در بخش صحرای باغ لارستان، غاری باستانی با شگفتی‌های بسیار و جلوه‌های گردشگری طبیعی،تاریخی و جغرافیایی وجود دارد، این غار که «بنوو» نامیده شده دارای کتبیه‌هایی به زبان سانسکریت است و چهارطاقی‌هایی مربوط به دوران ساسانیان در آن قرار دارد.
به گزارش اول فارس از لارستان،غار طبیعی بنوو (bonvo) با قدمتی چند هزار ساله در جنوب استان فارس یکی از مناظر زیبای لارستان است.
این غار از لحاظ باستان شناسی متعلق به دوره قبل از ورود اسلام است و محل سکونت قبایلی بوده که به زبان ساسانیان تکلم می کرده اند.
وسعت این غار سه هزار متر مربع و ارتفاع آن حدود ۵۰ متر است افزود: از زیبایی های طبیعی این غار قرار گرفتن در دل صخره های سر به فلک کشیده و چکیدن پیوسته قطرات آب زلال، گوارا و خنک از سقف آن در تمام فصول سال حتی در دوران خشکسالی است.
در کف غار ۲۴ حوضچه ساخته شده تا قطرات آبی که از سقف می چکد در آن جمع شود و نکته جالب آنکه آب این حوضچه ها راهی برای فروکش شدن در زمین ندارند اما هیچگاه سر ریز هم نمی شوند.
غار بنوو (bonvo) در ۹۰ کیلومتری لارستان و ۱۲ کیلومتری مرکز بخش صحرای باغ لارستان قرار دارد.مخصوصأ اگر اهل ماجراجویی و طبیعت گردی باشید و البته سر و دلی نترس داشته باشید غارگردی یک گزینه خوب برای سرگرمی است که هم به پژوهش می رسید و هم به لذت و گردش.
«غار بنوو» در بخش صحرای باغ لارستان یکی از جلوه های شگفت غارهای باستانی با عجایب بسیار با وسعتی قریب به ۳۰۰۰ مترمربع و ارتفاعی نزدیک به ۵۰ متر در دل کوه های گاوبست از رشته کوه های زاگرس جنوبی قرار دارد.
این غار کهن که نظریات متفاوتی درباره نامگذاری آن به «بنوو» وجود دارد یک منطقه بکر و ناب برای گردشگری است،در خصوص نام گذاری آن، عده‌ای معتقدند که نام اصلی آن داد بنیاد ( محلی که برای دادخواهی) است و گروهی دیگر نیز نام آن را بن وو که ریشه لغوی آن در زبان محلی تقریبا شیبه داد بنیاد است، می‌دانند.
بازخوانی گزارشی قدیمی از ۸۰۰ نفر غارنشین ایرانی که علاقه‌ای به معاشرت با دیگران نداشتند
گزارش اول فارس حاکی است که خبرنگار کیهان از شیراز در تاریخ ۲۲ اسفند ۱۳۴۲ نوشت : مدتی قبل عده‌ای با ما تماس گرفتند و گفتند قلعه اسرارآمیزی در دل کوه وجود دارد که مردم در آن زندگی می‌کنند. به همین دلیل راهی آن قلعه شدیم. آنجا قلعه اسرارآمیزی بود که در دل غار مخوفی قرار داشت و منظره این غار و آن قلعه چنان بود که همه افراد کاروان را در سکوت و خاموشی فرو برد.
موقعیت غار و قلعه طوری بود که نور خورشید به آنجا نمی‌تابید، از سقف غار گیاهان جالب روئیده بود و اینجا و آنجا، قطرات آب چکه می‌کرد و همه جا خاموشی بود و وحشت و حالتی اسرارآمیز.
ما از تنگه سختی عبور کردیم و به غار رسیدیم. دهانه غار بیش از ۲۵۰ متر ارتفاع و دهانه آن حدود ۱۰۰ متر عرض داشت و عمقش نیز بیش از ۱۰۰ متر بود. قلعه اسرارآمیز در انتهای غار بود. در محوطه غار حوض‌هایی بود و آبی که از سقف غار می‌چکید، در حوض‌ها می‌ریخت.
دو کوه‌نشینی که همراه ما بودند و عده‌ای از افراد هیات ما، که قبلا از این غار و قلعه بازدید کرده بودند، می‌گفتند که تعداد حوض‌ها ۲۴ تا بود که بر اثر ریزش کوه، ۱۵ تای آنها پر شد و از ۹ حوض موجود، هفت تا سالم و پر آب و دوتای دیگر خشک است. در حوض‌ها دستکاری‌هایی دیده می‌شد و نشان می‌داد که دست انسان در آن دخالت داشته است.
