دیده‌بان ایران: حجت الاسلام علیرضا پناهیان واعظ و منبری معروف در مدرسه عالی شهید مطهری به مناظره های انتخاباتی ریاست جمهوری واکنش نشان داد.
مهم ترین اظهارات پناهیان در جمع روحانیون در ذیل آمده است:
امیرالمؤمنین(ع) می‌فرماید: اگر کسانی که لایق نیستند، بر شما قدرت پیدا کردند، ریشه‌اش این است که شما از یاری‌کردن حق، دست برداشتید و زشتی باطل را نشان ندادید. (نهج‌البلاغه.خطبۀ۱۶۶)
دیروز مرزهای وقاحت، توسط دو نفر از نامزدهای ریاست‌جمهوری و رجال سیاسی مذهبیِ کشور جابجا شد؛ آن‌هم با دروغ‌ها و توهین‌های صریح!
من اصلاً به نتیجۀ انتخابات کاری ندارم، اما چرا باید این اتفاق بیفتد؟ چون وقتی حدود ۲۵سال پیش این روش در سیاست‌ورزی آغاز شد، حوزۀ علمیه تقریباً ساکت بود. چون وقتی رئیس‌جمهور فعلی و معاون او به همین روش در انتخابات‌های قبلی سخن گفتند، حوزه عموماً ساکت بود و کسی نهی از منکر نکرد.
چون اهل تبلیغ و اهل علم، در مقابل این باطل ساکت بودند و موجب وهنِ باطل در جامعه نشدند، کسانی که به درس و بحث خارج و داخل مشغولند، وهن و زشتی این روش باطل را به مردم نشان ندادند و حق را در این زمینه نصرت نکردند.
مشکل بنده در جامعه، با این‌طور افراد وقیح نیست که دیروز در مناظره وقاحت خود را نشان دادند، مشکل اینجاست که چرا وهنِ اینها و سخن باطل اینها نشان داده نمی‌شود؟ چرا نهی از منکر نمی‌شود و حق نصرت نمی‌شود؟
چرا شورای نگهبان جرأت نمی‌کند، چرا دفعات قبل که دروغ و وقاحت را در نامزدهای ریاست‌جمهوری می‌دید، جرأت نکرد آنها را از ادامۀ بازی باز بدارد؟ مثل کاری که یک داور در بازی فوتبال انجام می‌دهد و کارت قرمز می‌دهد. این به‌خاطر همین سکوت‌هاست.
به‌دلیل اینکه نصرتِ حق و توهین باطل در جامعۀ ما نمی‌شود؛ البته به‌قدر کافی یا با ادبیات مؤثر، یا با روش و بیان قوی. خیلی‌ها جزو خاذلین و ساکتین هستند، و روز قیامت باید جواب بدهند.
چند عدد استاندار مثل یکی از این نامزدها در کشورمان داریم که حاضرند این‌طور وقیحانه به‌خاطر خودشان یا باند سیاسی‌شان دروغ بگویند؟ آیا نباید استانداران از چنین وقاحتی، تنزّه بجویند؟ استانداران ادوار مختلف بگویند که ما این‌مقدار وقاحت را محکوم می‌کنیم.
رؤسای بانک‌ها چند نفرشان مثل یکی از این نامزدها هستند؟ کسی که مال مردم، در اختیار اوست! شما انتظار دارید توسط این‌طور افراد چه اتفاقی در کشور بیفتد؟ آیا مملکت با این‌طور افراد به آبادانی می‌رسد؟
آیا میان استانداران یا رؤسای بانک‌ها افرادی شبیه این دو نامزد داریم؟ اگر مسئولین ما چنین افرادی هستند، دیگر مردم نمی‌توانند احساس امنیت کنند.
چرا سیاستمدارانی که از راه باطل رأی آوردند و امروز مملکت ما را به این بحران و بن‌بست کشاندند، از میان مردم رأی جمع کردند؟ من مقصر را حوزۀ علمیه می‌دانم، در میان ما کسانی هستند که حق‌گویی را ساکت می‌کنند.
فرمود: کسی که مبلّغ دین می‌شود نباید از احدی بترسد! اهل علم اگر بترسند، مردم به کجا پناه ببرند؟ مردم در آغوش چنین استانداران و بانکدارانی قرار می‌گیرند!
باید روشنگری کنیم و اینهایی که مرز وقاحت را در عرصۀ سیاست جابجا می‌کنند و دیگر اخلاقی برای جامعه باقی نمی‌گذارند، از عرصۀ سیاست بزداییم. تا انتخابات بعدی، کسانی در عرصه بیایند که به‌خاطر افکار عمومی، به خودشان جرأت ندهند که بخواهند دروغ‌پراکنی و اغواگری کنند.
عضو کانال واتساپ اول فارس شوید
نظرات