درفش فرمانروایان ایران در طول دوره‌های گوناگون دستخوش تغییرهای بسیاری گشته‌است. درفش هخامنشیان، درفش شهباز نام داشته‌است که شهبازی با بال‌های گشوده و قرص خورشیدی پشت سر آن بوده‌است. به باور برخی کسان، در زمان اشکانیان پرچمی با نماد خورشید به‌کار می‌رفته‌است؛ ولی برخی دیرینگی درفش کاویانی را به روزگار اشکانی می‌رسانند. همچنین، درفش کاویانی درفش ساسانیان نیز بوده‌است. این درفش چهارگوش بوده و بر روی پایه‌ای حمل می‌شده‌است.

طرحی از کاخ تاچارا در نخت جمشید توسط چارلز چیپیز

در کاوش‌های باستان‌شناختی گورستانی در شهداد استان کرمان که به سال ۱۳۵۰ ه.ش انجام شده‌است، درفشی مفرغی یافته شد که به «درفش شهداد» معروف شده‌است و نشان دیرینگی کاربرد درفش در ایران می‌باشد. همچنین، در اوستا، یسنه، هاتِ ۱۰، بندِ ۱۴ از درفشی به شکل گاو (گاودرفش) یاد شده‌است.

درفش شهداد برنزی

سلسله هخامنشی عقاب را به لحاظ اینکه میان مخلوقات روی زمین قوی ترین بینائی را دارد و به ارتفاع میرود تا بتواند همه جوانب را ببیند انتخاب نمودند.

دایره بالای سر عقاب سمبل تفکر بیرنگری و سه بعدی داشتن و در دست های عقاب سمبل هدیای آزادی و رفاه ملی بود که برای مردم سرزمین خود به ارمغان می آورد.

پادشاهان هخامنشی بخصوص کورش بزرگ دور اندیشی و سه بعدی نگری فکری داشته با شعار آزادی و رفاه ملی سرزمین ایران که در موارد زیادی با مقاومت خیلی کم از طرف نیرو های مخالف مواچه میشد گسترش یافت.

پرچم دوران هخامنشیان 

پلاک یافت‌شده در تخت جمشید که درفش شهباز نام دارد و نماد شاهنشاهی هخامنشیان بوده‌است.

پلاک هخامنشی یافت شده در تخت جمشید در موزه ملی تهران نگهداری می شود.
پرچم دوران هخامنشی  یک شهباز با بال‌های گشوده با قرص خورشیدی در پشت سر آن بوده‌است.

درفش شهباز پارسه به سنت‌های ایرانی مندرج در اوستا دربارهٔ ارتباط پرندهٔ وَرِغنه و فره پیوند دارد.

کوروش بزرگ بنیانگذار امپراطوری هخامنشیان چگونه از دنیا رفت؟

آنچه ایرانیان باید در باره اشکانیان( امپراتوری پارت ها)  بدانند+ فیلم