انفجار زیست محیطی در ارتفاعات دراک ،کوه قلات و دوکوهک شیراز

 خبرگزاری فارس : سال هاست که ساکنان شمال غرب شیراز و  دامنه کوه قلات و کارشناسان، از فعالیت معادن فعال در این محدوده گلایه‌مند هستند؛ اما با وجود ابراز چندین باره نارضایتی مردم و برگزاری جلسات متعدد، اقدام جدی و اثرگذاری در این زمینه از سوی مسئولان ذی ربط صورت نگرفته است و مردم همچنان با مشکلات موجود مدارا می کنند و معدن‌داران نیز بدون توجه به شرایط زیست محیطی و آلودگی هوا و در نظر گرفتن وضعیت آب شیراز در آینده، همچنان جسم و جان طبیعت را می‌تراشند تا با لاغری طبیعت و از بین رفتن آسایش و آرامش و سلامتی ساکنان دوکوهک و فجر و گلستان و از بین رفتن جاذبه‌های گردشگری چون: روستاهای قلات و کودیان، حساب‌های بانکی‌شان فربه‌تر و فاصله طبقاتی‌شان با مردم عادی و کارگرانی که سلامتی‌شان فدای نان شبشان شده، بیشتر شود.

بر اساس بررسی‌های انجام شده، در شیراز به طور عمده با معادن کانی غیرفلزی مواجه هستیم که شامل معادن شن و ماسه و گچ و آهک و رس مورد استفاده کارخانجات بزرگ، مانند کارخانه سیمان شیراز است.

معادن شن و ماسه هم به دو گروه شن و ماسه آبرفتی و کوهی تقسیم می‌شود که برداشت هر دو نمونه در مناطق مسکونی آن هم در مرکز پرجمعیتی مثل شیراز، بسیار آسیب زا و خطر ساز است.

ایجاد کارخانجات فرآوری مواد معدنی نظیر کارخانجات شن و ماسه و آسفالت و سیمان نیز این خطرات را چندین برابر افزایش می دهد.

علاوه بر این، معادن فعال اطراف شیراز را می توان به دو دسته قانونی و غیرقانونی نیز تقسیم کرد که نمونه آن برداشت غیرقانونی معدن سنگ تنگ سرخ و برداشت غیرمجاز معادن مجوز دار و عدم رعایت عمق برداشت و خروج از محدوده قانونی معادن است.

همانطور که قبلا نیز اشاره شد مهمترین نکات قابل توجه در این باب، انتشار گرد و غبار در شرایط عادی و آلودگی هوا در هنگام وزش باد است که در شرایط وزش باد هیچ کدام از روش های مرسوم کنترل آلودگی هوا در کارخانجات شن و ماسه از جمله مرطوب سازی و استفاده از فیلترهای غبارگیر، تاثیر مثبتی ندارد.

نکته مهم دیگر موقعیت معادن غرب شیراز و نزدیکی آن به محل سکونت مردم و مجاورت با واحدهای مسکونی و افزایش بار آلودگی شیراز است؛ مسأله ای که ساکنان شهرک‌های دوکوهک و فجر را به ستوه آورده است.

موضوع دیگر، آلودگی ناشی از انفجار های معادن ازجمله معادن کارخانه سیمان است که لازم است مورد توجه جدی قرار بگیرد و مهم‌تر از آن، روان‌آب ها و خطراتی است که برای اکوسیستم طبیعی ایجاد می‌شود.

توسعه فعالیت‌های معدن داری و تولید شن و ماسه در کارخانه‌های سنگ شکن شمال غرب شیراز روستاهای هدف گردشگری و مناطق زیست محیطی این اقلیم را هدف گرفته است.

این فعالیت‌های نیمه صنعتی و کارگاهی نه تنها چهره محیط زیست و منابع طبیعی منطقه را مخدوش ساخته بلکه تهدیدی جدی برای سلامت هوای نسبتا پاک کلان شهر شیراز است که در یادداشتی به طور مفصل مورد بحث و بررسی قرار گرفت، این فعالیت‌ها علاوه بر این، زمینه ساز بروز سیل در بارندگی‌های زمستانی نیز می‌باشد.

