ایده پارلمان اصلاحات، مدتهاست میان به ایدهای غیرقابل اجرا و البته غیر قابل تفاهم تبدیل شده است. احزابی همچون کارگزاران سازندگی و اتحاد ملت مهمترین مخالفان این طرح هستند و در مقابل احزابی همچون حزب اسلامی کار و همبستگی و مردمسالاری موافقان آن به شمار میآیند. هرچند کلیات این طرح در شورای عالی سیاستگذاری اصلاح طلبان تصویب شده اما هنوز راه درازی تا اجرایی شدن دارد.
به گزارش اول فارس ، غلامرضا انصاری درباره طرح پارلمان اصلاحات گفت: شعار و تشکیل پارلمان اصلاحات در شرایطی که نهادهای دیگری از جمله شورای عالی و شورای هماهنگی جبهه اصلاحات از تجربه چند دهه درزمینه مسائل مربوط به تحزب برخوردارند، محکوم به شکست است. شورای عالی اصلاحات با مکانیزمی خاص در حال فعالیت در عرصه وحدت اصلاحطلبان است و تمامی احزاب در این شورا دارای نماینده هستند.
عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت گفت: با در نظرگرفتن این مورد که بخش قابلتوجهی از شخصیتهای سیاسی اصلاحطلب مانند نمایندگان ادوار مجلس، روحانیون و شخصیتهای ذینفوذ اصلاحطلب در سراسر ایران و شخصیتهای شناختهشده ، هیچگاه عضو احزاب نبوده و پایگاه تودهای و مردمی قبل توجهی داشتند؛ از سالهای گذشته تصمیم گرفته شد تا راهکاری پیشبینی شود که بتوان از ظرفیت این شخصیتهای استفاده شود که درنهایت شورای عالی اصلاحات شکل گرفت که هم نماینده احزاب اصلاحطلب در آن حضور دارند و هم شخصیتهای ملی اثرگذار در غالب این شورا به فعالیت میپردازند.
این فعال سیاسی اصلاح طلب تاکید کرد: این نهاد و شورای هماهنگی اصلاحات در کنار سید محمد خاتمی باوجود تمامی موانع در ایجاد وحدت در بین اصلاحطلبان موفق عمل کرده است. زمزمه تشکیل پارلمان اصلاحات از سالها پیش مطرح بود و مطرح کنندگان پارلمان به دنبال ایجاد فضایی عادلانه برای بهرهگیری از ظرفیت شخصیتهای ملی و احزاب اصلاحطلبان بود. اکنون پیشنویسی برای تشکیل این پارلمان ایجادشده که احزاب خانوادگی و کوچکتر در کنار احزاب بزرگ و ملی دارای ظرفیت برابر باشند که این نقض غرض است زیرا مجموعه احزاب اصلاحطلب هنوز از ظرفیت لازم برای هماهنگسازی و سیاستگذاری برخوردار نیست.
انصاری افزود: قطعا اگر قرار بر این باشد که فراگیری پارلمان اصلاحات بهگونهای باشد که تمامی احزاب و شخصیتهای اثرگذار اصلاحطلب در سراسر ایران را پوشش دهد، مجموعهای حدود ۶۰۰ نفره ایجاد شواهد شد و تأمین منابع برای تشکیل چنین مجلسی کمی دور از ذهن است. ضمن اینکه فرصت استفاده از این پارلمان برای اصلاحطلبان سراسر کشور دور از ذهن است و اگر قرار باشد فعالان احزاب از سراسر کشور مانند مجلس شورای اسلامی در این شورا حضور یدی و علنی داشته باشند هم شدنی نیست و حتی اگرمصوب شود که احزاب و افراد از سراسر کشور نمایندگانی را برای اداره پارلمان اصلاحات برگزینند، آنگاه پارلمان اصلاحات شبیه به شورای عالی اصلاحات خواهد شد. ازاینرو به نظر میرسد مدافعان پارلمان اصلاحات باید صبر بیشتری داشته باشند زیرا اصل کلیت و ظرفیت این پارلمان در صورت تشکیل بسیار چشمنواز و قابلپذیرش است اما در نحوه راهکارهای آن بر اساس اصل عدالت، به دلایل مختلف با موانعی روبرو خواهند شد.
وی تصریح کرد: پیشنویس موجود در مورد پارلمان اصلاحات کارایی لازم در این زمینه را ندارد و باید بهصورت مجدد این طرح به احزاب بازگردانده شود و احزاب بتوانند فعالیت بیشتری داشته باشند تا در آینده ظریت بالقوه این پارلمان به حالت بالفعل در آید. در حال حاضر با در نظر گرفتن جایگاه آقای خاتمی در سراسر ایران و همچنین قدرت احزاب اصلاحطلب باید در غالب همین شورای عالی اصلاحات کار را دنبال کرد. البته نه به طریق کنونی بلکه این شورا باید بهصورت مداوم جلسات مستمر خود را داشته باشد و نظراتی برای تدوین برنامههای مدنظر ارائه دهد و شاخصهای بهتری برای تعیین نامزدها در انتخابات گوناگون باید تعرفت کرده و از سوی دیگر نظارت بر منتخبین و پاسخگویی به مردم را در دستور کار قرار دهند تا شورای عالی بتواند از قدرت پاسخگویی برخوردار شده و اعتماد دوجانبه با مردم را مجددا برقرار کنند. این مورد موجب خواهد شد تا در آینده بتوانیم بهنظام حزبی واقعی برسیم و به آنچه پارلمان اصلاحات در معنای واقعی است، دست یابیم.”رویداد۲۴″
نظرات