احمقانه‌ترین کار ممکن با هوش مصنوعی !

جیتو پاتل، مدیر ارشد محصول در شرکت سیسکو، به شدت با این ایده که هوش مصنوعی انسان‌ها را از بین می‌برد، مخالف است و این مفهوم را «پوچ و بی‌معنی» می‌داند. او معتقد است که هوش مصنوعی مشاغل را به طور کامل از بین نمی‌برد، بلکه آن‌ها را تغییر می‌دهد و کارگران را ملزم به یادگیری مهارت‌های جدید می‌کند.

پاتل بر خلاف داریو آمودی، مدیرعامل شرکت آنتروپیک، که پیش‌بینی کرده بود هوش مصنوعی بیکاری را تا ۲۰ درصد افزایش می‌دهد و نیمی از مشاغل سطح پایین را حذف خواهد کرد، معتقد است حذف مشاغل سطح پایین، اشتباهی بزرگ و احمقانه است.

به گفته او، شرکت‌ها با استخدام کارگران جوان‌تر که درک بهتری از فناوری‌های جدید دارند، دیدگاه‌های تازه و نوآورانه‌ای به دست می‌آورند. پاتل می‌گوید تجربه گاهی اوقات مانعی برای پذیرش ایده‌های جدید است و همکاری دیدگاه جوانان با تجربه افراد مسن، «جادو» را خلق می‌کند.

نشانه‌های اولیه و نگرانی‌های اقتصادی

با وجود خوش‌بینی پاتل، برخی از اقتصاددانان می‌گویند شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد هوش مصنوعی همین حالا هم بر مشاغل سطح پایین تأثیر گذاشته است. بر اساس گزارش آکسفورد اکونومیکس، نرخ بیکاری در میان فارغ‌التحصیلان جدید (۲۲ تا ۲۷ ساله‌ها) برای اولین بار از سال ۱۹۸۰، از میانگین نرخ بیکاری در آمریکا بالاتر رفته است.

داده‌های لینکدین نیز نشان می‌دهد که استخدام در مشاغل سطح پایین از سال ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۵، با کاهشی ۲۳ درصدی روبه‌رو بوده است.

اقتصاددانان می‌گویند هوش مصنوعی در مشاغلی که شامل کارهای تکراری مانند ورود داده‌ها هستند، جایگزین انسان‌ها شده است. به عنوان مثال، در صنایع آسیب‌پذیر مانند علوم کامپیوتر و ریاضیات، اشتغال برای فارغ‌التحصیلان جدید ۸ درصد کاهش یافته، در حالی که برای کارکنان قدیمی‌تر تغییری نکرده است.

نقش هوش مصنوعی در محیط کار و آینده مشاغل

آلن رنجر، معاون بازاریابی شرکت Cognigy، نیز تأکید می‌کند که مشاغل دفتری کم‌اهمیت‌تر از بین خواهند رفت، زیرا شرکت‌ها برای رقابت باید کارهای خود را خودکار کنند. او به مثالی از شرکت هواپیمایی لوفت‌هانزا اشاره می‌کند که از عوامل هوش مصنوعی Cognigy برای رزرو مجدد هزاران پرواز در دقیقه در طول یک اعتصاب استفاده کرد. رنجر معتقد است که نقش‌های پیچیده‌تر مانند مدیریت حساب و فروش به این زودی‌ها جایگزین نخواهند شد، زیرا هوش مصنوعی هنوز نمی‌تواند تعاملات انسانی را به طور کامل مدیریت کند.

در پایان، پاتل مسئولیت این گذار را بر عهده صنعت فناوری و کل جامعه می‌داند و بر اهمیت آموزش مجدد و کسب مهارت‌های جدید برای جلوگیری از «درد و رنج» اجتماعی تأکید می‌کند.