برداشت‌های بی رویه از معادن شن و ماسه در ارتفاعات شمال غرب شیراز و هم‌جواری با شهرک‌های دوکوهک و فجر و روستاهای قلات و کودیان در فاصله ۳۶ کیلومتری شمال غرب شیراز، همچنین می تواند عاملی برای تبدیل فضای ییلاقی این روستاهای گردشگری به کانون ریزگردها شود؛ تهدیدی که سلامت مردم شیراز را مورد هدف قرار داده است.

وجود این مراکز آلاینده هوا باعث می شود که با وزش کمتر نسیمی ریز گردها از نواحی غرب و شمال غرب وارد استان فارس و شیراز شوند و شرایط جوی و آلودگی ناشی از ریزگردها  در برخی مواقع  در شیراز در حالت هشدار قرار گیرد که این روزها نیز در این وضعبت قرار داریم.

برخی از معادن و کارگاه‌های سنگ شکن در این منطقه سال ها قبل مجوزهای قانونی را گرفته اند اما اکنون خارج از ظرفیت مجوزها برداشت و تولید دارند، برخی نیز بدون هیچ مجوزی به برداشت شن و ماسه می پردازند و علاوه بر آن به جاده سازی در ارتفاعات  روستاهای گردشگری نیز مبادرت ورزیده اند.

بوته ها و درختچه هایی که با نیش بیل لودرها از جا کنده می شوند، پوشش خاکی که بر روی هم می غلتد، پرندگانی که با صدای دلخراش ماشین آلات معدن‌کاری فراری داده می‌شوند و گرد و خاک هایی که با هر بادی به گردباد تبدیل می شود و بر سر و روی مردم مناطق شمال غرب شیراز می نشینند صحنه هایی است که هر روز در این مناطق تکرار می شود.

سیلیکوزیس در کمین کارگران معادن

یک کارشناس مسئول بهداشت حرفه ای ساکن منطقه معتقد است، با توجه به اینکه سیلیکوزیس یکی از مهمترین بیماری‌های ناشی از تماس با گرد و غبار سیلیس موجود در معادن می باشد، امکان ابتلای کارگران این معادن به این بیماری بسیار زیاد است که متاسفانه تا کنون مطالعه‌ موردی روی این کارگران صورت نگرفته است.

 وی افزود: تشخیص سیلیکوزیس دشوار نیست و درمان آن در مراحل اولیه امکان پذیر است ولی هنگامی‌که بیماریی پیشروی کرده باشد علاج ناپذیر می باشد.

این کارشناس بهداشت ادامه داد: لازم است که به این قشر زحمتکش که در معرض خطر ابتلا می باشند توجه خاصی گردد و برنامه دقیقی جهت تشخیص زودرس و پیشگیری از بیماری تنظیم گردد.

نارضایتی و نگرانی مردم و اهالی مناطق شهری و روستایی دامنه کوه قلات و معادن دوکوهک از این وضعیت تا جایی است که یک گروه به نمایندگی از مردم پیگیر موضوع شده‌اند و هفته گذشته نیز بنرهایی مبنی بر اعتراض به رفت و آمد ماشین آلات و کامیون‌های حمل بار که علاوه بر آلودگی صوتی، بارها در این مسیر تصادف ایجاد کرده و خساراتی به منازل مسکونی و افراد نیز وارد نموده‌اند، شدند که با ورود دستگاه‌های امنیتی این بنرها گردآوری و مردم به آرامش دعوت شدند.

 یکی از افراد این گروه  گفت: سال‌هاست که ساکنان دوکوهک و شهرک فجر از رفت و آمد کامیون ها، گرد و غبار و هوای آلوده و افزایش ضایعات معادن و از بین رفتن منابع پایه و طبیعی و ایجاد گسل ‌و دره در کنار مجتمع های مسکونی و صدور مجوز‌های غیرکارشناسانه برای فعالیت این معادن رنج می‌برند ولی هیچ مسؤولی پاسخگو نیست.

