همسرم نمی‌گذارد بچه‌دار شویم باید چه‌کار کنم؟

عوامل زیادی می‌تواند منجر به ناباروری در مردان شود. به عنوان مثال، عوامل ژنتیکی، محیطی، سبک زندگی فرد (استعمال دخانیات و بی‌تحرکی) و عوامل دیگری، منجر به ناباروری در مردان می‌شود. برخی از مردان، به دنبال درمان می‌روند، پیگیری می‌کنند و مشکلات را با دارو یا در موارد خاص با عمل جراحی، حل می‌کنند، اما برخی از مردان نسبت به درمان، مقاومت نشان می‌دهند و پیگیری نمی‌کنند. این افراد، به جای حل مشکل خود، تصمیم می‌گیرند که اصلا بچه‌دار نشوند. برخی از افراد هم علی رغم انجام روش‌های درمانی، در صورت موفق نشدن در حل مشکل، ناامید شده و تصمیم به بچه‌دار نشدن می‌گیرند.

این موضوع در هر رابطه‌ای می‌تواند نقطه عطفی باشد. درواقع، حتی می‌تواند باعث جدایی شود. به همین دلیل، هدف همیشه باید دست یافتن به توافقی باشد که هر دو طرف بتوانند با رضایت و در سلامت نسبی آن را بپذیرند. در اینجا چند نکته وجود دارد.

اگر همسر شما نمی‌خواهد بچه داشته باشد و شما می‌خواهید، با معضلی روبرو هستید که باید باهم آن را حل کنید. در این درس نکاتی ارائه‌شده که با رعایت آن‌ها می‌توانید این مشکل را در فرایندی سالم و محترمانه حل کنید.
روابط عاطفی مستحکم و پایدار در زندگی زناشویی بر پایه‌های بسیاری استوار است اما از آن میان و برای اغلب زوج‌ها، بچه‌دار شدن یکی از بارزترین آن‌هاست. بنابراین، وقتی زن یا شوهر نمی‌خواهد بچه‌دار شود درگیری‌هایی بین آن‌ها رخ می‌دهد که گاه ممکن است به از هم پاشیدن زندگی مشترک بینجامد.

امروزه تصمیم‌گیری درباره بچه‌داشتن یا نداشتن- به دلایل مختلف در جوامع مختلف- کار دشواری است. بنیادی‌ترین دلیل اما این است که در فرهنگ مدرن غالب، بچه‌دار شدن دیگر نه‌فقط “وظیفه‌ای که باید انجام شود” که عمدتاً موضوع انتخابی شخصی است برای زنان و مردانی که زیر سقف مشترکی زندگی می‌کنند.

برای زوج‌هایی که هر دو بچه‌دار شدن را دوست دارند فقط مشکل برنامه‌ریزی می‌ماند و تعداد بچه‌ها؛ اما قصه زن و شوهرهایی که یکی‌شان بچه نمی‌خواهد مشکلات دیگری دارد که اگر به‌درستی مدیریت نشود ممکن است به اختلاف‌ها و درگیری‌های سخت، طلاق عاطفی و درنهایت فروپاشی زندگی مشترک بینجامد.

حال ببینیم اگر شما (مرد یا زن) دلتان بچه بخواهد اما شریک زندگی‌تان نخواهد، چه‌کار بکنید؟در ادامه، برخی از اقدامات کلی که می‌توانید انجام دهید ارائه‌شده، تا این روند برای هردوی شما، درست و محترمانه طی شود.

نگرانی درباره اینکه بعد از تولد فرزند، همسرشان آنها را طرد خواهد کرد

برخی از خانم‌ها در زندگی مشترک، این اشتباه را انجام می‌دهند که بعد از تولد فرزند، دیگر توجهی به نزدیکی در زندگی مشترک نمی‌کنند، از همسرشان فاصله می‌گیرند و تمام وقت و توجه‌شان را صرف فرزندشان می‌کنند. گاهی هم چنان به فرزند وابسته می‌شوند، که حتی از همسرشان جدا می‌خوابند و روز به روز از هم دورتر می‌شوند. این موضوع، یک ترس و نگرانی برای برخی از مردان است که باعث می‌شود، برای طرد نشدن از طرف همسر و سرد نشدن رابطه جنسی‌شان، با بچه‌دار شدن مخالف باشند.

