تمام باغ‌شهرهای شیراز غیر قانونی است !

جنبش باغ شهر در اواخر قرن بیستم و برای اولین بار در بریتانیا شکل گرفت و پس از آن، به عنوان الگویی موفق برای رهایی شهرها از چالش‌های پیش روی افزایش جمعیت عمل کرد.

به گزارش اول فارس، در بازه زمانی سال ۱۷۶۰ تا سال ۱۸۴۰، انقلاب صنعتی، ابتدا در انگلستان و سپس در اروپا و آمریکا به وقوع پیوست که طی آن، تحولات عظیمی در زمینه صنعت، کشاورزی، تولید و ترابری رخ داد. پس از این رویداد مهم، هر روز بر تعداد افرادی افزوده می‌شد که برای سکونت و بهره‌مندی از فرصت‌های بهتر زندگی شهری به این مناطق مهاجرت می‌کردند به همین دلیل چالش‌های جدیدی پیش روی مقامات شهری و خود شهروندان قرار می‌گرفت. اگر چه شهرهای سراسر اروپا و جهان از نظر کیفیت با بهبودهای قابل توجهی مواجه شد با این حال مسائلی نظیر آلودگی هوا، رشد جوامع غیررسمی و وقوع جرم نیز در آن‌ها شدت یافت. همزمان با این اتفاقات، حومه‌های شهرها به تدریج خالی از سکنه می‌شد و فرصت‌های شغلی به طور چشمگیری رو به افزایش می‌نهاد.

در بحبوحه همین چالش‌های بزرگ، جنبشی به نام شهر باغ در سراسر جهان شکل گرفت که بر اساس آن، طراحی شهری به گونه‌ای انجام می‌شد که مهاجرت از روستاها به سمت این مناطق پرجمعیت، کاهش می‌یافت در نتیجه رشد نامنظم محله‌های شهری به حداقل می‌رسید در واقع جنبش “شهرک‌های سبز” مبتنی بر ایجاد شهرک‌های کوچکی بود که نه تنها می‌توانست مزایای زندگی شهری و روستایی را به طور همزمان برای ساکنان خود به ارمغان آورد بلکه در به حداقل رساندن چالش‌های ناشی از افزایش جمعیت در شهرها نیز سهیم باشد.

ابنیزر هاوارد، از برنامه‌ریزان مشهور انگلیسی بود که نام خود را به عنوان بنیانگذار جنبش شهر باغ در تاریخ طراحی شهری به ثبت رساند. وی در سال ۱۸۹۸با انتشار کتابی به نام “صبح روز: راهی صلح‌آمیز به اصلاحات واقعی” به توصیف شهری آرمانی پرداخت که در آن، مردم هماهنگ با طبیعت و در دل آن زندگی می‌کنند البته این کتاب طی چهار سال، تغییرات قابل توجهی متحمل شد تا این که در سال ۱۹۰۲، نسخه اصلاح‌ شده نهایی آن تحت عنوان “باغ‌های شهری فردا” در دسترس عموم مردم قرار گرفت و هاوارد را به شهرتی جهانی رساند.

ابنیزر هاوارد تنها به انتشار کتاب در زمینه باغ‌های شهر اکتفا نکرد بلکه در سال ۱۸۹۹ مؤسسه‌ای با همین عنوان در انگلستان تأسیس کرد تا ایده‌های خود در زمینه ترویج برابری اجتماعی، کارآمدی اقتصادی، زیباسازی مناطق شهری، سلامت و رفاه شهروندی را در طراحی شهری پیاده کند.

هاوراد طی یک نتیجه‌گیری کلی در راستای برنامه‌های خود، “نمودار سه آهنربایی” را طراحی کرد که به علت ساختار و ویژگی‌های خاص خود در همان سال ۱۸۹۸ به شهرتی جهانی در میان برنامه‌ریزان دست یافت. در این نمودار، بافت سیاسی، اقصادی و اجتماعی شهرها و روستاها به وسیله سه آهنربا، بر اساس باورهای آرمان‌گرایانه هاوارد برای سکونتگاه‌های بریتانیا در آینده به تصویر کشیده شده است. یکی از این آهنرباها، نکات مثبت و منفی زندگی شهری را نشان می‌دهد حال آن که آهنربای دوم، نقاط ضعف و قوت زندگی در روستاها را به تصویر می‌کشد. در زیر آهنربای سوم نیز، هاوارد به یک جمع‌بندی کلی از مزایای زندگی در شهر و روستا رسیده و مرکز نمودار را به جایگاه مردم و تمایل آن‌ها به انتخاب هر آهنربا برای زندگی اختصاص داده است.

جنبش شهر باغ عناصری آرمانی از سکونت در شهرها یا روستاها را در بر گرفته است که می‌تواند به ایجاد بیشترین سازگاری بین مسکن، صنعت و کشاورزی بینجامد. بر اساس این ایده، مناطق مسکونی به وسیله کمربندهایی سبز احاطه می‌شوند که افزایش بیشتر جمعیت ساکن در آن را به امری محال تبدیل می‌کند و در نتیجه چالش‌های پیش روی رشد جوامع را در عصر شهرنشینی به حداقل می‌رساند.

لتچوورت، ولوین و استاک فلد از مهم‌ترین شهرهای بریتانیایی به حساب می‌آیند که سبک معماری شهر باغ را در طراحی خود پیاده کرده اند و در واقع، به گاردن سیتی‌های انگلیسی شهرت دارد.