مجید خالقیان ، دانش آموخته کارشناسی ارشد تاریخ، دانشگاه تهران در خردگان نوشت:

شاید نوشتارها و پیام‌هایی دیده باشید که درباره روز برادر و خواهر در ایران باستان سخن می‌گویند؛ در واقع این روز برداشتی از خُرم روز (یکم دی ماه) و روز بعد از شب یلدا می‌باشد.

ابوریحان بیرونی در اثر بسیار ارزشمندش یعنی «آثار الباقیه»، رسم بسیار زیبایی درباره خرم روز آورده است. این دانشمند بزرگ نوشته است:

در این روز عادت ایرانیان چنین بود که پادشاه از تخت شاهی به زیر می آمد و جامه سپید می‌پوشید و در بیابان بر فرش‌های سپید می‌نشست… پادشاه با دهقانان و برزیگران مجالست می‌کرد و در یک سفره با ایشان غذا می‌خورد و می‌گفت: «من امروز مانند یکی از شما هستم و من با شما برادر هستم زیرا قوام دنیا به کارهایی است که به دست شما می‌شود و قوام عمارت آن هم به پادشاه است… من که پادشاه هستم با شما برزیگران برادر خواهم بود و مانند دو برادر مهربان خواهیم بود به خصوص که دو برادر مهربان، هوشنگ و ویکرد چنین بودند…» (بیرونی، ۱۳۸۹: صص ۳۴۴ و ۳۴۵).

با توجه به آنکه در منابع تاریخی و اسطوره‌ای ایرانیان از پادشاهان بانو یاد می‌شود (همانند همای چهرزاد و پوران دخت) و اگر پادشاه بانو را در این متن در نظر بگیریم، مهرورزی پادشاه در جایگاه خواهر مردمان هم به ذهن می‌آید.

آرزوی روزهایی پر مهر برای شما داریم…