هخامنشیان چگونه سقوط کردند؟ راز این فروپاشی را هزاران فرسنگ دورتر از ایران جستجو شده است. در شهر باستانی پمپئی ایتالیا. در یکی از قدیمی‌ترین موزاییک‌‌نگاره‌های تاریخ؛ «ایسوس». بر پایه کتاب «آن تخت‌ که جمشید…» نوشته اسماعیل یغمایی و سمیرا ایمنی، در سال ۱۸۳۱ باستان‌شناسان در زیر خاکسترهای آتشفشان وزوو اثری از هنرمندی گمنام به

 هخامنشیان فعالیت‌های زیربنایی در مناطق تحت فرمانروایی خود انجام دادند که حتی تاکنون برجای مانده‌اند؛ از جمله این طرح‌ها باید به مجموعه‌ای از سدها و شبکه‌های آبرسانی همچون سد بستانخانی دیدگان در استان فارس اشاره کرد که پژوهش‌های جدید از شگفتی‌های تازه معماری آن پرده برداشته است. به گزارش اول فارس به نقل از ایرنا

اول فارس|گردشگری:تخت جمشید یا پارسه  نام یکی از شهرهای باستانی ایران است که طی سالیان، پیوسته پایتخت باشکوه و تشریفاتی پادشاهی ایران در زمان امپراتوری هخامنشیان بوده‌است. در این شهر باستانی کاخی به نام تخت جمشید وجود دارد که در دوران زمامداری داریوش بزرگ، خشایارشا و اردشیر اول بنا شده‌است و به مدت حدود ۲۰۰ سال آباد بوده‌است. در نخستین روز سال نو گروه‌های زیادی از کشورهای گوناگون به

هرچند که مادها را باید نخستین سلسله‌ای بدانیم که با پیشینه آریایی، بر فلات ایران مسلط شدند و توانستند ملل قدرتمند اطراف را، مانند آشور، مقهور قدرت خود کنند، اما این هخامنشیان بودند که توانستند سرزمینی بزرگ را به وجود بیاورند؛ سرزمینی متشکل از اقوام مختلف که زیر پرچم ایران به راحتی روزگار می‌گذراندند. هخامنشیان

مرودشت را به واسطه قرار داشتن مجموعه جهانی تخت جمشید، می‌توان قلب تاریخ ایران محسوب کرد؛ شهرستانی که دومین شهرستان بزرگ و پرجمعیت فارس محسوب می شود و در کنار جاذبه‌های تاریخی، مملو از چشم نوازیهای طبیعی است . به گزارش اول فارس، مرودشت با برخورداری از جاذبه‌های تاریخی و طبیعی ارزشمندی مانند تخت‌جمشید، نقش رستم‌،

معبد آناهیتا،دومین بنای سنگی ایران است که از آثار باستانی دوران پیش از میلاد مسیح به شمار می‌آید.طبق نوشته‌های تاریخی، این معبد به عنوان آتشکده‌ای برای احترام و پاسداشت مقام الهه‌ی آب( آناهیتا) مورد استفاده قرار می‌گرفت.قدمت این بنای تاریخی عظیم به سه دوره هخامنشیان، اشکانیان و ساسانیان باز می‌گردد.این بنا در شهر کنگاور از

پاسارگاد مجموعه‌ میراث جهانی از سازه‌های باستانی برجای‌مانده از دوران هخامنشی است که آرامگاه کورش کبیر، بزرگ مردان تاریخ در آنجا قرار دارد.

داریوش بزرگ سازنده دژ تخت جمشید در سال ۵۲۰ پیش از میلاد همانگونه که در نوشته‌های بازخوانی شده میخی نیز به روشنی بر گونه‌گون بودن مردمان به جهت نژادی و قومی و زبانی زیر سلطه اشاره دارد، در تلاش بود با نمایش اقوام گوناگون که به جهت پوشاک، چهره و تحفه‌هایی از صنایع دستی و ازجمله حیوانات اهلی و وحشی شاخص متفاوت هستند، تأکیدی مضاعف بر گستردگی و پهناوری حوزه قدرت خود داشته باشد