ندا رحمانی، تنها راننده زن ناوگان اتوبوسرانی جاده ای استان زنجان است که از سال ۹۸ فعالیت رسمی خود را به عنوان راننده اتوبوس آغاز کرده و تا امروز سفرهای مختلفی رفته که همین اواخر، سفر اربعین اش خاطره ساز شده است.

به گزارش اول فارس به نقل از راهداری زنجان، رحمانی با سرسختی خود در برابر قضاوت های سطحی انگارانه برخی از مردم تلاش کرده حضورش را در جامعه روزبه روز جدی تر کند. آنچه در ادامه می آید، حاصل گفتگوی ما با این بانوی اتوبوسران است.

زنجان- مهران، زنجان- مهران تنها صدایی است که در ترمینال می پیچد، مسافری نیست، سالنی که روزهای گذشته امکان تردد در آن نبود حالا جز صدای کشیده شدن کفش های راننده بر زمین صدایی نمی شنوی.

بر روی نیمکت نشسته و عقربه های ساعت را دنبال می کنم، کمی بعد صفحه گوشی را چک می کنم تا شاید خبر از رسیدن دهد، بلند می شوم و به سمت ایستگاه همسفر می روم، پیگیر اتوبوس خانم راننده ام، اتوبوسی به رنگ نارنجی که در امتداد دیگر اتوبوس ها پارک شده است، پس از دقایقی انتظار سلام گرمش نشان از رسیدن می دهد.

-خانم رحمانی؟

– بله خودم هستم.

– (با لبخنده) منتظر بودم با خانمی درشت هیکل روبرو شوم!

– همیشه محاسبات درست از آب در نمی آید.

می خندد و مشتی وار دست می دهد.

– بله، دقیقا همینطور است.

هیجان زده می شوم و با شور و شعف می گویم: بسیار خوشحالم با بانوی جسور و پر انرژی مصاحبه می کنم.

– نظر لطف شماست.

پشت رول می نشیند و با نجابت می گوید: هستم در خدمتتان.

از او می خواهم در مورد چگونگی ورودش به این شغل بگوید: استعداد و علاقه شدیدی به رانندگی داشتم، همین علاقه باعث شد از پدرم رانندگی را یاد بگیرم. او مرا همراهی می کرد تا به این مرحله رسیدم؛ در واقع مشوق من در گرفتن گواهینامه، خانواده و پدرم بودند.

– واکنش مردم نسبت به یک راننده زن چگونه است؟

مردم اوایل کارم هنوز نسبت به این مساله که یک زن راننده است، ذهنیت خوبی نداشتند و واکنش های بدی نشان می دادند. این واکنش ها هیچ تاثیری در من نداشت چرا که هیچ انتظاری از بقیه ندارم. در حال حاضر هم وقتی شروع به رانندگی می کنم، مسافران دچار ترس می شوند و این ترس مسافران را در گردنه ها و قسمت های صعب العبور جاده ها بیشتر حس می کنم. ولی بعد از کمترین زمان برای آن ها عادی می شود، به طور کلی برخوردها متفاوت است و باید صبور بود.

این راننده اتوبوس می افزاید: در بیشتر مواقع رفتارها محترمانه است و حتی مرا تشویق می کنند اما گاهی هم عده ای انتقاد می کنند. البته من به این حرف ها اهمیتی نداده ام و اجازه نمی دهم این صحبت ها روی تصمیمم اثر گذارد چون معتقدم زنان باید پا به پای مردان نه سایه به سایه آن ها حرکت کنند و یقین دارم رفته رفته واکنش مردم بهتر می شود.

ندا رحمانی در خانواده ای که همه راننده هستند بزرگ شده و به گفته خودش «خانواده بنی هندلیم»، پدر، عمو و عموزاده ها همه راننده ماشین سنگین هستند.

می پرسم: گواهی پایه یک را پس از چند بار آزمون دریافت کردید؟ می گوید: با علاقه و پشتکاری که داشتم تمرین هایم را به خوبی انجام می دادم و از سختی کار خسته نمی شدم. آزمون شهری را همان بار اول قبول شدم؛ آزمون تپه را پس از ۱۳ بار آزمون توانستم موفق شوم.