دوکوهکی از بی نتیجه ماندن جلسات متعدد با حضور معتمدین و برخی مسؤولان در سال‌های اخیر نیز گلایه کرد و گفت: اینکه با درنظر گرفتن سود عده‌ای قلیل چشم بر آرامش و آسایش و سلامتی مردم ساکن در این محدوده بسته شود به دور از عدالت است و انتظار می‌رود که مسؤولان اداره‌های صمت، محیط زیست و منابع طبیعی و آب و دادستان محترم شیراز، عنایت ویژه‌ای به این موضوع و مطالبات اهالی شهرک‌های در معرض خطر و درگیر با موضوع داشته باشند.

در یک جست و جوی میدانی در کریدور هوایی شیراز که اینک به میدان ریزگردها تبدیل شده است، گلایه‌های اهالی این منطقه قابل درک و پیگیری است.

نکته جالب و البته تأسف باری که باید به آن بپردازیم این است که علاوه بر آلودگی و برداشت غیرمتعارف، عدم رعایت فاصله در محدوده‌ بهره‌برداری معادن نیز بسیار قابل توجه است.

ارتفاع کوه ۲۹۹۰ متر و نقطه فعالیت معادن در ۲۵۰۰ متری از سطح شهر است و این مسأله پیام آور فاجعه دردناکی در میان مدت و شاید کوتاه مدت در شیراز است.

در ادامه این گزارش، یک کویر شناس  گفت: وقتی به موضوع معدن کاوی در کشور نگاه می‌کنیم، از هر نظر قابل مداوا است، نکته اول اینکه ما درگیر برداشت بی‌رویه و افزون بر نیاز هستیم، خیلی از سنگ‌ها و مواد معدنی با تخریب ارزشمندترین رویشگاه‌ها و ارتفاعات نگهدارنده آب و دشت‌های آبخیز در این مسیر استخراج و صادر می‌شود که نمونه آن را در دامنه کوه قلات و محدوده دوکوهک شاهد هستیم.

بهمن ایزدی گفت: وقتی به درآمد ناشی از صادرات این منابع نگاه می‌کنیم، می‌بینیم که عده کمی از این ماجرا منتفع شده‌اند و یک حامعه و سلامت تمامی زیست‌مندان آن هدف قرار گرفته و در معرض نابودی است، یک معامله کاملا کشنده و نابرابر. 

وی اظهار داشت: همه می‌دانیم که با این داده و گرفته نابرابر و تاراج سرمایه‌های طبیعی و نابودی هستی و به هم خوردن شبکه‌های آب، حاصلی غیر از تخریب روستاها و بیابان زائی و مهاجرت اجباری نصیب ما نمی‌شود، اتفاقی که خیلی زودتر از تصور ما در دشت شیراز رخ خواهد داد.

استوانه‌های استمرار حیات شیراز را حفظ کنیم

وی افزود: ما باید با تعطیلی معدن‌کاوی و کوه‌تراشی که به بهانه ایجاد شغل و تأمین معیشت ایجاد شده است، استوانه‌های استمرار حیات را حفظ کنیم.

با نگاهی به منطقه حیاتی تنگ سرخ، ارتفاقات دراک، ارتفاعات کوه قلات تا بلندی های سردسیری منطقه کودیان و آب پرده و قره چمن و آب‌خوان‌های موجود در دامنه کوه دراک و کوه سرخ می‌بینیم که معدن‌کاوی به شدت در حال رشد و ادامه فعالیت است.

ایزدی گفت: فعالیت ۴۲ معدن در یک محدوده حیاتی شرق کوه قلات و مشکلاتی که از این معادن حیات و سلامت مردم شیراز را به خطر می‌اندازند و برداشت بی حد و حصر و بدون نظارت و غیر کارشناسی از این معادن، دره‌ها و تراشه‌های وحشتناکی در این محدوده ایجاد کرده است که در این مسیر گسل‌های خطرناکی از کوه سرخ تا بیل دشت ارژن و در ادامه تا فیروزآباد ایجاد شده است.

