به گزارش گروه سلامت اول فارس به نقل از medical news today ، واژینیت عارضهای است که منجر به التهاب واژن میشود و معمولا در نتیجهی عفونت واژن رخ میدهد. فرد مبتلا معمولا دچار ترشح، خارش، سوزش و احتمالا درد میشود. واژینیت یک عارضهی رایج است و بیشتر زنان دستکم یک بار در زندگیشان دچار آن میشوند.
واژن یک کانال ماهیچهای است که از دهانهی رحم (سرویکس) تا قسمت بیرونی بدن امتداد دارد و با غشای مخاطی پوشیده شده است. میانگین طول واژن تقریبا ۱۵ تا ۱۷ سانتیمتر است. تنها قسمت واژن که از بیرون قابل مشاهده است، دهانهی واژن است. در این مقاله قصد داریم شما را با علائم عفونت واژن، علل، انواع، روشهای درمان و پیشگیری از آن آشنا کنیم. در ادامه با دیجیکالا مگ همراه باشید.
رایجترین علائم عفونت واژن عبارتند از:
عفونت، رایجترین علت واژینیت است. واژینیت ممکن است به دلیل سوزاک، تبخال، باکتری کمپیلوباکتر، بعضی از انگلها و عدم رعایت بهداشت هم رخ دهد.
عفونت، رایجترین علت واژینیت است. از جملهی عفونتها میتوانیم به کاندیدیازیس (Candidiasis)، واژینوزیس باکتریال (Bacterial Vainosis) و تریکومونیازیس (Trichomoniasis) اشاره کنیم. بعد از دوران بلوغ، واژینیت عفونی (واژینیتی که علت آن عفونت است)، ۹۰ درصد موارد را در بر میگیرد.
واژینیت ممکن است به دلیل سوزاک (یک نوع بیماری مقاربتی (STD))، عفونت کلامیدیا (Chlamydia)، باکتری میکوپلاسما (Mycoplasma) تبخال، باکتری کمپیلوباکتر (Campylobacter) بعضی از انگلها و عدم رعایت بهداشت رخ دهد؛ هرچند شیوع این دلایل کمتر است.
عفونت واژن میتواند قبل از دوران بلوغ رخ دهد، در این صورت ممکن است نوع باکتری درگیر، متفاوت شود. قبل از دوران بلوغ، علت واژینیت به احتمال زیاد«استرپتوکوکوس» است، که دلیل آن هم این است که بهداشت نامناسب، باکتری را از ناحیهی مقعد به ناحیهی تناسلی پخش میکند.
نزدیکی واژن به مقعد، کاهش سطح استروژن، کمبود مو در ناحیهی تناسلی و کمبود چربی لابیا ممکن است خطر ولوواژینیت قبل از بلوغ را افزایش دهند. ولوواژینیت، التهاب ولووا (بخش بیرونی واژن یا فرج) و واژن است. این عارضه میتواند زنان را در هر سنی درگیر کند.
بعد از بلوغ، در بیشتر مواقع علت واژینیت «باکتری گاردنلا» است. گاهی اوقات عفونت واژن میتواند در نتیجهی یک واکنش آلرژیک، به طور مثال به کاندوم، بعضی از انواع صابونها و عطرها، دوش واژینال، داروهای موضعی، لوبریکانتها (روانکنندهها) و حتی منی رخ دهد. محرکهای ناشی از تامپون هم میتوانند در بعضی از زنان منجر به واژینیت شوند. عواملی که خطر ابتلا به واژینیت را افزایش میدهند، عبارتند از:
رابطهی جنسی، رایجترین ابزار انتقال واژینیت است، اما تنها ابزار آن نیست. داشتن شریکهای جنسی متعدد هم میتواند ابتلا به واژینوزیس باکتریایی را افزایش دهد.
رابطهی جنسی، رایجترین ابزار انتقال واژینیت است، اما تنها ابزار آن نیست. بعضی از متخصصان باور دارند که داشتن شریکهای جنسی متعدد میتواند خطر ابتلا به واژینوزیس باکتریایی را افزایش دهد، که یک نوع واژینیت است. داشتن شریک جنسی مونث همچنین میتواند خطر ابتلا به واژینوزیس باکتریایی را تا ۶۰ درصد افزایش دهد.
متخصان گاهی اوقات عفونتهای مخمری و باکتریایی را «عفونتهای مرتبط با رابطهی جنسی» مینامند. افرادی که از لحاظ جنسی فعال هستند، بیشتر دچار این عفونتها میشوند. با وجود نکات ذکر شده، عفونتها ضرورتا در حین رابطهی جنسی از یک شریک جنسی به شریک دیگر منتقل نمیشوند.
عفونت واژن با توجه به علت آن، انواع مختلفی دارد. رایجترین انواع این عارضه عبارتند از:
پزشک برای تشخیص این عارضه، معاینهی بالینی انجام میدهد و سابقهی پزشکی بیمار، بهویژه ابتلا به عفونتهای منتقلهی جنسی در گذشته را بررسی میکند.
پزشک ممکن است معاینهی لگنی انجام دهد تا داخل واژن را برای وجود التهاب و ترشحات اضافی بررسی کند. گاهی اوقات برای بررسی علت التهاب، از ترشحات نمونهبرداری میشود.
علت واژینیت ممکن است از طریق بررسی ظاهر مایعات واژن، سطح PH واژن، وجود آمینههای فرار (گازی که باعث بوی بد میشود) و بررسی بعضی از سلولها با میکروسکوپ تشخیص داده شود.
درمان واژینیت ممکن است شامل استروئیدهای موضعی با قدرت کم، آنتیبیوتیکهای موضعی یا خوراکی، داروهای ضدقارچ، یا کرمهای ضدباکتری (آنتیباکتریال) شود.
درمان این عارضه به علت آن بستگی دارد. درمان ممکن است شامل استروئیدهای موضعی با قدرت کم، آنتیبیوتیکهای موضعی یا خوراکی، داروهای ضدقارچ، یا کرمهای ضدباکتری (آنتیباکتریال) شود.
واژینیت باکتریال (BV) معمولا با آنتیبیوتیکهایی مانند مترونیدازول، یا کلیندامایسین درمان میشود. داروهای مورد استفاده برای درمان عفونت قارچی شامل بوتوکونازول و کلوتریمازول میشود. سایر گزینهها برای درمان واژینیت عبارتند از:
اگر باردار هستید، حتما پزشک خود را مطلع کنید؛ چراکه واژینیت میتواند بر روی جنین اثر بگذارد، همچنین بعضی از گزینههای درمان ممکن است برای شما مناسب نباشند.
روشهای زیر جزو بهترین روشها برای پیشگیری از واژینیت هستند:
بیشتر خانمها دستکم یک بار در طول زندگیشان دچار واژینیت یا عفونت واژن میشوند. این عارضه به ندرت خطرناک تلقی میشود. مصرف آنتیبیوتیکهای تجویز شده توسط پزشک، معمولا هر نوع عفونت را برطرف میکند و التهابات مربوط به آن را تسکین میدهد.
در صورتی که تشخیص داده شد به واژینیت مبتلا هستید، برای چند روز از رابطهی جنسی خودداری کرده و از محصولات بهداشتی بانوان که حاوی محرکهای بالقوه هستند، دوری کنید. این کار ممکن است سرعت بهبود شما را افزایش دهد.
نظرات خود را برای ما ارسال کنید