داریوش یکم (پارسی باستان: دارَیَوَهوش؛ زبان یونانی: Δαρεῖος Dareios؛  ۵۵۰ – ۴۸۶ پیش از میلاد ) مشهور به داریوش بزرگ،چهارمین شاهنشاه از شاهنشاهی هخامنشی در فاصلهٔ سال‌های ۵۲۲ تا هنگام مرگش در ۴۸۶ پیش از میلاد، بود. به گزارش اول فارس، داریوش بزرگ فرزند ویشتاسپ و داماد کوروش بزرگ (از طریق ازدواج با دخترش آتوسا) بود. در دوران فرمانروایی او، شاهنشاهی در

استان‌شناسان در حفاری‌های باستان‌شناسی در منطقه جبال‌الخلیل اسرائیل یک سکه نقره‌ای کمیاب را که در خارج از سرزمین اسرائیل و در دوره سلطه پادشاهان ایرانی ضرب شده بود، کشف کرده‌اند. این پول متعلق به دوره‌ای است که استفاده از سکه تازه در این منطقه آغاز شده بود. تا کنون تنها حدود ۶ سکه از این

سردیس آتوسا یکی از اشیای باستانی است که متعلق به دوران هخامنشی می‌باشد. این سردیس سنگی در اطراف تخت جمشید کشف شده است. آتوسا (۵۵۰ تا ۴۷۵ پیش از میلاد مسیح) از شهبانوهای ایران بود. وی دختر کورش بزرگ، همسر پادشاه هخامنشی داریوش بزرگ، و  مادر خشایارشا بود. جنس این اثر باستانی از سنگ فیروزه

در حالی که بیشتر مدیران و مسولان فرهنگی حتی در وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی درک درستی از شعار گردشگری ندارند و بیشتر برای سرگرمی رسانه ها و باری به هرجهت، سخنانی بیان می کنند، بنای باستانی و بسیار ارزشمند نامدار به «تختِ گُوهر» که یادگاری از دورۀ هخامنشیان است، روزگار غم باری

نقش رستم محوطه‌ای تاریخی در کوه‌های استان فارس است که کهن‌ترین بناها، آرامگاه‌ها، نقش برجسته‌ها و کتیبه‌های ایران باستان در آن قرار گرفته‌اند. متاسفانه این روزها شاهد به وجود آمدن شکاف‌های متعدد و بالطبع نشست و فرونشست زمین در این بنای تاریخی هستیم که در بلندمدت آسیب‌هایی را متوجه این میراث جهانی خواهد کرد. برخی

گردن‌بندی زرین و عتیقه از دوران هخامنشیان با نگین‌های لاجورد، فیروزه، عقیق سرخ و شیشه‌های مرصع‌کاری شده ژاپن که چشم همه را خیره می کند. به گزارش اول فارس، در این مطلب شاهد تصاویری از کشف گردن بند عتیقه دوران هخامنشی ایرانی در کشور ژاپن خواهید بود. نظر بدهید رفع بوی بد خودرو با ۹

شاهنشاهی هخامنشی یا امپراتوری پارس «شاهنشاهی»۵۵۰–۳۳۰ پیش از میلاد یک پادشاهی باستانی ایرانی استوار در باختر آسیا بود که توسط کوروش بزرگ در سال ۵۵۰ پیش از میلاد بنیان‌گذاری گردید. در زمان خشایارشای یکم به بیشترین اندازهٔ خود رسید، شاهنشاهی هخامنشی در بزرگ‌ترین گسترهٔ سرزمینی خود از بالکان و اروپای شرقی در باختر و تا

 فعالان میراث‌فرهنگی در مقابله با قاچاق اشیای تاریخی به صدای میراث خبر دادند که حدود ۴ کیلوگرم شیء تاریخی متعلق به دوره هخامنشی که از حفاری‌های غیرمجاز در «تپه یحیی» در شهرستان مرودشت استان فارس به دست آمده بود در چند مرحله طی ۵ تا ۳ سال گذشته از ایران خارج شده و به قیمت