این استاد دانشگاه در ادامه بیان داشت: از ۳ سال پیش تصمیم بر عدم فعالیت این معادن که رویه برداری می‌کنند گرفته شد، اتفاقی که در دنیا منسوخ شده است، ولی با وجود به پایان رسیدن این مهلت، معادن همچنان در حال فعالیت هستند، اتفاقی که در سرچهان و کوه‌چنار و دیگر نقاط جنگلی و حتی باستانی و تاریخی استان نیز شاهد آن هستیم، اتفاقی که روستای قلات را به سمت نابودی می‌برد و فضای طبیعی آن‌ را تغییر داده است و موجب اعتراضات شدید مردم شده است.قرار گرفتن این معادن در کنار مجتمع‌های مسکونی و روستای فرهنگی و تاریخی قلات، روستایی که قرار گرفتنش در فهرست یونسکو مایه افتخار است و شهرک‌های گویم، دوکوهک و فجر و گلستان و همچنین فعالیت روی آبخوان‌های ما و گسل پرخطر سبزپوشان شیراز تا جایی غیر قابل توجیه است که هیچ عقل سلیم و نگاه اندیشمندانه‌ای پذیرای آن نیست و نمی‌توان پذیرفت که به خاطر سود عده ای قلیل، حیات ساکنان جلگه شیراز به خطر بیفتد.

ایزدی گفت: مردم روستاهای تاریخی قلات و ده‌ زیارت روزانه، چشم که باز می‌کنند شاهد طبیعت تخریب شده و دره‌های پر شده از ضایعات معادن هستند که اگر این موضوع پیگیری و رسیدگی نشود خسارات جبران ناپذیری را به دنبال دارد.

ارزیابی گذشته و درس گرفتن از آن نکته دیگری بود که این کارشناس محیط زیست به آن پرداخت ، وی افزود: موضوع فرونشست زمین در استان فارس و شهر شیراز یک مسئله بسیار جدی است.

وی خاطرنشان کرد: یکی از بزرگترین فروچاله‌ها در نزدیکی شهر ایج ما است که به دلیل بی‌توجهی مسئولان و حرکت در مسیر تخریب سرزمینی، که منجر به فقر منابع شده است می‌باشد.

او افزود: فرونشست و فروچاله آخرین تیر خلاص به تعادلات اکولوژیک و هیدرولوژیک است و مناطقی که دچار فرونشست می‌شوند مانند دشت بیضا، رامجرد، تخت جمشید و فسا و سیدون و‌… همه به دلیل بهره برداری یک سویه از دشت‌ها و منابع آبخیز، تحت لوای معدن کاوی و کشاورزی لجام گسیخته و تغییر کاربری اراضی است و در حال حاضر استان فارس به دلیل سوء مدیریت، یکی از ورشکسته ترین استان‌ها در این حوزه است.

این کویر شناس معتقد است: بهترین راه‌کار در حال حاضر دست نگه‌داشتن و تعطیل کردن فعالیت‌های معادن است، ما باید بپذیریم که برای ایجاد شغل و معیشت از منابع پایه و هستی‌مان مایه نگذاریم و کوه‌ها و جنگل‌ها و آب‌ها و تالاب‌های ما ذخائر ماست که روزی تمام می‌شود و اگر این ذخائر نابود شود، استمرار اصولی زندگی از بین می‌رود.

با اهمال‌کاران قاطع برخورد شود

ایزدی تصریح کرد: تا زمانی که مدیران و متولیانی که نسبت به حفظ منابع اهمال‌کاری کرده‌اند بازخواست نشوند روال همین است.

وی در ادامه گفت: در حال حاضر و با ادامه روند مدیریت اشتباه، هیچ برنامه یا اتفاق خوشایندی در خصوص برون رفت از بحران فعلی برای ما نیست و اگر ما بخواهیم به برنامه ریزی اصولی و راهبردی برای ترمیم ضربه‌هایی که تحت لوای دخالت‌های نابخردانه در مواهب سرزمینی‌مان انجام داده‌ایم برسیم، باید عملکرد مدیریت گذشته‌مان در مورد حفاظت و بهره برداری از طبیعت که ما را به نگرانی نسبت به آینده کشانده است را مورد بازخوانی و توجه جدی قرار دهیم و مانع تکرار تلخ دوباره تجربه‌های اشتباه شویم.

