسرائیل در صحرای نقب می افتد؟

جروزالم پست نیز این روزها تعجب کرده است و اخباری را ارائه داده است، همانطور که گاردین انگلیس چند روز قبل از آن خبر داده بود که تصاویر جدید ماهواره ای را نشان می دهد که نشان می دهد کارهای گسترده ای در اطراف سازه  این سایت درحال انجام است، جایی که در گذشته اسرائیل مواد شکافت پذیر را در آن ساخته بود زرادخانه هسته ای که هرگز اعلام نشده است اما وجود آن در بین متخصصان در حوزه هسته ای پذیرفته شده است.هیئت بین المللی مواد شکاف پذیر (Ipfm)  ، که گاردین به عنوان گروهی از متخصصان مستقل تعریف می‌کند ، اعلام نمودند فعالیت های در حال انجام نشان می دهد که طی دو سال گذشته تغییرات زیادی در این منطقه ایجادشده و بنظر می رسد ادامه خواهد داشت. جروزالم پست نیز  IPFM   را متهم نمود که از هدف ساخت و ساز این منطقه مطلع نیست. دفتر نخست وزیر نیز به سوالات روزنامه نگاران در این مورد پاسخ نداده است.
این تصاویر ، تغییراتی را به ابعاد حدود۱۴۰*۵۰ متر در جنوب غربی گنبد “نمادین” ساختمانی راکتور هسته ای را نشان می دهد. یک کارشناس روزنامه اسرائیلی در این خصوص اظهار داشت این امر می‌تواند یک مخزن جدید پسماند رادیواکتیو باشد. اما احتمال دیگری نیز وجود دارد که به دلایل دفاعی مرتبط است. حزب الله ، ایران و حماس در زمانهای مختلف به طور صریح یا ضمنی اعلام کرده اند که در صورت درگیری گسترده تر ، آنها می‌توانند دیمونا را هدف قرار دهند.

طبق اعلام منابع خارجی مواد لازم برای ۸۰ تا ۲۰۰ سلاح هسته ای در اختیار اسرائیل است  که در دیمونا  تولید شده است و اگر راکتور هسته ای  بعلت قدمت، دیگر عملیاتی نباشد ، این کشور دیگر نمی‌تواند برای سلاح های جدید پلوتونیوم جدید تولید کند در واقع ، راکتور دیمونا که اکنون از قدمت زیادی  برخوردار است،  برای ۴۰ سال طراحی شده بود که بایستی تا ۲۰۰۳ ، بسته می‌شد، اما به لطف فن آوری‌های جدید موجود توان آن تا سال ۲۰۲۳ افزایش یافت. بین سالهای ۲۰۱۷ و ۲۰۱۸ ، دولت  یهود  تأیید کرد که به دنبال راهی برای تدوام آن تا سال ۲۰۴۳ است.

با دور شدن از این سناریوهای مبهم ، بیایید به تهران برگردیم، جایی که در عوض ، شفافیت فعالیت هسته ای آن موضوعی ۱۰ ساله است و در جایی که جواد ظریف ، وزیر امور خارجه ، فرصت برای جستجوی توییتر را از دست نداد ، دقیقاً در مورد کارهای صحرای نقب. بایدن رئیس جمهور آمریکا ، سران دولت ها و دولت های انگلیس ، آلمان و فرانسه و خود آژانس بین المللی انرژی هسته ای را خطاب قرار داده و نوشت: “اسرائیل در حال توسعه دیمونا ، تنها کارخانه تولید سلاح هسته ای در منطقه است.” بسیار نگران؟ نگران هستید؟ کمی؟ می خواهید نظر دهید؟

فراتر از کنایه، این واقعیتی است که درست در همان ساعاتی که نخست وزیر اسرائیل بنیامین نتانیاهو اعلام کرد بازگشت به تفاهم قدیمی”راه را برای دستیابی به زرادخانه هسته ای برای ایران هموار می‌کند”، دولت ایران درحال دستیابی به مصالحه با مدیرکل بود از آژانس بین المللی انرژی هسته ای رافائل گروسی ، که دقیقاً در مورد شفافیت فعالیت های هسته ای خود شخصاً به تهران آمد، بود.

همانطور که مشخص است ، تا امروز ۲۳ فوریه مطابق با قانونی که در ابتدای دسامبر توسط پارلمان در دست محافظه کاران تصویب شد ایران باید بازرسی‌های آژانس انرژی هسته ای را کاهش می داد – به ویژه با توقف بازرسی‌های غافلگیرانه در سایت های خود که از سال ۲۰۱۵ تا امروز از طریق اعمال داوطلبانه پروتکل اضافی قدرت هسته ای پیمان گسترش سلاح های هسته ای تحت نظارت قرار گرفت ، درحالیکه اسرائیل این چنین  پایبند نیست.

بر توافق حاصل شده تداوم برخی بررسی‌ها و نظارت ها درهر صورت، البته بدون بازرسی‌های غافلگیرانه، طی سه ماه آینده انجام خواهد شد. به گفته گروسی “یک نتیجه خوب و معقول”است. آژانس اتمی ایران تصریح کرده که پروتکل الحاقی و دسترسی بازرسان آژانس که در توافقنامه ۲۰۱۵ پیش بینی شده است ، یعنی نظارت هایی که “فراتر از پادمان‌های پیمان منع گسترش سلاح های هسته ای” هستند ، به حالت تعلیق درآمده است.

با این حال ، ایران به ثبت اطلاعات برخی از فعالیت های هسته ای خود ادامه می دهد و دوربین‌های مداربسته را برای سه ماه فعال می‌گذارد. “اگر تحریم ها طی سه ماه به طور کامل برداشته شود ، ایران این اطلاعات را به آژانس منتقل می‌کند. در غیر این صورت ، اطلاعات برای همیشه حذف خواهد شد. به طور خلاصه، بازرسان در ایران باقی می مانند اما قدرت کنترل آنها کاهش یافته است. سازشی که به نظر می رسد محمد باقر قالیباف رئیس مجلس را عصبانی کرده و اعلام نمود دولت “باید به دلیل دور زدن قانون مجلس جدید عذرخواهی کند”.

به طور خلاصه مهمانی  بازی دوباره شروع می‌شود. اظهارات آنتونی بلینکن ، وزیر امور خارجه ایالات متحده، که گفت اگر ایران به مفاد برجام پایبند باشد، ایالات متحده نیز همین کار را خواهد کرد و تاکید کرد همکاری با متحدان و شرکا را ادامه خواهد داد و افزود ما همچنین به دنبال گسترش و تقویت برجام و رسیدگی به سایر زمینه‌های نگران کننده از جمله رفتار بی ثبات کننده ایران در منطقه و توسعه و تکثیر موشک های بالستیک خواهیم بود.” بیانگر آن است.

اقدام مقدماتی خروج از بن بست دیده نشده، مگر بواسطه سایر سیگنال های مثبت که از جبهه‌های دیگر می آیند. مانند آزادسازی ۹ میلیارد دلار ذخائر ارزی ایران که توسط بانک های کره جنوبی در اثر تحریم های آمریکا ضبط شده است ، یا این واقعیت که واشنگتن و تهران صحبت درباره آزادی احتمالی شهروندان آمریکایی بازداشت شده در ایران را آغاز کرده اند. گذشته می آموزد که دیپلماسی می‌تواند از آزادی گروگان‌ها عبور کند یا آغاز شود. به طور خلاصه ، ظاهراً بله، چیزی در حال حرکت است.
 منبع: هافینگتون پست/مترجم:ابوالفضل خدائی