دریاچهٔ مَهارلو که به نام دریاچهٔ نمک نیز شناخته می‌شود، از دریاچه‌های استان فارس در ایران است. این دریاچه در ۲۰ کیلومتری جنوب شرق شیراز میان این شهر و سروستان قرار گرفته و مساحت آن ۶۰۰ کیلومتر مربع است. بیشترین طول این دریاچه ۲۸ کیلومتر و بیشترین عرض آن ۱۵ کیلومتر است و ژرفای آن در عمیق‌ترین بخش به ۳ متر می‌رسد.

سه رودخانه فصلی خشک شیراز، سلطان‌آباد و سروستان دریاچهٔ مهارلو را تغذیه می‌کنند. مهم‌ترین گونهٔ پرنده این دریاچه فلامینگو است. آنقوت، تنجه، کاکایی و گیلانشاه، سلیم، آبچلیک، حواصیل، اردک سبز و مرغابی دیگر پرندگان ساکن دریاچهٔ مهارلو هستند. آب این دریاچه بسیار شور و از نوع کلرید سدیم، منیزیم و سولفات سدیم است و در فصل‌های خشک سال، یکی از کانسارهای بزرگ نمک ایران به‌شمار می‌رود. به دلیل شوری بالا هیچ گونه ماهی در این دریاچه زندگی نمی‌کند. در گوشه و کنار محیط آن نیز می‌توان گونه‌های مختلف دوزیستان، خزندگان و پستانداران را یافت.

این دریاچه با ابعاد ۲۸ در ۱۵ کیلومتر و مساحت ۶۰۰ کیلومتر مربع در ارتفاع ۱٬۴۶۱ متری از سطح دریا در ۲۰ کیلومتری جنوب‌شرقی شهر شیراز و در باختر دریاچهٔ بختگان قرار گرفته‌است. دریاچهٔ مهارلو خاوری‌ترین بخش جلگهٔ شیراز است. مهارلو دارای آبی بسیار شور است و در فصل‌های خشکی یکی از کانسارهای بزرگ نمک ایران به‌شمار می‌آید.

شکوفه های بهاری درختان در کنار دریاچه مهارلو که در اثر بارشهای زمستانی پر آب شده ، روزهای متفاوتی را در آخرین روزهای زمستانی برای شهروندان شیرازی رقم زده است. 

عکسی دیده نشده و باورنکردنی از شیراز در ۱۲۱ سال پیش