ایزدی در مورد اصلاح ماده۲۴ هم گفت: اصل این ماده به صلاح نیست که بخواهد اصلاح شود، اگر ما معتقدیم که کارکنان سازمان‌های مختلف مسؤولیت حفاظت از منابع سرزمینی ما را دارند پس باید به آنها اعتماد کنیم نه در تلاش برای اصلاح یک قانون اشتباه باشیم.

وی در پایان گفت: این قانون نیز مانند قانون حفر چاه که دقیقا بعد از تصویب تعداد زیادی چاه غیر مجاز در کشور حفر شد، دست عده‌ای برای رسیدن به درآمدهای آنی، مانند معدن‌کاوان را باز گذاشته تا بدون در نظر گرفتن منابع، به منافع شخصی خود فکر کنند و هیچ توجهی هم به نظرات کارشناسی که ضوابط محیط زیست را در نظر دارد نمی‌کنند و این امر باعث نگاه با تردید به کارشناسان است که صحیح نیست، کارشناسانی که منطبق با قانون نظر می‌دهند ولی با سودجویی عده‌ای که فقط به فکر کسب درآمد از منابع پایه هستند نظرات آنها مورد بی توجهی قرار می‌گیرد و نابودی طبیعت رقم می‌خورد.

مدیران و کارشناسان حفاظت محیط زیست فارس در برهه های مختلف با تاکید بر نظارت مداوم بر تولیدات کارخانجات سنگ شکن و تولید شن و ماسه تلویحا وجود آلودگی دراین مناطق را تایید کرده اند اما اقدامات بازدارنده برای کنترل این منابع و منشاء آلودگی هوا هنوز انجام نشده است.

این بار نیز مدیر کل حفاظت محیط زیست فارس با گلایه شدید از این وضعیت و بازگو کردن خطرات، خواستار جابجایی هر چه سریعتر این معادن و دور شدن آنها از محدوده زندگی مردم شد.

حمید ظهرابی  گفت: در شهر شیراز معادن کانی غیر فلزی فعالیت دارند که به دو دسته معادن شن و ماسه و کچ و آهک تقسیم می‌شوند.

وی افزود: در یک تقسیم بندی دیگر می‌توانیم معادن را به دو دسته قانونی و دارای مجوز و غیرقانونی تقسیم کنیم که در حال حاضر فعالیت معادن مجوز دار نیز مشکل‌ساز شده و هم جان مردم هم آینده شهر شیراز را تهدید می‌کند. 

ظهرابی درباره روند صدور مجوز و مشکلات موجود در این حوزه نیز اظهار داشت: صدور مجوز برای فعالیت های معدنی همان‌طور که خود شما هم اشاره کردید، بر اساس ماده ۲۴ قانون معادن، سازمان صمت بعد از اینکه متقاضی محدوده معدن را مشخص می‌کند و در سامانه مربوطه ثبت می‌کند، از دستگاه‌های متولی از جمله: اداره کل منابع طبیعی، سازمان حفاظت محیط زیست، سازمان میراث فرهنگی و گردشگری، سازمان آب منطقه‌ای و دیگر دستگاه هایی که لازم است، متناسب با هر معدن استعلام می‌گیرد و مجوز صادر می‌شود.

وی در مورد استعلام های مرتبط با محیط زیست گفت: فقط از معادنی که در مناطق چهارگانه تحت حفاظت محیط زیست، شامل: پارک‌های ملی، آثار طبیعی ملی و پناهگاه های حیات وحش و مناطق حفاظت شده قرار دارند از محیط زیست استعلام می کنند و این یکی از آسیب‌های اصلاح قانون معادن در سال ۹۱ است که متاسفانه در خصوص اثرات زیست محیطی فعالیت های معدنی بر محیط زیست و بر زندگی و سلامت مردم دیگر استعلامی از محیط زیست انجام نمی‌شود.

مدیر کل محیط زیست استان فارس بیان داشت: در شرایط کنونی برای ایجاد یک واحد نانوایی صنعتی از سازمان حفاظت محیط زیست استعلام می‌شود، ولی برای ایجاد یک معدن بزرگ آن هم نزدیک مراکز مسکونی استعلامی به عمل نمی‌آید و این یکی از مشکلاتی است که در آینده نتایج خودش را نشان خواهد داد.

