محققان مرکز علوم بهداشت دانشگاه تگزاس در سان‌آنتونیو که این پژوهش را انجام می‌دهند، پس از اینکه تحقیق‌ها نشان داد این نی «L» شکل در حدود ۹۲ درصد موارد جلوی سکسکه را می‌گیرد، آن را به ثبت رساندند.
این محققان گروهی متشکل از ۲۴۹ داوطلب را بررسی کردند. بیش از دو‌سوم این داوطلبان گفته بودند که دست‌کم ماهی یک بار به سکسکه دچار می‌شوند.
بیش از ۹۰ درصد شرکت‌کنندگان در این تحقیق هم گفتند نی هیک‌اوی از سایر روش‌های خانگی رفع سکسکه مثل حبس کردن نفس یا آب خوردن از طرف دیگر لیوان موثرتر است.
کاربر این ابزار نی مانند باید برای بالا کشیدن آب از درون فنجان به دهان خود از نیروی مکش کمک بگیرد. درون این وسیله شیری تعبیه شده است که کاربر را مجبور می‌کند برای مکیدن آب بیشتر تلاش کند و بدین ترتیب عصب میان‌بندی (فرنیک)، دیافراگم را به انقباض تحریک می‌کند.
در ادامه، بلعیدن آب عصب واگ را فعال می‌کند. از آنجا که هر دو عصب فرنیک و واگ عامل بروز سکسکه‌اند، محققان می‌گویند که تحریک این دو عصب باعث می‌شود دیگر سکسکه ایجاد نکنند.
سکسکه وقتی رخ می‌دهد که دیافراگم و ماهیچه‌های بین دنده‌ای ناگهان منقبض شوند و هنگامی که ورود پرشتاب هوا باعث بسته شدن شکاف میان تارهای صوتی می‌شود، صدای «هیک» تولید می‌کند. این پدیده معمولا موقتی است اما در برخی موارد ساعت‌ها یا روزها ادامه داشته است.
دکتر علی صیفی، دانشیار جراحی اعصاب دانشگاه و از نویسندگان این پژوهش، می‌گوید: «سکسکه گاهی اوقات برای بعضی افراد آزاردهنده است اما برای برخی دیگر به گونه‌ای است که به طور قابل توجهی بر کیفیت زندگی آنان تاثیر می‌گذارد. این اتفاق برای بسیاری از افراد دچار آسیب مغزی و سکته و نیز بیماران سرطانی هم رخ می‌دهد. در این تحقیق چند بیمار سرطانی داشتیم. بعضی از انواع شیمی درمانی سکسکه‌آورند.»
او افزود که بازاریابی و فروش ابزار ارزان‌قیمت هیک‌اوی را شرکتی در کلورادو با مجوز این دانشگاه بر عهده گرفته و یک فروشگاه زنجیره‌ای بزرگ پذیرفته است که آن را برای فروش در قفسه‌هایش بگذارد. قیمت این نی ۱۴ دلار آمریکا خواهد بود.
از محدودیت‌های این پژوهش می‌توان به نداشتن گروه آزمایشی خنثی و نیز ذهنی بودن نظام امتیازدهی شرکت‌کنندگان برای رتبه‌بندی نظر آنان در مورد ابزار هیک‌اوی اشاره کرد.
این پژوهش در «جاما نتورک اپن» (JAMA Network Open) منتشر شده است. پژوهشگران گفته‌اند برای ارزیابی میزان اثرگذاری این ابزار در طرح‌های آزمایشی بالینی تصادفی در آینده به تحقیق‌های بیشتری نیاز است.
نظرات