چیزهایی راجع به این تونل توی شیراز نوشتند درسته ؟

این عکس و مطلب را یک شهروند شیرازی برای ما فرستاده که منتشر می کنیم.

باسلام .ضمن تشکر از خبراتون تونل اول کوهسار مهدی خاموشی کامل است .

تونل دوم گاردیل لوله داخل تونل بزرگ مدتی است خراب یا سرقت رفته و شهرداری علی رغم اطلاع رسانی کاری انجام نمی دهد و باعث تصادف خودرو ها میشود .لطفا اطلاع رسانی کنید..

به گزارش اول فارس ، این عکس و مطلب را یک شهروند شیرازی برای ما فرستاده که جهت اطلاع مسئولین خوب شهر شیراز منتشر می کنیم که مربوط تونل شهید غیبی شیراز در کوهسار مهدی هست.یاد همه شهدای خوب ، عزیز و رشید استان فارس در آستانه هفته دفاع مقدس گرامی باد.

شاید شما دوست داشته باشید بدونید شهید محمد غیبی که این تونل بنام پر افتخار ایشان است کیست. این مطلب را تا آخر بخونید

به گزارش اول فارس ، در اول خرداد ماه سال ۱۳۴۰در حالی که شهر شیراز سرمست از عطر نارنج و بوی گل سرخ، پذیرای رندان دلسوخته عالم بود، دلاور مردی از تبار شقایق پا به عرصه حیات گذاشت تا افتخار شهر و دیار خود باشد. محمد هدیه ای غیبی و آسمانی بود که به خانواده ای متدین و مذهبی در شیراز عطا شد.

شهید محمد غیبی دوران کودکی را در زادگاه خود شیراز و در جوار بارگاه ملکوتی شاه چراغ احمد بن موسی(ع) گذراند و در هفتمین بهار زندگی پا به حیطه علم و فضل و دانش گذاشت. دوران تحصیل را تا سوم متوسط ادامه داد و این در حالی بود که کشور اسلامی مان در بحبوحه انقلابی عظیم، می رفت تا آخرین ریشه های فساد و تباهی را از باغ خزان رسیده میهن برکنده و نظامی الهی و آسمانی را بنیان نهد. شهید غیبی همدوش و هم صدا با امت اسلامی و با شرکت در تظاهرات و راهپیمایی های ضد رژیم و با پخش اعلامیه های حضرت امام(ع) دین خود را به اسلام و انقلاب ادا نموده و از هیچ کوششی در جهت اعتلای فرهنگ اسلام در جامعه دریغ نداشت.

سردار شهید محمد غیبی جزء اولین کسانی بود که پس از آغاز جنگ، عاشقانه پا به عرصه های نبرد گذاشت و تا لحظه شهادت بطور مستمر در جبهه های حق علیه باطل به دفاع از نظام و ولایت پرداخت. وی در غالب عملیاتها از جمله عملیاتهای فتح المبین، بیت المقدس، بدر و کربلای ۴ و ۵ شرکت داشت و به علت استعداد های درخشانی که از خود بروز داد از همان ابتدا مسؤولیتهای مهمی بر عهده او نهاده شد:

مدتی مسؤولیت گردانهای قائم را به عهده داشت و مدتی نیز قائم مقام تیپ امام حسن(ع) بود.

سردار محمد غیبی که بارها پیکر مطهرش آماج تیر و ترکش دشمن بعثی قرار گرفته بود سرانجام در تاریخ بیست و پنج دیماه هزار و سیصد و شصت و پنج آخرین زخم نیاز را بر جان پذیرفت و در بارگاه بی نیاز سر بر آستین لایزال گذاشت و به نام مقدس شهید، افتخار یافت.

بیست و پنجم دیماه همچین یادمان پرواز ملکوتی دیگر یاران عاشق او از جمله سرداران شهید هاشم اعتمادی و جواد روزیطلب است که همه بر اثر آتشبار مسلسل یکی از نوادگان شیطان پلید بعثی، چون سروی استوار بر خاک خونین شلمچه فرو افتادند.

از شهید غیبی فرزندی به نام محمد حسن به یادگار مانده است که شهید قبل از شهادت نام مبارک خود را بر او نهاد.

تواضع و فروتنی، ایمان و اخلاص، زیبنده معنویت مردی بود که به جمال فقر و سادگی آراسته بود و اینک از آنهمه خوبی خاطراتی زخمی مانده است و لبانی متبسم که چهره آسمانی او را در قالب کهنه دلهامان روحانیتی خاص بخشیده است :

من هم شهید داده ام ای زخم نامراد دل داده ام به او دل در خون تپیده را

آخر مگر نه مثل تو مصلوب کرده ام در قـاب درد چهره مـردی تکیـده را

اما شهیـد من شبی آرام سر نکـرد اندوه تیــغ های غـلاف آرمیــده را

هر شب به یاد سبز کسی تیغ بسته بود خون می شکفت نقش بهاری ندیده را