تجربیات گذشته

اگر همسرتان در دوران کودکی، تجربیات تلخی داشته باشد و در محیط سرد و خشن بزرگ شده باشد، ممکن است بترسد که نکند او نیز نتواند پدر خوبی برای فرزندش باشد، یا نکند نتواند نیازهای فرزندش را برآورده کند. همه این نگرانی‌ها ممکن است باعث شود که شوهرتان بچه نخواهد.

ترس از عدم توانایی در تربیت فرزند

برخی از مردان گمان می‌کنند که تربیت فرزند آنقدر دشوار است که ممکن است نتوانند از پَس آن بربیایند. این ترس، ممکن است ناشی از گذشته شخص باشد. اگر شوهرتان در گذشته، در خانواده‌ای بزرگ شده باشد که نتوانستند، نیازهایش را برطرف کنند یا به خوبی تربیتش کنند، ممکن است این ترس در او ایجاد شود که نکند او هم مثل پدرش، نتواند فرزندش را به خوبی تربیت کند. دلیل دوم ایجاد این ترس، این است که شوهرتان می‌خواهد فرزندش را بسیار عالی و مطابق با انتظارات خودش تربیت کند. او می ترسد که نتواند به خوبی این کار را انجام دهد، بنابراین ممکن است از بچه‌دار شدن منصرف شود.

شرایط اقتصادی، مالی و اجتماعی

برخی از افراد نیز معتقد هستند که در شرایط فعلی نباید بچه‌دار شد، چون فرزند، به دلیل وضعیت اقتصادی، مالی و اجتماعی فعلی، آینده خوبی نخواهد داشت، یا معتقد هستند که در جامعه شرایط به قدری نامناسب شده، که اصلا نمی‌شود فرزند خوبی را تربیت کرد. این نوع طرز تفکر، می‌تواند باعث شود که همسرتان راضی به بچه‌دار شدن نباشد.

چطور شوهرم را راضی کنم بچه‌دار بشیم؟

راضی کردن شوهرتان و تغییر دادن نظر او در این مورد، ممکن است بسیار سخت یا حتی غیرممکن باشد، اما می‌توانید از طریق روش‌هایی که در ادامه مقاله آوردیم، تلاش کنید نظر شوهرتان را تغییر دهید، یا هر دو توافقی را انجام دهید که نزدیک به خواسته‌تان باشد.

با هم صحبت کنید و راه جایگزینی را انتخاب کنید

اگر شوهرتان به دلایلی نمی‌خواهد بچه داشته باشد، نظرش را درباره به سرپرستی قبول کردن یک کودک یا نوجوان بپرسید. اگر قبول کند، درست است که شما چند سال اولیه نوزادی و کودکی را از دست می‌دهید که برایتان شاید بسیار لذت‌بخش باشد، اما حداقل به آرزوی خود می‌رسید و مادر می‌شوید.

دلیل اینکه شوهرتان بچه نمی‌خواهد را بدانید

قدم اول برای جلب رضایت شوهرتان برای بچه‌دار شدن، این است که دلایل این عدم رضایت را بدانید تا بتوانید راه حل مناسبی را انتخاب کرده، و مشکلات را حل کنید.

باصداقت و احترام در مورد موضوع صحبت کنید

این مشکلی نیست که خودبه‌خود حل شود. در حقیقت، اگر مسئله مشکل‌ساز شود و درنهایت به سوءتفاهم‌های گوناگون بینجامد، ناراحتی و تنش بیشتر می‌شود. بنابراین، برای آرامش خود و شریک زندگی‌تان، مهم‌ترین چیز این است که باصداقت و احترام در مورد موضوع صحبت کنید.

این کار علاوه بر برطرف کردن تنش در روابط شما، به هردوی شما در دستیابی به یک همزیستی سالم در درازمدت کمک می‌کند. همچنین، اگر تصمیم نهایی‌تان این است که رابطه را با توافق متقابل پایان دهید، این‌که تقصیر را گردن یکدیگر نیندازید، پذیرش واقعه را برای هر دو شما بسیار تحمل‌پذیر می‌کند.

مخالفت شوهرتان، ممکن است به دلیل دانش و آگاهی کم درباره دوران بارداری و کودکان باشد. شاید او فکر می‌کند که تربیت فرزند بسیار سخت است و او موفق نمی‌شود، یا نگرانی‌هایی درباره این موضوع دارد. برای کسب اطلاعات و دانش درباره دوران بارداری و نحوه تربیت فرزند، می‌توانید کتاب‌هایی درباره این موضوعات تهیه کنید و به همراه همسرتان بخوانید.

