ماجرای تجاوز به هانیه توسلی و “من هم” +عکس

به گزارش اول فارس، از مدت ها قبل جنبشی به نام “من هم” در میان بانوان راه افتاده است و افرادی که یک روز مورد تجاوز و تعرض جنسی توسط آقایان قرار گرفته اند با زدن این هشتگ به این پویش می پیوندند. در این میان افراد مشهور وسرشناس زیادی نیز به این پویش پیوسته اند. حالا نوبت به هانیه توسلی بازیگر سرشناس ایرانی رسیده که با انتشار یک پست و به نمایش گذاشتن چند عکس قدیمی از دهه بیستم زندگی اش به این پویش بپیوندد.

هانیه توسلی کیست؟

 هانیه توسلی متولد ۱۷ خرداد ۱۳۵۸ در همدان بازیگر ایرانی است. او دیپلم علوم تجربی دارد و فارغ التحصیل ادبیات فیلم نامه نویسی از دانشگاه آزاد تهران است.

هانیه توسلی با انتشار یک شعر بلند به پویش “من هم” پیوست. او اینطور نوشت:

 کاغذیم

فضای آن قلمرو بی آفتاب را

آلوده کرده بود

نمیتوانستم، دیگر نمی‌توانستم

تمام روز نگاه من

به چشمهای زندگیم خیره گشته بود

به آن دو چشم مضطرب ترسان

که از نگاه ثابت من می‌گریختند

و چون دروغگویان

به انزوای بی‌خطر پناه میآورند

* *

کدام قلّه کدام اوج؟

مگر تمامی این راههای پیچاپیچ

در آن دهان سرد مکنده

به نقطۀ تلاقی و پایان نمیرسند؟

به من چه دادید، ای واژه‌های ساده فریب

و ای ریاضت اندامها و خواهش‌ها؟

اگر گلی به گیسوی خود می‌زدم

از این تقلب، از این تاج کاغذین

که بر فراز سرم بو گرفته است ، فریبنده‌تر نبود؟

….

رها شده، رها شده، چون لاشه‌ای بر آب

به سوی سهمناک‌ترین صخره پیش می‌رفتم

به سوی ژرف‌ترین غارهای دریائی

و گوشتخوارترین ماهیان

و مهره‌های نازک پشتم

از حس مرگ تیر کشیدند

نمی‌توانستم دیگر نمیتوانستم

صدای پایم از انکار راه بر میخاست

و یأسم از صبوری روحم وسیعتر شده بود

و آن بهار، و آن وهم سبز رنگ

که بر دریچه گذر داشت، با دلم می‌گفت

«نگاه کن

«تو هیچگاه پیش نرفتی

«تو فرو رفتی»

عکس ها بیست سالگی. بیست و یک سالگی. بیست و دو سالگی.بیست و سه و بیست و چهار سالگی

چرا این روزها پرت شدم به بیست سال پیش.چرا اینقدر درد دارم.در قفسه ی سینه ام؟

#metoo#من_هم

اما یک روز بعد هانیه توسلی با انتشار متن جدیدی در اینستاگرامش توضیحاتی درباره ی پست خبرساز خود ارائه کرد. به گفته ی توسلی، هدفش تنها همدردی با زنان قربانی آزار جنسی بوده است. او پست قبلی را هم حذف کرد.

توسلی در پست جدید خود نوشت:

‎متن پست قبل تغییر می‌کند. من می‌دانم اذهان عمومی روزی رشد خواهد کرد و ظرفیت پذیرش مشکلات زنان این سرزمین را خواهد داشت. روزی می‌آید که وقتی زنی دردی را فریاد می‌زند، همدلی و درک و فرهنگ جامعه حمایتش خواهد کرد. به امید آن روز. نیت من اعلام همدری با زنان آزاردیده بود، خود من هم مثل خیلی‌ها آزار دیده‌ام. آزار و تعرض و تبعیض جنسیتی و توهین و تحقیر زنان سال‌های سال است که در ریز و درشت زندگی‌مان وجود دارد. این ماجرا زمانی بیشتر نمود پیدا می‌کند که مردان در موضع قدرت به خودشان اجازه‌ی گفتن هر حرف و انجام هر رفتاری را می‌دهند. کاش نترسیم. حرف زدن در مورد آزار و تعرض وقتی در جایگاه ضعیف‌تر باشی شجاعت و جسارت فوق‌العاده‌ای می‌خواهد، می‌دانم.

