چاپ کد خبر: 115278
6 تیر 1402

دانشگاه تگزاس خبر داد : جان گودیناف درگذشت

دانشگاه تگزاس او را یک «خدمتگزار جدی منافع عمومی، مشاوری محبوب و یک مخترع تراز اول اما متواضع» توصیف کرد.

جان گودیانف

جان گودیناف، مسن ترین برنده جایزه نوبل که نقش مهمی در توسعه باتری‌های یون‌لیتیوم داشت در سن ۱۰۰ سالگی درگذشته است.

براساس اعلامیه دانشگاه ایالتی تگزاس در آستین او روز یکشنبه از دنیا رفت. او به عنوان استاد رشته مهندسی در این دانشگاه کار می‌کرد.

جی هارتزل رئیس این دانشگاه گفت: «میراث جان گودیناف به عنوان یک دانشمند درخشان بی‌حساب است.»

باتری‌های یون‌لیتیوم امروز نیروی محرکه میلیون‌ها خودروی برقی در جهان را فراهم می‌کنند.

دکتر گودیناف در سال ۲۰۱۹ زمانی که ۹۷ سال داشت به خاطر تحقیقات خود در مورد باتری‌ها، از جمله ساخت باتری‌های یون‌لیتیوم، برنده جایزه نوبل شیمی شد.

این باتری سبک و قدرتمند به انقلابی در فناوری دامن زد و راه را برای وسایل الکترونیکی مدرن مثل لپتاپ و تلفن‌های موبایل هموار کرد. این باتری‌ها همچنین نقشی حیاتی در تامین انرژی وسایل بزرگتر بازی می‌کنند.

او در سال ۱۹۲۲ از پدر و مادری آمریکایی در آلمان متولد شد و در شمال شرقی آمریکا رشد کرد.

آقای گودیناف به عنوان هواشناس در جنگ جهانی دوم در ارتش این کشور خدمت کرد. او در رشته ریاضیات از دانشگاه یِیل لیسانس و در رشته فیزیک از دانشگاه شیکاگو دکترا گرفت. همسر او آیرین وایزمن بود که در سال ۲۰۱۶ درگذشت.

آقای هارتزِل گفت که کشفیات او «زندگی میلیاردها انسان در جهان را بهبود بخشید.»

«او طی چند دهه کار حرفه‌ای، در خط مقدم تحقیقات علمی قرار داشت و هرگز از جستجو برای یافتن راه حل‌هایی برای ذخیره انرژی دست برنداشت.»

دکتر گودیناف کار حرفه‌ای را در موسسه فناوری ماساچوست (ام آی تی) شروع کرد که برای ۲۴ سال ادامه داشت و طی آن به توسعه «آر اِی ام» (حافظه موقت) برای کامپیوترها کمک کرد.

او در آنجا یکی از بنیانگذاران تئوری نوین مغناطیس بود که نقشی محوری در رشته ارتباطات راه دور بازی کرد.

او در سال ۲۰۱۶ در پاسخ به سوال بی‌بی‌سی که چه احساسی در مورد تاثیر کشفیاتش بر زندگی بشر دارد، گفت «زیاد به این موضوع فکر نمی‌کنم.»

او گفت «خیلی خوشحالم که دستاوردی برای مردم دنیا داشته‌ام» و به شوخی اضافه کرد که خودش تلفن موبایل ندارد چون دوست ندارد کسی «مزاحم» او شود.

به گفته دانشگاه تگزاس او به خاطر شوخی‌ها و خنده‌هایش معروف بود: «خنده‌ای که گاه در ساختمان‌های مهندسی دانشگاه مهندسی طنین می‌انداخت.»

دکتر گودیناف و تیم او در این دانشگاه اخیرا مشغول تحقیق درباره راه‌های جدید ذخیره انرژی از جمله از طریق باتری‌های شیشه‌ای بود.

نظرات خود را برای ما ارسال کنید

آخرین اخبار