شیراز یکی از قدیمی‌ترین و محبوب‌ترین مقصد‌های گردشگری است. در جای‌جای این شهر زیبا و تاریخی بوی شعر و ادب مشام گردشگران را نوازش میکند. آرامگاه سعدی یکی از مشهورترین جا‌های دیدنی شهر شیراز همیشه مورد توجه ادب‌دوستان و اهالی شعر بوده است.
سعدی شیرازی شاعر و نویسنده و سخنور نامی ایرانی است که تاریخ تولد او سال ۵۸۵ هجری قمری و وفات او ۶۹۱ هجری قمری است.یکی از ویژگی‌های وی این بود که بر خلاف بسیاری از نویسندگان معاصر یا پیش از خود، به ساده‌نویسی روی آورد و توانست شهرت زیادی را به دست آورد. تا آنجا که اهل ادب به او لقب استاد سخن، پادشاه سخن، شیخ اجل را داده‌اند.
آثار وی در کتاب کلیات سعدی گردآوری شده و کتاب گلستان، کتاب بوستان و نیز غزلیات وی نیز به صورت مستقل منتشر شده‌اند. کتاب‌های گلستان و بوستان، کتاب‌هایی با مضامین اخلاقی به شمار می‌روند و علاوه بر آثار فارسی‌زبانان، در آثار اندیشمندان غربی از جمله ولتر فرانسوی و گوته آلمانی نیز تاثیر آن‌ها مشاهده می‌شود. سعدی در شیراز زاده شد و آرامگاه استاد بی بدیل سخن، در این شهر زیبا قرار دارد. آرامگاهی که در زمان حیات محل زندگی سعدی بوده است و هر ساله عاشقان این ادیب ایرانی را به آنجا می‌کشاند تا یادی از او و آثار برجسته اش کنند و در باغ‌های اطراف آرامگاه زمان خوشی را سپری کنند.با گذشت سال‌ها از درگذشت سعدی، هنوز هم عاشقانش برای همنشینی با وی بر سر مزارش حاضر می‌شوند تا یادش را گرامی بدارند. آرامگاه سعدی در شمال شرق شیراز و در دامنه کوه قرار دارد و در انتهای خیابان بوستان و کنار باغ دلگشا واقع شده است.
حال و هوای خاص این مجموعه برای هر گردشگری جذابیت دارد و بنای منحصر‌به‌فرد آن با ترکیبی از معماری قدیم و جدید، ستون‌های افراشته و کاشی‌های لاجوردی، دل و چشم هر بیننده‌ای را به خود جلب میکند. آرامگاه سعدی علی‌رغم حیاط، ایوان، حوض، گل و گیاهش، کتابخانه ارزشمندی از کتاب‌های فارسی را در خود جایی داده است.
در سال ۱۳۵۴ آرامگاه شیخ مصلح الدین سعدی شیرازی توسط وزارت فرهنگ و هنر در فهرست آثار ملی ایران ثبت شد. از سال ۱۳۸۷ خورشیدی سکه‌های پانصد ریالی برنزی جمهوری اسلامی ایران به نقش آرامگاه سعدی مزین شده است. در اطراف مقبره‌ی سعدی می‌توان قبر‌های زیادی را که متعلق به ادیبان و شاعران برجسته‌ی شیراز از جمله شوریده‌ی شیرازی است مشاهده نمود.
عکاس :الهه پورحسین
نظرات