بهشت گمشده یا همان منطقه تنگ بستانک از زیباترین جاذبه‌های طبیعی در اطراف شیراز است که ؛گردشگران بسیاری در طول سال برای لذت بردن از طبیعت زیبای آن به این منطقه سفر می‌کنند. زیبایی‌های منحصربه‌فرد طبیعی این منطقه، نظر بسیاری از طبیعت‌گردان را به خود جلب کرده و گروه‌های مختلف کوهنوردی نیز در طول سال از این منطقه بازدید می‌کنند.
منطقه تنگ بستانک از جمله مناطق حفاظت شده در مجاورت رشته کوه دنا است و می‌توان آن را یکی مهم‌ترین منطقه ییلاقی در اطراف شیراز دانست.منطقه تنگ بستانک در میان شهرها و مناطق گرمسیری استان فارس قرار دارد. رودهای روان، چشمه‌های پر آب، طبیعت سرسبز کوهستانی و جنگل‌های پر درخت در تنگ بستانک، این منطقه را به بهشتی زیبا تبدیل میکند که به همین دلیل گردشگران و مردم این منطقه از آن با عنوان بهشت یاد می‌کنند.
سرسبزی و زیبایی بی بدیل و ناشناخته بودن منطقه تنگ بستانک در طول سالیان دراز، علت نامیده شدن این منطقه به نام «بهشت گمشده» شده است. قصد سفر به تنگ بستانک را داریم که بازدید از آن مساوی قدم گذاشتن در بهشتی است که به سبب زیبایی چهار فصلش همچون بهشتی ابدی می درخشد.
برای سفر به این منطقه، باید حداقل یک روز کامل را برای دیدن این تنگ زیبا اختصاص دهیم. برای تجربه یک سفر هیجان انگیز، به بهشت گمشده فارس، تنها یک جفت کفش پیاده روی مناسب و یک دوربین عکاسی با کیفیت، کافی است تا خاطرات بی نظیری برایمان رقم بخورد. تنگ بستانک، در فاصله ۱۲۰ کیلومتری شیراز، ۸۰کیلومتری اقلید و ۵ کیلومتری شهر کامفیروز قرار گرفته است.
برای رسیدن به مقصد سفرمان، دو مسیر پیش روی داریم. اول از خروجی شمال شیراز و دروازه قرآن در مسیر شیراز به مرودشت و از پل خان به سمت کامفیروز تغییر مسیر داده و بعد از دور زدن سد درودزن و گذشتن از شالیزارهای بالادست سد، به مشهد بیلو و تنگ بستانک میرسیم.مسیر دوم از خروجی شمال غرب به سمت سپیدان آغاز میشود و از دوراهی بیضاء به سمت ملوسجان و هرابال رفته و از مسیر کامفیروز جنوبی به تنگ بستانک میرسیم.
در هر دو مسیر، شالیزارهای وسیع، دلربا، سرسبز، جنگل های شکوهمند بلوط و بنه چشمانمان را نوازشگر دیدگانمان است.کامفیروز، شهری با تمدن کهن است که بیشتر آن را مدیون رودخانه پر جوش و خروش کر است که این روزها بخاطر خساست آسمان و برداشت بی رویه برای کشت برنج، رگ رودخانه به خشکی گراییده.
در مسیر کامفیروز تا رسیدن به تنگ بستانک، جنگل بزرگ چنار در کنار درختان بلوط مسیر را جادویی کرده و هر مسافری را برای گرفتن چند عکس از طبیعت چشم نواز منطقه وسوسه می کند، که مقاومت در برابر آن برای شما نیز سخت خواهد بود.در این مسیر چند اقامتگاه به صورت آلاچیق برای پذیرایی و شب مانی گردشگران وجود دارد.
چیزی که خیلی جلب توجه میکند، این است که به خاطر خاکی بودن مسیر، در اثر حرکت وسایل نقلیه، خاک فراوانی بر روی برگ درختان مسیر نشسته و رنگ آن را از سبز به خاکستری تغییر داده و دل هر دوست دار طبیعتی را به درد می آورد.
منطقه تنگ بستانک کاملا کوهستانی است، با کوه هایی مرتفع، سر به فلک کشیده و پوشش درختان بلوط که به یک کوچه باغ رویایی شبیه است و رودخانه ای در میان آن در جریان است. همچنین درختانی بلند بالا و زیبا، شما را تا نزدیکی تنگه همراهی می کنند. اکنون به یک تنگه سرسبز وارد می شوید، تنگه ای که بین دیواره های عمودی کوه ها کاملا محصور شده است.
تنگه در عمق زمین قرار گرفته و ارتفاع دیواره ها چیزی حدود ۱۷۰۰ تا ۲۷۰۰ متر است. صدای آب در کنار نوای پرندگان موسیقی زیبایی را در سراسر تنگه به اجرا در آورده است که گوش جان را آرام می بخشد.