قلعه اسرارآمیز
در جلو دهانه غار، دیواری سنگی دیده می‌شد که فرو ریخته بود و به روی قسمتی از این دیوار، نوشته‌ای به خط میخی بود و در وسط دیوار، پله‌هایی از گچ و سنگ به چشم می‌خورد. قلعه اسرارآمیز در انتهای غار بود، در این غار، عده‌ای زندگی می‌کنند که به آنها غارنشین می‌گویند، اسم این غار آنطور که کوه‌نشینان می‌گویند «دادبنیان» است.
آب گوارا
کوه‌نشینان می‌گویند: «وجود آب گوارای این غار، باعث شد که به اینجا کشیده شویم و از وجود قلعه، مطلع گردیم و علت اینکه بیشتر افراد کوه‌نشین در دور و بر این قلعه به سر می‌برند همین آب گواراست.»
در میان کوه‌نشینان، یک نصفه روز بودیم و هرچه جالب به نظر می‌رسید، یادداشت می‌کردیم و یا عکس می‌گرفتیم. وقتی به قریه عماده، نزدیک‌ترین آبادی به مسکن کوه‌نشینان، رسیدیم یکی از آنها گفت: «کوه‌نشینان مجموعا ۸۰۰ نفر هستند که از دو طایفه تشکیل شده‌اند. آنها هنوز برای معاشرت با مردم، علاقه نشان نمی‌دهند و به اصطلاح خود می‌گویند فقط هر کس در کوه زندگی کند «آدم» است و لاغیر.»
کوه‌نشینان می‌گویند وقتی در کوه بودیم، هر کدام‌مان روزانه ۱۰۰ ریال در آمد داشتیم و کار می‌کردیم ولی از وقتی که تعدادی از ما به آبادی آمده‌اند هیچ دستمزدی ندارند و معلوم نیست تکلیف ما چه می‌شود، به همین دلیل است که علاقه‌ای برای آمدن به آبادی نداریم.
آثاری که در غار بنوو به جا مانده است حکایت از آن دارد که این غار قرن‌ها پیش از ورود اسلام، محل سکونت قبایلی بوده است که با آمدن اسلام به جاهای دیگر خارج از ایران کوچ کرده‌اند.
این غار دارای کتبیه‌هایی به زبان پهلوی باستان است و چهار طاقی‌هایی مربوط به دوران ساسانیان در نزدیکی آن قرار دارد که دقیقأ این ویژگی غار بنوو همان است که از گردشگران و ماجراجویان دعوت می‌کند برای سفر و گشت و گذار در دل بنوو، تشریف فرما شوند.
اما اینکه چگونه به این غار شگفت‌انگیز سفر کنید خیلی سخت و پیچیده نیست،کوله بار سفر ببندید و از روی نقشه ای که در ذهن دارید و یا روی کاغذ نقشه و یا نقشه GPS لارستان را پیدا کنید و به سمت آن حرکت کنید حدودأ ۹۰ کیلومتر از لارستان به سمت بخش صحرای باغ این شهرستان به بنوو نزدیک می شوید.
مسیرتان را به سمت عمادشهر مرکز بخش صحرای باغ لارستان طی کنید اینجا تقریبأ در فاصله یک قدمی غار کهن بنوو قرار دارید، می توانید بمانید و کمی استراحت کنید و سپس رهسپار شوید البته از میزبانی مردم خونگرمشان بی‌بهره نمی‌مانید.
فقط ۸ کیلومتر دیگر را شما می‌توانید با ماشین طی کنید پس از هشت کیلومتر که از عمادشهر گذشتید دیگر مسیر پیاده روی شروع می شود البته اگر پیاده روی برایتان سخت است هم نگران نباشید چرا که در طول مسیر آنقدر منظره های شگفت انگیز خواهید دید که متوجه خستگی و گذر زمان نیستید.
وجود دشتی سرسبز و خرم با درختان خاص این منطقه از جمله انجیر کوهی،کنار و بوته های گیاهی با وفور بابونه وحشی جاذبه‌ای است که حس ناب طبیعت گردی را در شما زنده و بوی خوش این گیاهان روح و مشامتان را جان می بخشد.در مسیر پیاده روی غار بنوو از چند برکه و آب انبار عبور می کنید که باز هم اگر خسته شدید آنجا مجالی برای استراحت است.
اینجا طبیعت هم مثل غار شگفت‌انگیز است در طول مسیر شما جلوه هایی را می بینید که هم شگفتی های جهان و هم برخی ضرب المثل ها را برایتان تداعی می‌کند، درختانی که از لای سنگ سربرآورده و رشد کرده اند عجیب معنی استقامت می دهند، به نظرم شما هم وقتی این جلوه ها را ببینید انعکاسی از امید برایتان تجلی کند.
