نزدیک شدن به این درخت باعث مرگ شما می شود + عکس

درخت منشینیل (Hippomane mancinella) ممکن است گیاهی در معرض خطر نابودی باشد، اما هرکسی که به آن دست بزند به سرنوشت بدی دچار می شود. به این دلیل که این گیاه نادر استوایی که میوه های فریبنده ای شیرین هم دارد، یکی از سمی ترین درختان روی زمین است.

تنظیم: هوشنگ جهانبخش|به گزارش اول فارس ، درخت Manchineels در زیستگاه های بومی رویش  خود، خاک های شنی و حرا در جنوب فلوریدا، دریای کارائیب، آمریکای مرکزی و شمال آمریکای جنوبی درختانی بدنام هستند.

بسیاری ازاین درختان با علائم هشدار دهنده برچسب گذاری شده اند. به گفته محققان، کریستف کلمب، استعمارگر و کاشف بدنام قاره آمریکا که میوه درخت را «مانزانیلا د لا مورته» یا «سیب کوچک مرگ»  را نامیده است. اما جدای از مسموم کردن گاه به گاه مردم ، توریست ها و شخصیت های ادبی، منشینیل همچنین  رکورد جهانی گینس را برای “خطرناک ترین درخت” را نیز دارد.

کدام قسمت  درخت منشینیل سمی تر است؟

میوه ها آشکارترین تهدید هستند. این میوه‌های خوش‌بو که شبیه یک خرچنگ سبز کوچک است که عرض آن فقط ۲.۵ یا ۵ سانتی متر است، می‌تواند با یک گاز گرفتن ساعت‌ها عذاب – و احتمالاً مرگ – ایجاد کند.

نیکولا استریکلند رادیولوژیست در سال ۲۰۰۰ در مقاله ای در مجله پزشکی بریتانیا در مورد خوردن منشینیل نوشت: “من با عجله از این میوه گاز گرفتم و آن را به طرز دلپذیری شیرین یافتم.” “لحظه‌ای بعد متوجه احساس فلفلی عجیبی در دهانمان شدیم که به تدریج به سوزش، پارگی و گرفتگی گلو تبدیل شد. علائم طی چند ساعت بدتر شد تا اینکه به‌دلیل درد طاقت‌فرسا و درد شدید به سختی توانستم غذای جامد را قورت دهیم. احساس یک توده بزرگ انسدادی حلق.”
با این حال، سیب های سمی تازه اول دردسر هستند. هر قسمت از  درخت منشینیل سمی است و به گفته موسسه علوم غذایی و کشاورزی فلوریدا، “دست زدن و خوردن هر قسمت از این درخت ممکن است کشنده باشد.” این شامل پوست، برگ ها و شیره شیری است که یک قطره آن می تواند پوست افرادی را که به دنبال سایه هستند، بسوزاند. حتی بدون دست زدن به خود درخت، مردم (و رنگ ماشین) توسط شیره غلیظ و سوزاننده سوزانده شده اند، زیرا باران آن را از شاخه های بالای سر می شوید.

موسسه علوم غذایی و کشاورزی فلوریدا گزارش می دهد که “ایستادن زیر درخت در هنگام طوفان باران می تواند باعث درد و تاول های طاقت فرسا شود.” و “حتی سوزاندن چوب باعث آزاد شدن سموم می شود که می تواند باعث کوری کسانی شود که خیلی نزدیک به دود می ایستند.”
سموم گیاهی معمولاً برای دفاع تکامل می یابند، اما مشخص نیست که چرا منشینیل تا این حد افراط کرده است. این که محل ساحلی آن به دانه‌هایش اجازه می‌دهد تا از طریق دریا – گاه در سراسر خلیج مکزیک – به جای حیوانات سفر کنند، احتمالاً با آن ارتباط دارد.

دردها و اثرات جانی نزدیک شدن به منشینیل
این درخت حاوی ترکیبی از سموم از جمله هیپومانین A و B و همچنین برخی از سموم است که هنوز شناسایی نشده است. علائم مسمومیت از تماس با شیره از بثورات و سردرد تا درماتیت حاد، مشکلات تنفسی شدید و “کوری دردناک موقت” متغیر است. سوزاندن یا خرد کردن چوب توصیه نمی شود، زیرا دود و خاک اره آن پوست، چشم ها و ریه ها را می سوزاند.

نلیس اضافه می کند که خوردن این میوه “سیب ساحلی” معمولا باعث درد شکم، استفراغ، خونریزی و آسیب دستگاه گوارش می شود. مرگ به طور گسترده ای یک خطر جدی است که افراد را دچار می کند . جدای از خطر کوتاه مدت، برخی از ترکیبات منشینیل ممکن است سرطان زا باشند و باعث رشد تومورهای خوش خیم و بدخیم شوند.