اصلاح ماده ۲۴ قانون معادن یک امر بسیار ضروری و مهم

ظهرابی گفت: این تعارض منافع بین مردم و تعارض منافع بین سلامتی، چه سلامتی مردم یا سلامتی اکوسیستم و فعالیت‌های معدن‌کاری در درازمدت به زیان فعالیت‌های معدنی خواهد بود؛ لذا اصلاح ماده ۲۴ قانون معادن یک امر بسیار ضروری و مهم است چرا که ما هر فعالیت اقتصادی که داریم چه برای رفاه مردم یا برای تولید ثروت، باید برای مردمی باشد که از سلامت برخوردار باشند و الا شخصی که سلامت بدنی نداشته باشد و در آسیب و فشار باشد هر چقدر هم ثروت داشته باشد ارزشی نخواهد داشت، لذا اولویت دادن به سلامتی مردم، اینجا نقش بسیار کلیدی و مهمی دارد.

ظهرابی در ادامه به طور ویژه به معادن دامنه کوه قلات پرداخت و گفت: در رابطه با معادن شمال غرب شیراز و معادن کارخانه سیمان شیراز پیگیری ‌های زیادی در طول چند دهه گذشته توسط اداره کل حفاظت محیط زیست استان فارس و سازمان حفاظت محیط زیست انجام شده و اتفاق‌هایی هم افتاده ولی برای عملیاتی شدن، نیاز به پیگیری و دقت نظر و همراهی همه مسئولین دارد.

وی افزود: در رابطه با کارخانه سیمان چندین سال است که موضوع انتقال این کارخانه در دستور کار است که هنوز متاسفانه به طور جدی عملیاتی نشده، در آخرین جلسه انتقال صنایع آلاینده، مجموعه کارخانه سیمان درخواستی داشت برای تغییر کاربری بخشی از این اراضی و تامین منابع مالی برای انتقال آن، که قرار شد پیگیری و همراهی لازم اتفاق بیفتد اگرچه در گذشته هم مساعدت‌هایی برای انتقال این کارخانه انجام شده ولی با بدقولی متولیان مربوطه تا کنون این اتفاق نیفتاده است.

ظهرابی ادامه داد: در رابطه با معادن شن و ماسه غرب شیراز هم شورای عالی معادن کشور که عالی‌ترین مرجع تصمیم‌گیری در خصوص معادن است، مصوبه‌ای داشتند که بر اساس آن مصوبه، معادن شن و ماسه غرب شیراز باید از این منطقه منتقل شوند و هیچ مجوزی بعد از اتمام زمان قانونی، در آنجا تمدید نمی‌شود.

مطالعات برای انتقال معادن غرب شیراز کند پیش می‌رود

وی خاطرنشان کرد: این مصوبه در شورای معادن استان مجددا مطرح شد و قرار شد که مجوز برداشت برای مدت یک سال به صورت موقت برای هر واحد صادر شود و آنها به طور موقت به کارشان ادامه دهند تا خللی در بازار و مصالح ساختمانی ایجاد نشود و سازمان صنعت معدن و تجارت استان هم بلافاصله مطالعات مکان یابی محل انتقال این صنایع را انجام دهد و نتیجه را در شورای معادن استان و کارگروه‌های مربوطه، از جمله کارگروه زیربنایی استان مصوب کند و سرمایه‌گذاری لازم برای انتقال این صنایع از غرب شیراز اتفاق بیفتد که این مطالعات متاسفانه سرعت مناسبی ندارد.

ظهرابی تصریح کرد: انتظارمان این است که سازمان صمت استان این موضوع را در اولویت قرار بدهد، چرا که هیچ چیزی مهمتر از سلامتی مردم نیست و همانگونه که شما نیز بیان کردید مکانی که این واحدها در آن مستقر شده‌اند در کریدور ورودی هوای شهر شیراز قرارگرفته است و اثرات تخریبی این معادن را دوچندان می کند.