بالاخره پس از یک ساعت و نیم پیاده روی شما به غار باستانی و سراسر عجیب بنوو رسیده اید و وقت آن است که کمی هم در تاریخ و جغرافیا سیر کنید و عجایب آن را هم ببینید. البته می توانید ابتدا جرعه ای از آب شیرین غار بنوو بنوشید تا خنکای آن روح نوازتان شود؛ جالب است بدانید این آب شیرین در منطقه ای قرار دارد که آب آن شور است و چشمه غار بنوو حتی در فصل های خشکسالی هم دارای آب شیرین است.
درون غار هوای بسیار خنک و مرطوبی در جریان است که حسابی حال و هوایتان را جا می آورد، کف غار ناهموار است و شیب آن به سمت دهانه غار است البته پیمودن این غار نیاز به ابزار فنی خاصی ندارد.
در این غار روزگاری بیش از ۲۴ حوض برای جمع‌آوری آبی که در طول سال از سقف غار به صورت قطره ای می‌چکد توسط ساکنان اولیه آن ساخته شده بود که در حال حاضر تعدادی از آنها از بین رفته است و آن عده ای که سالم مانده است به روال گذشته عشایر ساکن در این محل از آب های جمع‌آوری شده آن استفاده می کنند.
کناره‌های دیوار غار دوازده حوضچه آب تقریبا به ابعاد ۵ در ۳ و در راستای جنوبی هفت حوضچه به ابعاد ۵ در ۴ متر وجود دارد که در ضلع غربی آن ۴ پلکان با خیز ۳۰ سانتی‌متر ساخته شده است.
در بنوو که باستان شناسان آن را پدیده ای شگفت می دانند که هر سه سبک گردشگری تاریخی، طبیعی و جغرافیایی را دارد نمادهایی از وجود دین شیواپرستی وجود دارد، شیوا یا خدای درهم کوبنده هنگامی که خشم می‌گیرد نماد نابودی ظلم و ستم است.
در کناره این غار باستانی معبدی هم داشته که بیشتر به آتشکده شباهت داشته است اما متأسفانه در حال حاضر بر اثر بی توجهی ها از بین رفته است.در بخش‌هایی از دیواره‌های اطراف غار نیز نوشته‌هایی به خط عبری دیده می‌شود.
شما با یک سفر به غار عظیم و کهن بنوو در بخش صحرای باغ لارستان می توانید هم از طبیعت لذت ببرید و هم بسیاری اطلاعات تاریخی و جغرافیایی به دست بیاورید.
پس از گشت و گذار در دل غار بنوو می توانید در سایه سار آن بنشینید و از این طبیعت زیبا و بکر در سکوت محض لذت ببرید و آنچه بشنوید صدای آب و پرندگان خوش آواز باشد.
البته توصیه این است که قبل از تاریک شدن هوا به سمت شهر برگردید و شب را به دلیل در امان ماندن از نیش احتمالی حشرات در غار نمانید.
به گزارش اول فارس، غار باستانی و با عظمت بنوو یکی از آثار ملی به ثبت رسیده ایران با شماره ۳۰۱۱۹ که متأسفانه با وجود قدمت بسیار، این منطقه چندان مورد توجه مسوولین و نهادهای ذیربط قرار نگرفته است تا بر جاذبه های گردشگری بیش از پیش آن بیفزایند و زمینه ارتقای آن را فراهم کنند و در سایه بی توجهی‌ها آثار کندوکاوهای غیر مجاز افراد سودجو در جای جای این مکان باستانی به چشم می‌خورد!!
سرگذشت تنها مرد ایرانی که ۲۵۵۰ سال پیش فرعون مصر شد
ایرانی
تاریخ : ۲۹ - خرداد - ۱۴۰۲
آقامهدی دمت گرم حرف قشنگی گفتی
مهدی
تاریخ : ۵ - خرداد - ۱۴۰۲
من از مسوولان سایت تقاضا میکنم اسم سایت را بگذارید اول تورک بلکه این بندگان خدا دست از سر ما بردارند یعنی همه چیز فارس رو میگن مال ما بوده یا ما بودیم اونجاهایی هم که دیگه نمی‌دونن چی بگن مزخرف می‌بافن مثل کامنت بالا
تورک شیراز
تاریخ : ۲ - خرداد - ۱۴۰۲
اینم بزنید به نام هندوها و زبان سانسکریت تا ببینیم تحریف تاریخ چه سودی برایتان دارد؟
جاسم
تاریخ : ۳۱ - اردیبهشت - ۱۴۰۲
جای خوبیه ولی ازوقتی سرزبونها افتاده و گردشگر زیاد شده متاسفانه به علت بیتوجهی بزرگان و رعایت نکردن گردش گران طبیعت بکر و دستنخورده دیگه فکرنکنم مونده باشه اونجا
سرگردان
تاریخ : ۳۰ - اردیبهشت - ۱۴۰۲
هرچ بود جارو کردین تهش گذاشتین واسه رعیت بدبخت