کوروش کبیر به‌عنوان پایه‌گذار تمدن ایرانی اهمیت بسیاری برای ایرانیان و فرهنگ ایرانی دارد؛ بنابراین هر چیزی که مربوط به او باشد باید جمع‌آوری و از جنبه‌های مختلف تحلیل شود. شاید احداث موزه‌ای صرفا مرتبط با کوروش کبیر بتواند به رشد مطالعات در این زمینه کمک کند. متأسفانه حتی این بنیان‌گذار بزرگ تمدن ایرانی نیز

کوروش دوم  که با نام کوروش بزرگ یا کوروش کبیر نیز شناخته می‌شود، بنیان‌گذار و نخستین شاه شاهنشاهی هخامنشی بود که به مدت ۳۰ سال، در بین سال‌های ۵۵۹ تا ۵۲۹ پیش از میلاد بر نواحی گسترده‌ای از آسیا حکومت می‌کرد. کوروش در استوانه‌اش، خودش را “فرزند کمبوجیه، شاه بزرگ انشان، نوادهٔ کوروش، شاه بزرگ انشان، نوادهٔ چیش‌پیش، شاه بزرگ انشان، از خانواده‌ای که همیشه پادشاه بوده‌است” معرفی

یادمان تاریخی – فرهنگی نامدار به «قدمگاه چاشتخوار»، یادگاری باستانی است در سرزمین پارس که هم چنان ناشناخته و رازآلود مانده و نیازمند پژوهش های باستان شناختی است تا بتوان کاربری و دورۀ تاریخی آن، روشن ساخت. به گزارش اول فارس به نقل از سیاوُش آریا پژوهشگر تاریخ ایران و میراث فرهنگی، راهنمای گردشگری ،کُنشگر میراث فرهنگی،

درفش فرمانروایان ایران در طول دوره‌های گوناگون دستخوش تغییرهای بسیاری گشته‌است. درفش هخامنشیان، درفش شهباز نام داشته‌است که شهبازی با بال‌های گشوده و قرص خورشیدی پشت سر آن بوده‌است. به باور برخی کسان، در زمان اشکانیان پرچمی با نماد خورشید به‌کار می‌رفته‌است؛ ولی برخی دیرینگی درفش کاویانی را به روزگار اشکانی می‌رسانند. همچنین، درفش کاویانی درفش ساسانیان نیز بوده‌است. این درفش چهارگوش بوده

اَنشان یا انزان نام ناحیهٔ مهم ایلامی در ایران باستان است. حدود سال‌های ۱٬۱۰۰ تا ۷۷۰ پیش از میلاد، انشان که در قلب پارس بود، جزئی از خاک ایلام شد.حدود ۷۷۰ تا ۶۴۶ پیش از میلاد، قبایل پارسی، ایلامیان انشان را وادار به مهاجرت به سمت شهر شوش کردند. در سال ۵۵۸ پیش از میلاد،

    گروهی از باستان‌شناسان اسپانیایی و مصری در جریان کاوش‌هایشان در منطقۀ البهنسا در ایالت منیای مصر موفق به کشف ۲۲ مقبره متعلق به دوره‌های ایرانی، رومی و قبطی شده‌اند. در این بین سه مجموعۀ تدفینی مربوط به دورۀ رومی، سه مقبره متعلق به دورۀ ایرانی و ۱۶ مقبرۀ فردی هم به دورۀ قبطی تعلق

تاریخ هخامنشیان نشان می‌دهد هرگز به لحاظ فرهنگی درصدد وحدت بخشیدن به متصرفات و قلمروهای خود نبودند، یعنی سعی در یکسان کردن زبان، مذهب و پرستشگاه‌ها نداشتند بلکه قدرت خود را از طرق مختلف اعمال می‌کردند و یکی از آن‌ها بازنمایی تصاویر است که به عنوان ابزاری برای بیان اراده قدرت و طرح مسئله مشروعیت