کاوش باستانشناسی محوطه هیربدان داراب به شناسایی نهشتههایی از دوره کفتری و یافتههایی از قبیل تدفینهای انسانی، سازههای معماری و چند کتیبه بر روی لبه ظرف سفالی منجر شد.
سپیده جمشیدی یگانه (سرپرست هیأت باستانشناسی) گفت: شهرستان داراب در استان فارس با توجه به موقعیت جغرافیایی، دشت حاصلخیز و منابع آب کافی همواره در طول دوران مختلف مورد توجه جوامع انسانی بوده اما علیرغم غنای فرهنگی، چندان مورد پژوهش قرار نگرفته و معدود پژوهشهای باستانشناسی معطوف به دوران تاریخی و اسلامی بوده، از اینروی کاوش و پژوهش در دورههای قدیمیتر ضروری به نظر میرسد.
این باستانشناس با بیاناینکه پروژه کاوش در این محوطه با مجوز پژوهشگاه میراثفرهنگی و گردشگری به انجام رسید افزود: به منظور شناخت شاخصههای فرهنگی این منطقه در طول هزارههای سوم و دوم پیش از میلاد و همچنین شناخت برهمکنشهای فرهنگی منطقهای و فرامنطقهای تپه هیربدان جهت کاوش انتخاب شد.
او با اشاره به اینکه محوطه هیربدان اولین بار توسط میروشجی شناسایی شد و در سال ۱۳۹۷ نیز خانیپور این محوطه را بازدیدکرد تصریح کرد: با توجه به اهداف کاوش، در این فصل پنج گمانه و دو ترانشه ایجاد و کاوش در آنها منجر به شناسایی نهشتههایی از دوره کفتری شد.
این باستانشناس گفت: از یافتههای این کاوش میتوان به تدفینهای انسانی، سازههای معماری و چند کتیبه بر روی لبه ظرف سفالی اشاره کرد.
سرپرست هیأت باستانشناسی با تشریح یافتههای این پروژه افزود: تدفینهای این محوطه از نوع ساده چالهای بوده و به صورت طاق باز و جنینی صورت گرفته و معماری به دست آمده شامل چند فضای مستطیلشکل و یک فضای مدور بوده که همگی با مصالح خشت ساخته شدهاند.
نظرات