جشن مهرگان شامگاه ۱۰ مهر از سوی انجمن زرتشتیان شیراز برگزار شد.مهرگان» پس از نوروز بزرگترین جشن ایرانیان باستان بوده‌است. بر اساس تقویم باستانی این جشن از روز ۱۰ مهرماه آغاز و در روز ۱۵ مهرماه پایان می‌یابد.مهر یا میترا در زبان فارسی به معنای «فروغ، روشنایی، دوستی، پیوستگی، پیوند و محبت» است و ضد

مرد ۳۴ ساله سابقه داری که ۸ ماه قبل از زندان آزاد شده است، در حالی توسط نیروهای کلانتری شهرک مهرگان مشهد دوباره دستگیر شد که این بار با پوشش زنانه به فروشگاه های تلفن همراه نیز دستبرد می زد! به گزارش اول فارس، در پی گزارش سرقت های متعدد از فروشگاه های تلفن همراه

بنای تاریخی نامدار به«چهارصُفۀ نادری»در روستای دوسیران شهرستان کازرونِ پارس در وضعیت اَندوه باری به سر می برد و به زباله دانی تبدیل شده است. بدتر از آن نیز، بیشتر گچ بری های زیبا و کهن این یادگار ایلخانی فرو ریخته و یا به وسیلۀ عوامل انسانی مورد دستبرد جای گرفته و از میان رفته

در اواخر اسپندماه سال گذشته و پس از جشن ملی «چهارشنبه سوری» افراد فرومایه با برنامه ریزی پیشین و سازمان یافته به یادگارهای تاریخی و فرهنگی کشور یورش برده و در اقدامی هماهنگ با پرتاب نارنجک دستی یا همان ترقه دست ساز به آثار و بناهای تاریخی آسیب رساندند. به گزارش اول فارس، سیاوش آریا

چرخ گردون،سرانجام کار خود را کرد و سرنوشت غم انگیزی برای کهن ترین و مهم ترین سنگ نگاره ایلامی کشور رقم زد تا بار دیگر بیننده نابودی یکی از ارزشمندترین یادمان های تاریخی و ملی کشور باشیم. به گزارش اول فارس سیاوش آریا  فعال حوزه میراث تاریخی و گردشگری در مهرگان نوشت:سنگ نگاره ایلامی نامدار

در حقیقت یکی از مهم‌ترین آثاری که از نوروز و چگونه‌گی بنیادگذاری این جشن یاد می‌کند، شاهنامه است. در شاهنامه سی‌وسه بار از نوروز و باز چند بار دیگر به گونه «سر سال نو» و «ماه فروردین» که مراد همانا نوروز است، ذکر رفته است. دکتر محمدیونس طغیان ساکایی، استاد بازنشسته ادبیات دانشگاه کابل است.او

پای غارتگران میراث فرهنگی برای چندمین بار در امسال به شهر باستانی دارابگرد باز شد تا بار دیگر بیننده نابودی یکی از مهم ترین محوطه های تاریخی کشور باشیم. به گزارش اول فارس   سیاوش آریا خبرنگار حوزه میراث فرهنگی و آثار تاریخی و راهنمای گردشگری با انتشار گزارشی تصویری در مهرگان نوشت: تاراجگران اَموال

مجموعۀ جهانی و ساسانی بیشاپور در شهرستان کازرون دستخوش بی مهری و دخالت های ناسنجیده و غیرقانونی مسولان میراث فرهنگی،گردشگری و صنایع دستی استان شده و درعَرصۀ میراث جهانی پروانۀ (مجوز) کاشت گل نرگس داده شده است که اَفزون بر تخلف و زیر پا گذاشتن قانون های میراث فرهنگی به لایه های باستان شناختی محوطه

سوداگران اَموال تاریخی و فرهنگی و قاچاقچیان بیمار به بهانه های پوچ و خیال اَنگیز یافتن گنجی که هیچ وجود خارجی ندارد به آتشکدۀ ساسانی اَرزشمند نامدار به «تادوانِ» پارس یورش برده و با کَندن گودالی بزرگ در کف چهارتاقی، آسیب های برگشت ناپذیری را برجای گذاشته اَند. به گزارش اول فارس ، سیاوُش آریا

محوطۀ بی همتا و اَرزشمند نامدار به «تُل قلعۀ پُل فَسا» را کم تر کسی در شهر شیراز می شناسد و از آن بازید کرده است. حتا در میان باستان شناسان جوان و دوست داران تاریخ و فرهنگ ایرانی نیز بسیار ناشناخته است و به جز اَندک اَفرادی، آن را از نزدیک ندیده اَند. اما

کاروانسرای نامدار به «مایین»در منطقه ای به همین نام از روستاهای بخش درودزن در شهرستان مرودشت است که دیرینگی آن به دوره صفویه می رسد و به کاروانسرای شاه عباسی نیز،پرآوازه است. به گزارش اول فارس،  سیاوش آریا خبرنگار حوزه میراث فرهنگی و آثار تاریخی و راهنمای گردشگری در مهرگان با انتشار گزارشی تصویری از

سیاوش آریا ،پژوهشگر جشن های ایرانی در مهرگان نوشت: جشن«سِپَندارمَذگان»یکی از جشن های ارزشمند ایرانیان است که از دل تاریخ و هزاره های دور به ما رسیده و پاسداشت و برگزاری آن،بایسته و نشان اَرج گذاری به مادران و بانوان و از همه مهم تر پاسداشت فرهنگ نیاکانی خویش است.اما با این همه،بیش از یک دهه

بزرگ ترین سنگ نبشته پهلوی ساسانی کشور در روستای سرمشهد کازرون به همراه سنگ نگاره ساسانی بهرام دوم که در سینه کوهی تراشیده شده در حال پاک شدن و حذف از چهره تاریخ است. به گزارش اول فارس، سیاوش آریا خبرنگار ،پژوهشگر و کنشگر میراث فرهنگی وراهنمای گردشگری در مهرگان نوشت: بزرگ ترین سنگ نبشته پهلوی

استاد شاپور پساوند در سراسر کشور در میان فرهنگیان و ادب دوستان و هنرمندان به چکامه سُرای «ای عشق» نامدار است. به گزارش اول فارس، سیاوش آریا خبرنگار ،پژوهشگر و کنشگر میراث فرهنگی وراهنمای گردشگری در مهرگان نوشت: شاپورپساوند چکامه سُرای دفتر «ای عشق» در پانزدهمین روز از بهمن ماه ۱۳۳۰ خورشیدی در کوی «سرآستانه»در شهر

” غارتگران و چپاولگران اموال تاریخی و فرهنگی به بهانه های پوچ و خیال انگیز یافتن گنج در تاریخی ناروشن به سنگ نگاره پساهخامنشی نامدار به خاندان بومی «فراته داران» یا «پرترکه» ها در شهرستان «قیر» پارس یورش برده و بخشهایی از یادگار پارسیان را شکسته و آسیب های برگشت ناپذیری را برجای گذاشته اند.