وی ادامه می دهد: از سال ۹۸ تاکنون با اتوبوس رانندگی می کنم هر چند بیشتر با هدف باری گواهی نامه گرفتم و دوست دارم تریلی داشته باشم ولی اینکه چطور شد سر از اینجا در آوردم، نمی دانم! ولی اینکه روزی Fh ۵۰۰ بگیرم و مسیر ایران اروپا کار کنم برایم آرزو است.

رحمانی در پاسخ به این سوال که در صورت ازدواج این اجازه را به فرزندتان می دهید که به این شغل رو آورند می گوید: مادر خوب باید به علایق فرزندانش توجه کند و من هم سعی می کنم به خواسته ها و علایق فرزندم توجه کنم همان طور که من دوست داشتم خودم زندگی را تجربه کنم و به چیزهایی که دوست دارم برسم. معتقدم فرزندم هم باید این آزادی را داشته باشد تا به آنچه می خواهد برسد. قطعا محاسن، معایب و مشکلات کار را به او می گویم و اگر به وقتش این علاقه پایدار بود، اجازه خواهم داد این شغل را انتخاب کند.

وی ادامه می دهد: من چند سال است با شرکت حمل و نقل کار می کنم و مسئولان باید وام های کم بهره برای رانندگان خودروهای سنگین پیش بینی کنند تا آن ها بتوانند برای خرید و یا شراکت در خرید خودرو سنگین اقدام کنند.

وی در پاسخ به این سوال که تا کنون تصادف کرده اید، عنوان می کند: شکر خدا تاکنون اتفاق ناگواری در جاده برایم نیفتاده است و تا به حال تصادف نکرده ام و عامل تصادف هم نبوده ام.

وی درباره همکاری خانواده اش در شغل رانندگی می گوید: خانواده من نه تنها مشکلی با رانندگی من نداشته اند، بلکه همواره حمایت کرده اند و تشویق های آنها موجب پیشرفتم شده است.

– آیا درآمد پایین این شغل نسبت به زحمات آن باعث آزارتان نیست؟

نخیر من فوق لیسانس حقوق دارم اگر به موضوع درآمد فکر می کردم به راحتی می توانستم دفتر وکالت بزنم ولی به خاطر علاقه ای که به رانندگی با اتوبوس داشتم این کار را با تمام سختی هایش به جان خریدم. علاقه شدیدم به حرفه ام اجازه نمی دهد لحظه ای احسای خستگی داشته باشم.

– در بین راه اگر اتوبوس دچار مشکل شود چه می کنید؟

دست به آچارم و سعی می کنم مشکل فنی پیش آمده را حل کنم در غیر اینصورت با تماس تلفنی و مشاوره گرفتن سعی می کنم مشکل را برطرف کنم چون به عنوان یک راننده، همواره مسئولیت بالایی برای سلامت جان مسافرانم دارم.

این راننده بانو بیشتر در مسیر زنجان_سنندج و زنجان_رشت کار می کند. اخیرا او در انتقال مسافران اربعین نیز نقش به سزایی داشته و از ۲۷ مرداد، ۱۶ سرویس رفت و برگشت را به تنهایی جابه جاکرده است.

او تنها دلیل این کار را عشق و علاقه به اباعبدالله الحسین(ع) عنوان می کند و می افزاید، صحنه هایی که در این چند روز دیدم غیر قابل وصف است، هر کسی با خودش زمزمه می کرد، ذکر می گفت و صلوات می فرستاد و از شوق رسیدن به حرم به وجد می آمد و خستگی راه را نمی شناخت. گرسنگی، گرما، تشنگی، طولانی بودن راه، گرد و غبار و طوفان همه را پس می زدند و دلشان عجیب هوایی شده و دیوانه وار برای رسیدن تقلا می کردند. در یکی از این سفرها بیماری عازم بود که با ممانعت کادر درمان مقابله کرد تا خود را به کربلا برساند، دیدن همه اینها برای من، سختی رانندگی و بی خوابی ها را آسان می کرد.

مطالب مهم مرتبط اول فارس را بخوانید:

(+تصاویر) یک زن استان فارسی اولین کاپیتان زن کشتی ایران و خاورمیانه

فروش کامیون فورس ۶ تن خوابدار ؛ نقدی و اعتباری ، تحویل فوری با سود صفر

 کانال تلگرام 

 کانال واتساپ 

 کانال ایتا

کانال سروش 

 کانال روبیکا

کانال بله