مشهورترین قربانی منشینیل احتمالاً فاتح خوان پونس د لئون است که اولین سفر اروپایی به فلوریدا را در سال ۱۵۱۳ رهبری کرد. او هشت سال بعد برای تصرف شبه جزیره بازگشت، اما تهاجم او با مقاومت مبارزان کالوسا روبرو شد.

خوان پونس د لئون احتمالاً توسط تیری که شیره درخت مانچینیل به آن منتهی شده بود کشته شد.

برخی از مردم بومی کارائیب از شیره منشینیل برای ساختن تیرهای سمی استفاده می‌کردند، و یکی از این تیرهای شیره‌دار در طول نبرد سال ۱۵۲۱ به ران پونس دی لئون برخورد کرد. او با نیروهایش به کوبا گریخت و در آنجا بر اثر جراحات جان باخت.

کاربردهای عملی منشینیل

Manchineel همچنین مزایایی برای انسان دارد. به طور معمول یک درختچه تنومند است و می تواند تا ۱۵ متر رشد کند و الوار سمی تولید کند که مدت هاست نجاران کارائیب را وسوسه کرده است. و با وجود خطر، قرن‌هاست که مردم از منشینیل برای ساخت مبلمان استفاده می‌کنند و چوب را با دقت می‌برند و سپس آن را در آفتاب خشک می‌کنند تا شیره سمی آن خنثی شود. مردم بومی حتی از منشینیل به عنوان دارو استفاده می کردند، از جمله صمغ برای ادم و میوه های خشک آن به عنوان مدر.

اگرچه شیره منشینیل برای پرندگان و بسیاری از حیوانات دیگر سمی است، اما برخی از موجودات وجود دارند که به نظر نمی رسد منشینیل به آنها آسیب وارد کند. به عنوان مثال، گارروبو یا ایگوانای راه راه آمریکای مرکزی و جنوبی به خوردن میوه منشینیل معروف است و گاهی اوقات حتی در میان تنه درخت زندگی می کند.

مردم تمایل دارند از منشینیل فرار کنند ، هم به دلایل گفته شده و هم به این دلیل که حتی این درخت سمی خدمات اکوسیستمی را ارائه می دهد. به عنوان مثال، این بادگیر طبیعی است و با فرسایش ساحل مبارزه می کند، به عنوان مثال، یک خدمت مفید در مواجهه با افزایش سطح دریا و طوفان های بزرگتر اقیانوس اطلس. و از آنجایی که بیوتوکسین‌ها می‌توانند الهام‌بخش پیشرفت‌های علمی مفیدی مانند آفت‌کش‌های ایمن‌تر از زهر عقرب یا داروی درد حلزون‌های مخروطی باشند، احتمالاً ارزش نگه داشتن منشینیل را دارد.

به گفته دانشگاه فلوریدا، مردم بومی در فلوریدا و کارائیب از این درخت برای کشتن دشمنان خود با فرو بردن نوک پیکان خود در شیره سمی یا بستن مردم به درخت برای تضمین مرگ عذاب آور استفاده کردند.

حفاظت از درخت منچینیل
مسمومیت به یک مسئولیت برای منشینیل ها در فلوریدا تبدیل شد، جایی که تلاش های ریشه کنی و از بین رفتن زیستگاه آن را در فهرست گونه های در معرض خطر قرار داد.

اگرچه منشینیل کمتر از گیاهان سمی مانند پیچک سمی یا شوکران مشهور است، اما منشینیل حداقل در میان گیاهان در معرض خطر انقراض شهرت نسبی دارد، که اکثر آنها به طور عمومی ناشناخته هستند. احترام محلی به خطرات و همچنین مزایای آن، ممکن است آن را نسبت به گیاهان در خطر انقراض با قدرت و قدرت آتش کمتر برتری دهد.

سوالات متداول در مورد درخت منشینیل

در صورت تماس با درخت منشینیل چه باید کرد؟
در صورت تماس با هر گیاه سمی، مرکز کنترل بیماری توصیه می‌کند با یک صابون چربی‌گیر خوب یا بهتر است با الکل بشویید. در صورت لزوم زیر ناخن های خود را اسکراب کنید. سپس خارش و سوزش را با کمپرس مرطوب، حمام بلغور جو دوسر و یک آنتی هیستامین از بین ببرید. اگر شدید است به اورژانس مراجعه کنید.

درخت منشینیل برای چیست؟
درخت منشینیل غذا و زیستگاه برخی از گونه هایی را فراهم می کند که از سمیت آن مصون هستند. همچنین با فرسایش ساحل مبارزه می کند و به عنوان بادگیر طبیعی عمل می کند که در طوفان های گرمسیری مفید است.

آیا درختان منشینیل حیوانات را مسموم می کند؟
درختان منشینیل برای پرندگان سمی هستند، اما نه ایگوانای راه راه آمریکای مرکزی و جنوبی، که در واقع در میان این درختان می خورد و زندگی می کند.