اگر همسرتان می‌گوید که فعلا شرایط مالی یا روحی و روانی پدر شدن را ندارد، منظورش این نیست که اصلا بچه نمی‌خواهد. شاید با گذر زمان و فراهم شدن شرایط مورد نیاز، همسرتان راضی شود. از او بپرسید که به نظرش شرایط مورد نیاز برای بچه‌دار شدن چیست؟ شما چطور می‌توانید در فراهم کردن این شرایط، در کنارش باشید و به او کمک کنید؟ آیا ممکن است با گذر زمان، مثلا بعد از چند ماه، از لحاظ روحی و روانی آمادگی‌اش را داشته باشد؟ یا اصلا قصد بچه‌دار شدن ندارد؟ همه این سوالات به شما کمک می‌کند تا متوجه شوید منظور همسرتان چیست و شما چه کمکی می‌توانید بکنید؟

احساساتش را درک کنید

زمانی که همسرتان به شما می‌گوید که نمی‌خواهد بچه‌دار شود، ممکن است گمان کنید که او اصلا هیچ احساسی ندارد و سنگ‌دل است، در حالی که به احتمال زیاد، احساسات و نگرانی‌هایی در پشت پرده این حرف او، پنهان است که باید شما کشف کنید. ممکن است همسرتان نگران این موضوع باشد که شاید بعد از بچه‌دار شدن، تمام توجه و تمرکزتان به فرزندتان باشد و دیگر توجه لازم را به زندگی مشترک و رابطه زناشویی‌تان نکنید. شاید او نگران است که نکند او نتواند پدر خوبی برای فرزندش باشد و نتواند نیازهای فرزندش را به خوبی برآورده و تامین کند. زمانی که همسرتان نگرانی‌ها و احساساتش را بیان کرد، به او عشق بورزید و بگویید که با هم از پس همه چیز بر خواهید آمد.

همانطور که توضیح دادیم، ممکن است همسرتان به دلیل مشکلات ناباروری، نخواهد بچه‌دار شود. برخی از افراد یا تلاشی برای حل مشکلات‌شان نمی‌کنند، و یا بعد از تلاش‌های متعدد و استفاده از روش‌های مختلف، زمانی که می‌بینند مشکل‌شان حل نمی‌شود، دست از تلاش برمی‌دارند. اگر شوهرتان نیز به دلیل مشکلات ناباروری، بچه نمی‌خواهد، اگر تلاشی برای درمان نکرده، می‌توانید برای کسب اطلاعات درباره روش‌های درمانی و مزایا و معایب‌شان، از پزشک‌تان سوال کنید

از خودتان بپرسید که چرا بچه‌دار شدن اینقدر برایتان مهم است؟

چرا دوست دارید بچه‌دار شوید؟ انگیزه‌تان چیست؟ آیا نمی‌توانید بدون فرزند، زندگی مشترک‌تان را پیش ببرید؟ به غیر از بچه‌دار شدن، چه راه‌های دیگری برای شاد بودن شما هست؟ گاهی بعد از اینکه تمام راه‌ها را طی کردید اما موفق نشدید، بهترین راه برای حفظ زندگی مشترک‌تان این است که حقیقت را قبول کنید و خودتان را با شرایط وقف دهید. البته قبول کردن اینکه هیچ گاه بچه‌دار نخواهید شد، بسیار دشوار و دردناک است. اگر در آخر پذیرفتید و تصمیم گرفتید برای حفظ زندگی مشترک‌تان، از بچه‌دار شدن صرف نظر کنید، برای اینکه بتوانید با این موضوع کنار بیایید، توصیه می‌کنیم از روانشناسان بالینی کمک بگیرید.

چرا همسرم نمی‌خواهد بچه‌دار شود؟

برای فردی که نمی‌خواهد بچه‌دار شود، دلایل متعددی وجود دارد، از ترس انتقال بیماری از طریق وراثت به فرزندانشان تا دلایل اقتصادی و نیز باورهای شخصی.

