غزل حافظ: تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود

غزل شماره ۲۰۵ حافظ در زمانی که شاه شجاع حکومت شیراز را به برادرش شاه محمود سپرده و خود به ابرکوه رفته سروده شده است. حافظ خود را بنده و غلام پیر مغان می‌داند. پیر مغان یا پیشوای زردشتیان کسی بوده که می می‌فروخته است و حافظ با اعلام بندگی، خود را شراب‌خوار معرفی می‌کند […]

غزل شماره ۲۰۵ حافظ در زمانی که شاه شجاع حکومت شیراز را به برادرش شاه محمود سپرده و خود به ابرکوه رفته سروده شده است. حافظ خود را بنده و غلام پیر مغان می‌داند. پیر مغان یا پیشوای زردشتیان کسی بوده که می می‌فروخته است و حافظ با اعلام بندگی، خود را شراب‌خوار معرفی می‌کند و این سخن را برای مقابله با زاهدان ریاکار می‌گوید.

فال حافظ - تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود
اول فارس | avalfars : سرویس فرهنگ و هنر
تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود
سر ما خاک ره پیر مغان خواهد بود
حلقه پیر مغان از ازلم در گوش است
بر همانیم که بودیم و همان خواهد بود
بر سر تربت ما چون گذری همت خواه
که زیارتگه رندان جهان خواهد بود
برو ای زاهد خودبین که ز چشم من و تو
راز این پرده نهان است و نهان خواهد بود
ترک عاشق کش من مست برون رفت امروز
تا دگر خون که از دیده روان خواهد بود
چشمم آن دم که ز شوق تو نهد سر به لحد
تا دم صبح قیامت نگران خواهد بود
بخت حافظ گر از این گونه مدد خواهد کرد
زلف معشوقه به دست دگران خواهد بود
〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰

تعبیر فال حافظ شما

هیچ کس نمی‌داند که فردا چه اتفاقی خواهد افتاد اما می‌تواند با عقل و درایت فردای خویش را همان‌گونه که دوست دارد بسازد. صبر، استقامت و امید لازمه هر کاری است تا بتوان با آن‌ها به وصال یار رسید. پس صبر کن و به آینده روشن امیدوار باش.
مطالب مرتبط

انفجار گاز ال‌پی‌جی یک ساختمان را در شیراز روی هوا برد

پیش بینی پنج روزه هواشناسی برای آب وهوای شهرهای استان فارس

ثبت نام آزمون ورودی دانشگاه های افسری ارتش جمهوری اسلامی ایران برای سال تحصیلی ۱۴۰۵- ۱۴۰۴

نظرات