وی با بیان خطرات ناشی از فعالیت معادن تأکید کرد: این معادن با برداشت اسفنجی که خداوند در حاشیه این کوهستان تحت عنوان آبرفت های درشت دانه ایجاد کرده باعث می‌شوند که هم سیلاب در منطقه ایجاد شود و هم روان آب ها با شدت زیادی به سمت پائین دست و شهر شیراز حرکت کند و هم مکانیسم طبیعی جذب این روان آب‌ها و انتقال آنها به منابع آب زیرزمینی و تامین آب دشت شیراز، دچار مشکل شود.

ظهرابی گفت: وقتی این اتفاق حاصل می‌شود در کنار آن موضوع حذف فاضلاب هایی که تحت عنوان چاه‌های جذبی، هرچند با آب آلوده، که به  نوعی تغذیه کننده سفره بودند نیز با ایجاد شبکه جمع آوری فاضلاب، اتفاق می‌افتد چرا که وقتی ما از بالادست منابع آبی که تغذیه کننده بودند را برمی‌داریم، آن چیزی که تحت عنوان فاضلاب به منابع آب زیرزمینی تزریق می‌شد هم از مکانیسم دیگری حذف می‌شود.

وی اظهار داشت: خطر دیگر تحت تاثیر قرار گرفتن زهکشی بزرگ شیراز است، زهکشی که در شهر شیراز طراحی شده و سطح آب زیرزمینی را پایین می‌اندازد و به سمت شرق منتقل می کند که با ادامه فعالیت‌ها و تخریب و تغییری که ایجاد می‌شود، بر عمل‌کرد زهکش بزرگ‌ شیراز هم تاثیر دارد و مجموع این مسائل مترتب از عملکرد معادن، خطر فرونشست شهر شیراز را بسیار بسیار بالا می‌برد.

مدیرکل حفاظت محیط زیست فارس در پایان تأکید کرد: با تخلیه سفره‌های آب زیرزمینی و آسیب به تاسیسات و زیرساخت ها در اثر فرو نشست و فعالیت در محدوده گسل سبزپوشان شیراز، خطر بسیار جدی است و باید متولیان مربوطه هر چه زودتر در مورد این موضوع چاره اندیشی کنند.

منابع طبیعی مسئولیتی در انتقال معادن ندارد

مدیر کل منابع طبیعی فارس نیز در این باره گفت: روند صدور مجوز به گونه‌ای است که منابع طبیعی در محدوده مشخص اعمال نظر می‌کند و بسیاری از معادن در دهه ۸۰ واگذار شده است و در حال حاضر با توجه به شهری بودن محدوده فعالیت معادن موجود در دامنه کوه قلات، اداره راه و شهرسازی مسئولیت نظارت بر عملکرد معادن و حفظ این محدوده را بر عهده دارد.

عبدالحسن صمدی‌نژاد افزود: درخواست جابحایی و جایابی معادن در چندین نوبت مورد بررسی قرار گرفته است و اداره صمت متولی این موضوع است و در بحث آبرفت‌ها نیز مسئولان منابع آب باید پیگیر باشند.

مدیرکل منابع طبیعی استان فارس در مورد مجوزهای مربوط به برخی ادارات گفت: تعاونی بازنشستگان بعضی از نهادها اقدام به دریافت مجوز نموده اند که برخی باطل و چند مورد نیز در حال فعالیت می‌باشند و اداره کل منابع طبیعی فارس در حال حاضر مجوزی برای فعالیت معدنی ندارد.

با توجه به نکاتی که مطرح شد، انتظار می‌رود با پیگیری بیشتر محیط زیست و میراث فرهنگی و مسئولان قضایی استان، در مورد جابجایی معادن و نجات شیراز از فرو رفتن در گسل، و تلاش نمایندگان مجلس در جهت بازنگری، اصلاح یا حذف ماده ۲۴، اقدامات لازم صورت گیرد.

 در حال حاضر اداره صمت مهمترین مرجع پاسخگویی برای موارد مطرح شده در این گزارش است که امیدواریم هر چه سریعتر جهت رفع این مشکلات و روشنگری در پاره‌ای از مسائل مبهم در صدور مجوزها و عدم انتقال معادن، پاسخ لازم را از مدیرکل صنعت معدن و تجارت استان فارس دریافت نماییم.