عوامل شخصی معینی نیز در این مسئله تأثیرگذارند. به‌عنوان‌مثال، برخی از افراد غریزه پدری/مادری زیادی ندارند یا ممکن است فکر کنند که در تربیت و پرورش فرزند خود با مشکل روبرو خواهند شد.

بنابراین، وقتی در رابطه مشترک، این سؤال ایجاد می‌شود که بچه می‌خواهید یا نه؛ مهم است که همیشه باصداقت و احترام به آن نزدیک شوید. در حقیقت، تصمیم برای بچه داشتن یا نداشتن باید تصمیمی واقعی و دوجانبه باشد. به‌این‌ترتیب، این زوج رنج نمی‌برند و فرزندان بالقوه‌ای که ممکن است در آینده داشته باشند نیز با هیچ مشکلی روبرو نخواهند شد.

خواسته‌ها ، میل‌ها و آرزوهای خود را مرور کنید

اولین قدم در ارتباط با تمایل شما به داشتن فرزند باید بر اساس بازتاب عمیق انگیزه‌های شخصی‌تان باشد. درواقع، تصمیم برای بچه‌دار شدن هرگز نباید یک تصمیم تکانشی و هیجانی باشد.

این مطالب را هم بخوانید:

چرا همسرم برای رابطه جنسی میل ندارد؟

آشنایی با گُل بسیار زیبا سروپژیا و شرایط پرورش آن در خانه

علاوه بر این، همیشه لازم است منابعی را که برای تربیت بچه‌ها در اختیار دارید، ارزیابی کنید. به‌عنوان‌مثال منابعی چون پول، وقت، سلامت جسمی و روانی و غیره.

نکته دیگر این که شما باید بدانید که با بچه نخواستن همسرتان چگونه کنار می‌آیید. مثلاً اگر شما دلتان بچه می‌خواهد اما با تصمیم همسرتان مبنی بر نداشتن بچه توافق می‌کنید، باید به‌گونه‌ای با تصمیم خود کنار بیایید که بعدها بتوانید بدون کینه با همسرتان زندگی کنید.

همچنین، بررسی کنید که آیا می‌توانید نوع دیگری با همسرتان زندگی کنید که شامل فرزند آوری نشوید.و درنهایت، از خود بپرسید که چرا در وهله اول، واقعاً نیاز به بچه‌دار شدن را احساس کردید.در واقع، شما با این تصمیم تعیین می‌کنید که زندگی‌تان در سال‌های آینده خصوصا میانسالی به بعد، چگونه باشد.

زورکی تصمیم نگیرید

بدیهی است که حل‌وفصل موفق هر اختلاف و تعارضی بر این فرض استوار است که حق هیچ‌یک از طرفین ضایع نشود، یا به عبارتی هر دو طرف حس کنند به حق‌وحقوقشان رسیده‌اند.

بنابراین در این سناریو، شما مجبور نیستید از تمایل خود برای بچه‌دار شدن دست بکشید. همچنان که همسر شما نباید برای بچه‌دار شدن تحت‌فشار قرار بگیرد.

نشانه های علاقه زن شوهردار به مرد دیگر چیست؟

اگر فکر می‌کنید که تصمیم همسر شما برای بچه‌دار نشدن قطعی است، باید از ایجاد انتظارات، ابهامات یا کِش دادن موضوع جلوگیری کنید.

اگر پس از مکالمه‌تان راجع به موضوع بچه، مشخص شد که خواسته‌های شما با یکدیگر ناسازگارند، ممکن است وقتش رسیده باشد که به این بیندیشید که آیا بهتر نیست راه خود ا از یکدیگر جدا کنید.

یا برعکس، اگر تصمیم نهایی مثبت است، مطمئن شوید که با یکدیگر تصمیمی درست و مشترک گرفته‌اید.

سخن پایانی

در پایان یادتان باشد، همیشه یک عامل اساسی در حل موفقیت‌آمیز تعارضاتی از این قبیل وجود دارد. در حقیقت، این شاید مهم‌ترین عامل باشد: ارتباط خوب داشتن.

درواقع، زوج‌هایی که ارتباطی قاطع، صریح و روشن باهم دارند، بسیاری از اختلافات و مشاجره‌ها را تجربه نمی‌کنند؛ ضمن این‌که رابطه آن‌ها دارای پایه‌ای از درک و صداقت متقابل است، که حل هرگونه تعارض و مشاجره‌ای را آسان می‌کند.