‎نکته‌‌ی مهمی که می‌خواهم رویش تاکید کنم این است که قاطعانه و در نهایت صداقت اعلام می‌کنم، دردی که از آن حرف زدم هیچ ارتباطی به هیچکدام از فیلم‌هایی که در آنها بازی کرده‌ام ندارد. من خوشبختانه پیش از ورودم به سینما سال‌ها تئاتر کار کرده بودم و جایزه‌ی بازیگری تئاتر داشتم؛ فیلم‌های خوب دیده بودم و کتاب زیاد خوانده بودم. همین باعث شد قبل از ورودم به سینما خیلی از افراد محترمانه با من برخورد کنند و حتا من را به دیگران معرفی کنند. در عین حال نمی‌توانم انکار کنم که افرادی هستند که با رفتارهای ترسناک و غیراخلاقی دختران جوان را مرعوب می‌کنند و آن‌ها را آزار می‌دهند، در محیط‌های هنری، کلاس‌های آموزشی، به اسم استادِ همه‌چیزدان و باتجربه و مثلن باسواد. آنها زخم‌هایی روی روح و روان دختران جوان می‌گذارند که تا سالها درمان نمی‌شود و با قلدری ادامه می‌دهند چون بعید می‌دانند کسی حرفی بزند، چون در قدرت هستند و به سادگی «می‌توانند». وجود افرادی که چنین نگاه بیماری دارند و از جایگاه‌شان سوءاستفاده می‌کنند قابل کتمان نیست. برای زنان و دختران سرزمینم عزت نفس و شجاعت و جسارت آرزو می‌کنم و برای کل جامعه شرافت و انسانیت.

‎به امید روزی که اخلاق و قانون و مردم و فرهنگ این جامعه آزاردیده‌ها را حمایت کند و دردشان را بشنود.

#آزارجنسی #حقوق_زنان

خواهران هانیه توسلی

 هانیه توسلی چهار خواهر دارد که خواهر بزرگترش هما مدتی در یک مجله منتقد بود در حال حاضر کار ترجمه انجام می دهد.خواهر دیگرش مهسا جراح مغز است. یک خواهر دیگر دارد به نام هدیه در آمریکا زندگی می کند. خواهر کوچکش در رشته طراحی شهری تحصیل کرده است.

شروع فعالیت هنری هانیه توسلی 

وقتی نمایش پدر دوست داشتنی با بازی او، در یکی از جشنواره های تئاتر، در تبریز روی صحنه رفت، نصرالله قادری که به عنوان داور آنجا حضور داشت، هانیه توسلی را برای بازی در نمایش پدر انتخاب کرد. یک سال پس از آن، در فیلم کوتاه روی جاده نمناک (مهدی کرم پور) و سریال غریبه (جواد اردکانی) بازی کرد و سرانجام با شام آخر وارد عرصه حرفه ای سینما شد.

هانیه توسلی تنها چند سال پس از شروع حرفه بازیگری، تندیس بهترین بازیگر نقش اول زن را برای بازی در شب‌های روشن از هفتمین جشن خانه سینما دریافت کرد. توسلی همچنین در سی و یکمین دوره جشنواره فیلم فجر در سال ۱۳۹۱، برای بازی در فیلمِ دهلیز برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن شد.

جوایز و افتخارات هانیه توسلی