درختان بلند بالا، کهنسال آن چنان قد کشیده و در هم فرو رفته اند که راه را بر روی نور خورشید بسته اند و نور به سختی خود را به کف تنگه می رساند. به محض ورود به تنگ خنکای هوا و اختلاف دمای محسوسی را حس خواهید کرد. همین موضوع باعث شده که تنگ بستانک به مکانی مناسب برای تعطیلات و گشت و گذار در تابستان تبدیل شود.محیط اطراف این منطقه ظرفیت‌های بالایی برای کوهنوردی و جنگل‌نوردی دارد.
بهترین زمان برای سفر به این تنگ سحرآمیز، بهار و تابستان است و در فصول پاییز و زمستان با وجود مناظر بسیار زیبا و رنگارنگ، چون آب و هوای این منطقه بسیار سرد می شود، از تعداد گردشگران کاسته می‌گردد. در بهار دیواره کوه ها پوشیده از گیاهان بالا رونده است و بوته های آویشن و بو مادران به وفور دیده می شود و در اواخر تابستان هم حاشیه رودخانه پر از تمشک های قرمز و ترش و خوشمزه است.
صدای آب و عبور رودخانه ای زیبا و آبشارهایی کم ارتفاع و کوچک در مسیر رودخانه، چشم ها را سحر می کند. سرسبزی دره در کنار کوه های بلند بالا و رودخانه ای که قلب تپنده دره است یک بهشت بی نقص را در تنگ پدید آورده است. بهشت گمشده، خانه سنجاب ایرانی است. علاوه بر آن خرس های قهوه ای، روباه، خار پشت و گربه وحشی ایرانی هم در آن زندگی می کنند.
اگر مسیر رودخانه را به سمت سرچشمه ادامه دهید و به انتهای تنگه بروید به گودالی تقریبا بزرگ و پرآب می رسید که با عمقی دو تا سه متری، استخر نه متری نامیده می شود. می توانید لذت شنا کردن را در این تنگه زیبا تجربه کنید و نهایتا آبشار زیبای دو پله ای تنگ بستانک را نیز از نزدیک ببینید.در تنگه، آلاچیق، باربیکیو، سطل‌های زباله، میز، نیمکت و سرویس‌های بهداشتی تعبیه شده که باعث رفاه بیشتر گردشگران در این منطقه میشود.
برای خانواده هایی که به این تنگ سفر می کنند، بین درختان تنگ و در کنار رودخانه، تخت و سکوهایی ساخته شده که می توانند یک روز کامل را در تنگه چادر زده وغرق در زیبایی طبیعت کمی آرام بگیرند و حتی یک شب به یاد ماندنی را در تنگه به صبح برسانند و یا شب را بر روی تخت های روی آب، سر کنند و حتما چند عکس زیبا هم از این بهشت گمشده ثبت کنند تا لحظات خاطره انگیز این سفر همیشه در دل و ذهنشان باقی بماند.
خنکی آب رودخانه،بهترین آرام بخش پای گردشگرانی است که مسیر تنگه را طی کرده اند.در آخر یادمان باشد چیزی در طبیعت جا نگذاریم جز قلب هایمان و چیزی را با خود نبریم جز خاطرات و عکس هایمان، بگذاریم این بهشت برای تمام نسل ها بر جای بماند، زیبا و با شکوه و پاک….
راستگو
تاریخ : ۱۰ - مهر - ۱۴۰۰
سلام چند نکته در رابطه با بهشت گمشده یا همان تنگ بستانک لازم دانستم یادآوری کنم تا مسلولین محلی بیشتر به فکر آن باشند اول اینکه در ابتدای ورودی تنگ از اتومبیل های ورودی مبلغی بگیرند و خرج آسفالت جاده ورودی کنند تا درختان و مردمی که پیاده تا آبشار میروند خاکی نشوند من در اول شهریور ۱۴۰۰ سفری به این تنگه زیبا داشتم که من و همه کسانی که به این تفرجگاه آمده بودند واقعا ناراحت بودند از موضوع خاکی بودن مسیر و موضوع دیگر دستشویی آن بود که واقعا کثیف بود و مایع دستشویی هم نداشت و موضوع دیگر موتور سواران بودند در مسیر تنگه که خدمات می دادند البته آنها مقصر نیستند باعث میشد خاک زیادی بلند شود و روی مردم و درختان بنشیند که واقعا منظره بدی به وجود آورده بود و همه ناراضی بودند از مسلولین استان فارس و محلی استدعا دارم که این موارد ذکر شده را هر چه زودتر مرتفع کنند تا مردمی که به این بهشت گمشده میآیند با خاطره خوشی آن جا را ترک کنند و از مردم فهیمی که به این بهشت زمینی میآیند میخواهم که بهداشت را رعایت کنند و اشغال های خود را جمع کنند و در سطل های آشغال بریزند تا افرادی که بعد شما به آنجا میآیند منظره بدی نبینند وبا خوشحالی از بهشت گمشده خارج شوند ممنون از شما عنایت اله صیادی